از چشمه سار معرفت تا نور جاری شد بغض زمستان، خنده‌ی سبز بهاری شد سرمای بیداد و ستم هرجا مسلط بود خورشید عدل آمد، غم سرما فراری شد آغوش گورستان پناه غنچه‌ی گل بود منجی که آمد قبر، مهد گلعذاری شد بر شانه‌ی تقوای مردی بوسه زد جبریل با خطبه‌ی "اِقرا" دوباره عشق جاری شد این رستخیز بندگی بر ما مبارکباد والا محمد(ص) لایق این شهریاری شد #مهتاب_بهشتی #غزل_آیینی

نوبت دولت زنید شاه مؤید رسید ای ملکوت سما دولت سرمد رسید کوس مسیحا مزن نوبت احمد رسید از حد بحر وجود گوهر بیحد رسید 🌸🌸🌸🌸🌸 سید لاهوتیان فرد و مجرد رسید از خودی خود کنید ای جبروت اجتناب سید صاحبقران کرد ظهور از قریش در جلو و اولیا از عقبش جیش جیش طبل فنا زد کرب کوس بقا کوفت عیش شعله زد از شرق ذات شمس حقیقت بطیش 🌸🌸🌸🌸🌸 زد در غرب خفا چرخ و سهاش و جدیش خور بهزیمت کشید جانب مغرب رکاب حکیم صفای اصفهانی

‌ 💠 #صَلَّی_اللهُ_عَلَیْکَ_یا_رَسولَ_الله ای که حبیب اول تو ذات کبریاست محبوب خالقی تو و محبوب تو خداست دین تو مهر و سنت تو وحدت و صفاست حقا که خاک کوی تو سرچشمۀ بقاست هرکس که دردمند تو شد ایمن از بلاست جایی که عبد توست علی، جای ما کجاست؟! عشاق تو خدیجه و زهرا و حیدرند حور و ملک به پای تو از خاک کمترند دل مرده بود و از دم لطف تو جان گرفت جان خسته بود و با نفس تو توان گرفت هر بلبلی به وصف جمالت زبان گرفت «حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت» از پرتوت که سیطره بر لامکان گرفت «خورشید شعله‌ای است که در آسمان گرفت» تابنده بود نور جمال تو از ازل ای خندۀ ملیح تو اَحلی مِن العَسل پیش از طلوع روی تو شب پادشاه بود روز بشر به ظلمت شام سیاه بود اندیشه و دعا و یقین بی‌پناه بود مهر و امید و عاطفه بی تکیه‌گاه بود اوضاع جهل و کین و ستم روبه‌راه بود عشق پدر به خندۀ دختر گناه بود تو آمدی و لشکر ظلمت عزا گرفت بازار نور و معرفت و عشق پا گرفت تو آمدی که سینۀ ما را حرا کنی دل را پر از محبت و نور خدا کنی از بند ظلم و جور، زمین را رها کنی مُلک وجود را حرم کبریا کنی ما را به درد عشق خودت مبتلا کنی دل‌های خسته را به نگاهی دوا کنی ای طاعت تو مایۀ ایمان مؤمنان قرآن تو شِفای دل و جان مؤمنان ✍️ #محمدتقی_عارفیان #مبعث #یا_رسول_الله #عید_مبعث_فرخنده_باد #ألّلهُمَّ‌صَلِّ‌عَلى‌مُحَمَّدٍوآلِ‌مُحَمَّدٍوَعَجِّلْ‌فَرَجَهُم‌

هر کسی از عشق با خود یادگاری میبرد یادگار من غمی در جان و زخمی در تن است #فاضل‌نظری

زِ هر کویم غمی سر کرد و تشویشی و اندوهی کجایی آخر ای شادی؟ تو هم بر کُن سر از جایی #اوحدی

خدا را شكر! آهی هست، گاهی هم‌دمی دارم در اين هنگامه‌ی بی‌همدمی، شادم غمی دارم #حسین_زحمتکش   

مرا ز روز قیامت غمی که هست این است که روی مردم عالم دوباره باید دید! #صائب_تبریزی

زمانه دوخت لبم را به ریسمان سکوت که قیمتم بشناسد به امتحان سکوت منی که خاک نشین بودم از تجلی عشق گذشته‌ام از فلک هم  به نردبان سکوت نهفته باید و بنهفتم آنچه را دیدم که عهد عهد غم است و زمان زمان سکوت #شهریار