خنده ام بادیگری،درمان دردم مادرست مایه ی دلگرمیَم،وقتی که سردم مادرست آنکه درهرسجده اش حتمادعایم میکند؛ باتمام آن خطاهایی که کردم مادرست اوکه میبخشایدومن رانمیراندزِخود؛ آن زمانی که خداهم کرده طردم مادرست دائمادلشوره ی فردای من راداردو میشوددلواپسم هرجاوهردم،مادرست اوکه بی این واژه هاهم خوب میفهمدفقط حال واحوال مراازروی زردم،مادرست این غزل هم مانده عاجز،نه نشدوصفش کنم اوتمام هستیم،درمان دردم مادرست #روز_زن_و_روز_مادر_مبارک