مشکل دل از ژاله سهرابخانی مقدم رای عشّاق خدا، ای دوست، رایی دیگر است در مقام کبریایی، ماجرایی دیگر است مشکل خود را توان وا کرد با تدبیر عقل مشکل دل را، ولی مشکل‌گشایی دیگر است زنان شاعر ایران، مهری شاه‌حسینی، ص ۵۲۱. #دل #ژاله‌سهرابخانی‌مقدم

عالم پروانه‌ها از خوشدل تهرانی عاقلان را نیست ره در محفل دیوانه‌ها نیست موران را خبر از عالم پروانه‌ها مشاعره، خرّمی، ص ۲۰۴. #پروانه #خوشدل‌تهرانی

تردیدِ یقینی از فاضل نظری از خاک مرا بُرد و به افلاک رسانید این است که من معتقدم عشق، زمینی‌ست یک لحظه به بخشایش او شک نتوان کرد با این همه، تردید در این باره، یقینی‌ست آن‌ها، نظری، ص ۹۵. #عشق #فاضل‌نظری

دریا از سعید بیابانکی ما همان چشمه‌های کم‌آبیم زندگی، جمعِ دوستانه‌ی ماست ما اگر ضرب در هزار شویم ماندگاریم و جای ما دریاست سنگچین، بیابانکی، ص ۴۲. #دریا #سعید‌بیابانکی

مه پرچم عزای توافراخت یاحسین این روزگار قدرتونشناخت یاحسین هردل به روی چون مهِ خوبت نظرنکرد عمرش به دور از نظرت باخت یاحسین مدحِ حسین گوهر و مولا گهرشناس دل معنیِ گهر زِ تو بشناخت یاحسین مهرِ قبول تابخورد نامه ی عمل مهرت نشان خدا به دل انداخت یاحسین کی معنیِ محبِ امامت چشیده است آن لشکری که بربدنت تاخت یاحسین هرکلمه ای زلعل لب توست آب من دل آب تازه ازسخنت یافت یاحسین دربحرِمهرِتوست"جهاندیده"چون غریق معنای شعرِ ناب ِتوراساخت یا حسین خورشید درعزای تو تابید تیره روی مه پرچمِ عزای تو افراخت یاحسین #محمودجهاندیده

شش ماهه ای که دست نظیفش گره گشاست                                   زود ازجهان برفت ولی  معدن  بقاست                                             با تیرهای اشک  وبه  توفان ناله ها      لبیک گوی شاهِ شهیدان  کربلاست                                             ای کوفیان زکودک شش ماهه کمترید    او با صدای ناله ی  خودلشکرِوفاست                                         با یک گلو چو غنچه وباگوهرانِ اشک   کوچک مدافعِ حرمِ امنِ  اولیاست                                         ما شیعیان ،دخیل به درگاهِ اصغریم    دستش گره گشای غمِ چهره های  ماست                           پنداشت  تیر، آب از آن روی خنده کرد آن تشنه ای که کشته ی باتیر اشقیاست                                                    فرصت نیافت تاکه کمی دست وپا زند قنداقِ اوبشدکفنش وه چه بی ریاست                                          تیرِ سه شعبه ای که پُراززهرِکینه بود    پَرپَرکننده ی  گلِ زهرایِ مصطفاست                            اصغرنگر خلیل،به  قربانی ات مناز   زیبا ذبیحِ غنچه ی عطشان کربلاست                                                      اهلِ زمانه قیمت   او کی  شناختند       درآسمانِ  عشق،خریدارِ  اوخداست                                         خیلِ فرشتگان به طوافش  بیامدند   این کعبه یادگارِحسین،دُرّ پُر بهاست                                                 هرقطره خونِ اوبه سوی  آسمان  رسید یعنی زمین،نه لایقِ این دُرّکیمیاست                                                    اصغربه سمتِ خیلِ ملائک،صعودکرد قرآنِ کوچکی  که پُراز آیه ی شفاست                                                 هم آتشی به هردل وهم آبِ هرشرر   آن دل که بین آتش وآب است با صفاست                                                   آمدرقیّه  دیدکه  گهواره خالی  است   آن "لای لای اصغرِ"اوخالی ازصداست                                                      نالدبه  یادِدوست"جهاندیده"در فراق آن کاروان که می بَرَدش کربلا کجاست     #محمودجهاندیده

مهرت شده جوشان همه جاحضرت عباس گلپاره ی نیزار وفا حضرت عباس باخون تو در دشت ِ بلا آینه رویید شه راشده دل ازتوصفا حضرت عباس ساقی شده خون پیکر وگلها همه تشنه نالان چمن لاله چرا حضرت عباس برده ست ملک رشک توای غیرت جاوید درغبطه تمام شهدا حضرت عباس آبِ دوجهان حسرتِ لب های تو دارد ای لعلِ درخشانِ بقا حضرتِ عباس نام تودراین شهرعزاسنبل غیرت عشقت شده حک بر دلِ ماحضرت عباس بی روی تورخسارِ" جهاندیده" پرازخاک گلزارِجهان دشت ِ عزا حصرتِ عباس #محمودجهاندیده