وَ تو موظفی تا از طلوعِ فجر تا انتهایِ غروبِ آن ، به زیستنِ با جنگ ادامه دهی . تو خود قهرمانِ داستانِ زندگی خودت هستی !

گاهی لازمه به خودمون بگیم : فلانی . تو همین‌که شبیه حرفات باشی کافیه ! .

بحث اینه که میخوای زیر پرچم دین یه زندگی آروم داشته باشی یا پرچم دین رو دستت بگیری و زندگی ببخشی و مُبلغ باشی ؟ .

امروز وقتی داشتم از حوزه‌ی علمیه خارج می‌شدم چشمم خورد به این تابلو . عجیب ذهنمو مشغول کرد . واقعا چطور میشه که ما آدمها برای آجر و سنگ و زر و نقره نگهبان میزاریم و با دقت ازشون نگهداری می‌کنیم اما از دل و فکر و ذهن و روحمون مراقبت نمی‌کنیم و نگهبانی براشون قرار نمیدیم ؟ ...

اسمت را دوست دارم خستگی را از یاد می‌برد . . .

مجال خلوتی پیدا شود از حرف لبریزم....

کنجِ حیاط. اینجا بهارِ 🌱'!

خیلی وقت بود سری به حیاط نزده بودم . اونقدر درگیر روزمرگی های زندگی بودم و سرم گرمِ ماجراهای روزگار بود که یادم رفته بود باید درست وسطِ زندگی اصلِ زندگی رو جستجو کرد و خوشبختی اونقدر هاهم که توی ذهنمون بزرگش کردیم دست نیافتنی نیست . خلاصه اینکه با دیدن این گل های رنگی رنگی ، خنده ی عمیقی روی صورتم نقش بست و خدارو هزاران بار بابت وجود این دل خوشی های کوچیک شکر کردم .

تا به حال سمنان رو از این زاویه‌ی زیبا دیده بودید . . .🌱؟!

دیر گاهی‌ست که افتاده‌ام از خویش به‌ دور، شاید این عید به دیدارِ خودم هم برَوم . کاش کسی می‌آمد . درست در وسط اصلی ترین میدانِ شهر می‌ایستاد و با صدایی رسا مردم را به خویشتن‌شان باز می‌گردانید ‌. کاش کسی می‌آمد تا بگوید نو شدن لباس‌ها و رنگ‌ها و خانه تکانی ها ، ارزشمند ترین عمل ها هستند اگر همراهِ با خودسازی و رشد باشند . آدمِ بدخلقِ خوش لباس کجا و آدمِ خوش‌اخلاقِ کهنه‌پوش کجا ...؟ البته که نیکوییِ سیرت اگر حقیقی باشد به نیکویی ظاهر می‌انجامد . کاش در این روزهای شلوغ‌ِ آخر سال قدری به دوست داشتنِ خویش مشغول می‌شدیم و از درونمان خانه تکانی را آغاز میکردیم.. سالِ نو را باید با خویشتنی نو آغاز کرد . به آدمِ مهربان درونت ، در آینه سلام کن و بابت یک سالِ پر فراز و نشیبی که پشت سر گذاشتی و ایستادی از خودت تشکر کن . هنگامه‌ی تحریر : بیست‌ و هفتمین روز از آخرین ماهِ زمستانِ سالِ یک هزار و چهارصد و یک . ✍🏻| ز.ش - علی.ص

محبوبم . . . اگر روزی از تو درباره من پرسیدند . زیاد فکر نکن ! مغرور به ایشان بگو : دوستم دارد. بسیار دوستم دارد ...! #نزار‌قبانی

زمستانِ عزیزِ خاطره‌ انگیزِ من ، خداحافظ

- 🌱

گرچه‌ دوریم‌ ز‌ چَشمان‌ تو اما‌ صنما دائم‌ُ الفکر به‌ دیدار تـو می‌پردازیم .

سینِ هشتم سردارِ خوش‌خنده .

به قول همسرم ما که می‌آییم سرِ مزار تو توی دلمون میگیم عباس جان کاش بودی . غافل از اینکه تو جات خوبه . و این ماییم که باید حسرتِ جایگاه تو رو بخوریم . برادرِ مهربون . عباسِ عزیز انصافا سخت به بودنت و دعای خیرت محتاجیم ... عيدت مبارک با معرفت 🌸🌿

الحمدالله. یکی از فانتزی های ذهنیم همیشه همین بوده ... اینکه روزهای خوب و خاص و منحصر به فرد زندگیم در کنار شهدا سپری بشه و عطر حضور اون هارو استشمام کنم . همیشه هم بودنشون رو در کنار خودم حس کردم ! حتی وقتهایی که خودم حواسم نبوده اونها هوامو داشتن و مراقبم بودن . الحمداللهی‌ که ابتدای متن نوشتم بابت این بود که سالِ هزار و چهارصد یکم توی گلزار شهدا تموم و سال هزار و چهارصد و دو توی گلزار شهدا برام تحویل شد و چه چیزی از این قشنگتر ؟ چه چیزی از این بهتر ؟ عمیقا ممنونم از خدا که موجبات این اتفاقِ بی‌نظیر رو برای بنده‌ی نا لایقی مثل من فراهم کرد . خداروشکر. هزاران بار خداروشکر 🌱.. راستی عیدتون مباااااااارک . #عید_نوروز

تو را در یک شب بارانی غمگین سرودم که نمی‌دانم زمانش را، نمی‌یابم مکانش را

هیچوقت دو تا آدمی رو که جونشون به جون هم بنده رو از هم جدا نکنید. هیچوقت...