توضيح فرازي از دعاي شريف ابوحمزه : حاج آقا فاطمي نيا: اللّهُمَّ إنّي أسْألُكَ أنْ تَملَأَ قلبي حُبّا لكَ ، و خَشْيَةً مِنكَ .... و شَوْقا إلَيكَ . الهى! از تو مى خواهم كه دلم را از محبّت به خودت و بيم از خودت .... و شوق به خودت ما لا مال كنى. محبت سرمايه بزرگي است و باعث ميشود خيلي مواهب ديگر به دست بنده برسد. #محبت وقتي به حد قابل توجهي رسيد وشدت يافت ، #شوق حاصل ميشود سيدالساجدين در همين دعا بعد از محبت ، شوق را از خداوند متعال درخواست ميكنند. ✅محبت مقدمه شوق است. شوق در طريقِ ديدار است و وقتي بنده به ديدار محبوب وصال يافت ، #شوق مبدّل به #انس ميشود و با محبوب مانوس ميشود. وقتي عبد با محبوب مانوس شد ، به مرحله #خوف ميرسد و دائما در ترس است كه مبادا مقامش از او گرفته شود ، انس با محبوب گوهر عظيمي است. #مقرّبين بيشتر خوف دارند زيرا سرمايه بزرگي در دست انهاست. @Baraaaaaan