◆ برای شهید امیرعبداللهیان، شهیدی که شک دارم همچون اویی دیگر داشته باشیم... نگاه خیس من بر قد رعنای تو افتاده دلم در گوشه‌ای مست چلیپای تو افتاده زدودی تلخی زانو زدن‌های زبونی را همه دیدیم دشمن را که بر پای تو افتاده امیری کرده‌ای در اوج عبدالله بودن‌ها ز یمن یاحسینی که به لب‌های تو افتاده چرا تابوت تو کوچک... دلم در روضه‌ی سقاست کدامین چشم نامیمون به بالای تو افتاده مگر آن وعده‌ی صادق بدون هیبتت می‌شد؟ خوشا تقدیر از میدان که در نای تو افتاده چرا باران؟ چه بود آن مه؟ ز دل بشنو جوابش را که آن مه آسمانی بود بر پای تو افتاده گوارا باد انجیری که خواهی خورد در جنت دل انجیر در شوق تمنای تو افتاده #شهید_حسین_امیرعبداللهیان #شهید_جمهور ✍#زهرا_آراسته‌نیا