﷽، اوایل ربیع، ایام شادی یا عزا؟ ✍ حجت‌الاسلام دکتر قربانی مقدم 🆔 @shobhe_shenasi 🔹 یه عده ای در صدد هستند تا روزهای اول ماه ربیع را گرفتار #دوگانه‌ی تازه‌ای کنند و معلوم است که این دوگانه‌سازی‌ها در حقیقت تکه‌پاره کردن پیکر جامعه است؛ این روزها شادی کنیم یا عزاداری؟ تبریک بگوییم یا تسلیت؟ 🔹استدلال کسانی که می‌گویند باید عزای محرم و صفر را در روزهای ابتدایی ماه ربیع الاول هم ادامه داد این است که حوادث و اتفاقات تلخی در این روزها افتاده و به خانه وحی جسارت شده است. 🔹کسانی هم که به تبریک و شادباش این روزها می پردازند، استدلال می کنند که محرم و صفر که ماه عزا است به پایان رسیده و باید به گونه ی دیگری از زندگی یعنی شادی روی آورد! 🔻هر دو استدلال ضعیف است. اگر بنا باشد برای مصائب اهل بیت علیهم السلام دهه و روضه تاسیس کنم، در حقیقت باید ۳۶۵ روز سال را چنین کرد، جنگ بدر، جنگ احد، جنگ خیبر جنگ صفین، جنگ جمل، جنگ احزاب، مصیبت شکسته شدن دندان مبارک پیامبر، جسارت های هر روزه ی هارون به امام کاظم، جسارت های متعدد متوکل به امام هادی، حمله ها و آسیب های منصور دوانقی به امام صادق و ..... مثنوی هفتاد من کاغذ می شود یعنی هر روز سال چند واقعه دارد. نمی گویم این حوادث نباید یادآوری شود، اتفاقاً همه‌ی آنها باید گفته شود و درس و عبرت و نکته های آن بازگو شود، اما دو سوال: آیا تمام وقایع تاریخی این روزها، اتفاقات تلخ و اندوهناک است؟ آیا تنها راه محبت به اهل بیت عزاداری است؟ بعضی گمان می کنند فقط با گریه و ماتم به اهل بیت نزدیک می شویم. یا حتی بعضی فکر می کنند هرچه بدبخت تر باشیم امامان بیشتر به ما نظر می کنند!! نه! این غلط است. قرآن کریم در توصیف خدای سبحان، خنداندن و گریاندن، هر دو را ذکر می کند و البته خنداندن بر گریاندن هم مقدم ذکر می شود: وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَ أَبْكى‏ (نجم:43) 🔹 توضیح اینکه در ابتدای ربیع الاول، اتفاقات تاریخی و #تمدن ساز بزرگی افتاده که عبارت است از: هجرت پیامبر از مکه به مدینه است. همچنین آرمیدن امیرالمومنین در بستر پیامبر که با به جان خریدن یک خطر بزرگ، زمینه ساز این حرکت بزرگ تاریخی و سرنوشت ساز شدند. 🔹چرا از این ها گفته نمی شود، چرا برای این اتفاقات بزرگ که به اسلام عزت و شوکت داد، دهه و مناسبت تاسیس نمی‌کنیم؟ فقط باید از جسارت گفت؟ با توجه به متن بیانیه #گام_دوم امروز امت اسلام و به پرچم‌داری ایران عزیز در مسیر برپایی #تمدن_نوین_اسلامی است و آنچه چراغ راه این مسیر است همین حوادث مبارک است. 🔹بنابراین اینکه چون محرم و صفر تمام شده بریم سراغ شادی و حرفی از آموزه های تاریخی و مهم این دوران ذکری به میان نیاید، این هم صحیح نیست اما حوادث تاریخی فقط مصیبت و جسارت نیست. ــــــــــــــــ 🚩 در پرتگاه مجازی، مجهز باش... 🚩 پاسخ‌به‌شبهات‌فــجازی👇 http://eitaa.com/joinchat/1042808834C1d4becaa06

👈اول ربیع الاول سالروز #هجرت پیامبر اعظم از مکه به مدینه و جانفشانی امیرالمومنین در این هجرت تاریخی و #تمدن ساز ❌ شبهه ۹۴۳ جان‌فشانی امام علی علیه السلام در لیلة المبیت از جمله فضائل مهم امیرالمومنین ع است که در آیه ۲۰۷ سوره بقره نیز اشاره شده است با این‌حال بعضی تلاش کرده‌اند عمل امیرالمؤمنین علیه السلام را کم رنگ جلوه دهند و گفته‌اند این کار فضیلتی برای علی علیه السلام به‌شمار نمی‌آید؛ چون علی علیه السلام از دو راه مطمئن شده بود که با خوابیدن در بستر پیامبر، به او هیچ آسیبی نخواهد رسید: ۱) پیامبر در شب هجرت به‌او فرمود: «در بستر من بخواب و بدان که آسیبی به‌تو نخواهد رسید.» ۲) پیامبر، پرداخت امانت‌ها و دیون خود را به‌ ایشان واگذار کرده بود. لذا می‌دانست که کشته نخواهد شد. 🆔 @Shobhe_ShenaSi ✅ پاسخ اولا این جمله پیامبر(ص) که «به‌ به‌تو آسیبی نخواهد رسید» چندان مسلم نیست، چون از تاریخ‌نویسان شیعه کمتر کسی آن را آورده است و اهل سنت نیز در این باره متفق‌القول نیستند. برای نمونه، گفته ابن سعد در طبقات با گفته طبری در تاریخ طبری یا ابن هشام در سیره هماهنگ نیست و با هم تفاوت دارند. آنچه شیخ طوسی در امالی نقل می‌کند این است که جمله مذکور مربوط به جریانات پس از لیلة‌المبیت و در یکی از شب‌هایی که حضرت در غار ثور بود. ▫️ ثانیاً بر فرض پذیرفتن چنین جمله‌ای آن هم در شب هجرت، بیانگر ایمان والای حضرت علی علیه السلام به‌گفته‌های پیامبر(ص) است؛ زیرا آن‌حضرت بدون هیچ واهمه‌ای در بستر پیامبر(ص) خوابید. بسیاری بودند که چنین اعتقاد راسخی نداشتند و در برخی گفته‌های پیامبر(ص) با دیده شک می‌نگریستند یا در صورت پذیرش، از سر تسلیم می‌پذیرفتند، نه از سر رضامندی. علی(علیه السلام) با گفته پیامبر(ص)، به‌چنان یقینی می‌رسد که حاضر است جان خود را به‌خطر بیفکند و این برای آن حضرت فضیلتی انکارناپذیر است؛ زیرا عالی‌ترین درجات ایمان را برای علی علیه السلام اثبات می‌کند. 🔹 اما اینکه گفته‌اند علی علیه السلام از جمله پیامبر(ص) که به‌ایشان وصیت کرد «تا امانت‌ها و دیون وی را به‌صاحبانشان بازگرداند»، فهمید که به‌وی آسیبی نخواهد رسید. نیز صحیح نیست. بررسی تاریخی نشان می‌دهد پیامبر این وصیت را دو شب پس از شب هجرت به‌علی علیه السلام فرموده است. در سیره حلبی می‌خوانیم: در یکی از شب‌ها که علی علیه السلام به‌خدمت پیامبر(ص) در غار ثور رسید، از جمله سخنان آن حضرت به‌علی علیه السلام، بازگرداندن امانت‌ها و ادای دین وی بوده است. شیخ طوسی نیز با سندهای معتبر نقل می‌کند که وصیت به‌ادای دیون و بازگرداندن امانت‌ها پس از لیلة المبیت صادر شده است. 🔹 پی‌نوشت مأموریت‌های حضرت علی(ع) در واقعه هجرت نقش امام علی علیه السلام در شب هجرت تنها خوابیدن در بستر پیامبر(ص) نیست، بلکه بنا به‌گفته تاریخ نویسان شیعه و سنی، امام علی علیه السلام سه مسئولیت دیگر نیز داشته است: ۱) ادای دیون و بازگرداندن امانت‌هایی که نزد پیامبر(ص) بوده است. علی علیه السلام پس از مهاجرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله در نقطه‌ای از مکه ایستاد و گفت: «هر کس پیش محمد(ص)، امانت و سپرده‌ای دارد، بیاید و از ما بگیرد». ۲) حلّ و فصل امور مسلمانان مکه در نبود رسول اکرم صلی الله علیه و آله بود. اگر چه در مدت زمانی اندک پس از هجرت پیامبر، علی علیه السلام به‌وی پیوست، ولی در همین فرصت، به‌مشکلات مسلمانان رسیدگی می‌کرد. ج) به‌دستور پیامبراکرم صلی الله علیه و آله می‌بایست زنان هاشمی به‌ویژه حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام و فاطمه بنت اسد، مادر بزرگوار خود و همچنین مسلمانانی را که تا آن روز هجرت نکرده بودند، با خود به‌یثرب ببرد. علی علیه السلام برای اجرای این فرمان، در دل شب و از راه ذی‌طوی رهسپار یثرب شد. با آگاه شدن جاسوسان قریش از این هجرت دسته جمعی، مشرکان به‌تعقیب علی علیه السلام برآمدند و پس از مدتی به‌حضرت رسیدند. البته علی علیه السلام آنان را تهدید به‌مبارزه کرد که مأموران قریش به‌هراس افتادند و بازگشتند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در محله قبا منتظر علی علیه السلام بود که با آمدن حضرت پس از مدتی کوتاه رهسپار یثرب شد. (📚 هجرت پیامبر اعظم(ص)؛ تألیف گروهی از نویسندگان). 👈 پاسخ‌به‌شبهات‌فــجازی👇 https://eitaa.com/joinchat/1042808834C1d4becaa06

﷽، اوایل ربیع، ایام شادی یا عزا؟ ✍ حجت‌الاسلام دکتر قربانی مقدم 🆔 @shobhe_shenasi 🔹 یه عده ای در صدد هستند تا روزهای اول ماه ربیع را گرفتار #دوگانه‌ی تازه‌ای کنند و معلوم است که این دوگانه‌سازی‌ها در حقیقت تکه‌پاره کردن پیکر جامعه است؛ این روزها شادی کنیم یا عزاداری؟ تبریک بگوییم یا تسلیت؟ 🔹استدلال کسانی که می‌گویند باید عزای محرم و صفر را در روزهای ابتدایی ماه ربیع الاول هم ادامه داد این است که حوادث و اتفاقات تلخی در این روزها افتاده و به خانه وحی جسارت شده است. 🔹کسانی هم که به تبریک و شادباش این روزها می پردازند، استدلال می کنند که محرم و صفر که ماه عزا است به پایان رسیده و باید به گونه ی دیگری از زندگی یعنی شادی روی آورد! 🔻هر دو استدلال ضعیف است. اگر بنا باشد برای مصائب اهل بیت علیهم السلام دهه و روضه تاسیس کنم، در حقیقت باید ۳۶۵ روز سال را چنین کرد، جنگ بدر، جنگ احد، جنگ خیبر جنگ صفین، جنگ جمل، جنگ احزاب، مصیبت شکسته شدن دندان مبارک پیامبر، جسارت های هر روزه ی هارون به امام کاظم، جسارت های متعدد متوکل به امام هادی، حمله ها و آسیب های منصور دوانقی به امام صادق و ..... مثنوی هفتاد من کاغذ می شود یعنی هر روز سال چند واقعه دارد. نمی گویم این حوادث نباید یادآوری شود، اتفاقاً همه‌ی آنها باید گفته شود و درس و عبرت و نکته های آن بازگو شود، اما دو سوال: آیا تمام وقایع تاریخی این روزها، اتفاقات تلخ و اندوهناک است؟ آیا تنها راه محبت به اهل بیت عزاداری است؟ بعضی گمان می کنند فقط با گریه و ماتم به اهل بیت نزدیک می شویم. یا حتی بعضی فکر می کنند هرچه بدبخت تر باشیم امامان بیشتر به ما نظر می کنند!! نه! این غلط است. قرآن کریم در توصیف خدای سبحان، خنداندن و گریاندن، هر دو را ذکر می کند و البته خنداندن بر گریاندن هم مقدم ذکر می شود: وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَ أَبْكى‏ (نجم:43) 🔹 توضیح اینکه در ابتدای ربیع الاول، اتفاقات تاریخی و #تمدن ساز بزرگی افتاده که عبارت است از: هجرت پیامبر از مکه به مدینه است. همچنین آرمیدن امیرالمومنین در بستر پیامبر که با به جان خریدن یک خطر بزرگ، زمینه ساز این حرکت بزرگ تاریخی و سرنوشت ساز شدند. 🔹چرا از این ها گفته نمی شود، چرا برای این اتفاقات بزرگ که به اسلام عزت و شوکت داد، دهه و مناسبت تاسیس نمی‌کنیم؟ فقط باید از جسارت گفت؟ با توجه به متن بیانیه #گام_دوم امروز امت اسلام و به پرچم‌داری ایران عزیز در مسیر برپایی #تمدن_نوین_اسلامی است و آنچه چراغ راه این مسیر است همین حوادث مبارک است. 🔹بنابراین اینکه چون محرم و صفر تمام شده بریم سراغ شادی و حرفی از آموزه های تاریخی و مهم این دوران ذکری به میان نیاید، این هم صحیح نیست اما حوادث تاریخی فقط مصیبت و جسارت نیست. ــــــــــــــــ 🚩 در پرتگاه مجازی، مجهز باش... 🚩 پاسخ‌به‌شبهات‌فــجازی👇 http://eitaa.com/joinchat/1042808834C1d4becaa06

﷽، اوایل ربیع، ایام شادی یا عزا؟ ✍ حجت‌الاسلام دکتر قربانی مقدم 🆔 @shobhe_shenasi 🔹 یه عده ای در صدد هستند تا روزهای اول ماه ربیع را گرفتار #دوگانه‌ی تازه‌ای کنند و معلوم است که این دوگانه‌سازی‌ها در حقیقت تکه‌پاره کردن پیکر جامعه است؛ این روزها شادی کنیم یا عزاداری؟ تبریک بگوییم یا تسلیت؟ 🔹استدلال کسانی که می‌گویند باید عزای محرم و صفر را در روزهای ابتدایی ماه ربیع الاول هم ادامه داد این است که حوادث و اتفاقات تلخی در این روزها افتاده و به خانه وحی جسارت شده است. 🔹کسانی هم که به تبریک و شادباش این روزها می پردازند، استدلال می کنند که محرم و صفر که ماه عزا است به پایان رسیده و باید به گونه ی دیگری از زندگی یعنی شادی روی آورد! 🔻هر دو استدلال ضعیف است. اگر بنا باشد برای مصائب اهل بیت علیهم السلام دهه و روضه تاسیس کنم، در حقیقت باید ۳۶۵ روز سال را چنین کرد، جنگ بدر، جنگ احد، جنگ خیبر جنگ صفین، جنگ جمل، جنگ احزاب، مصیبت شکسته شدن دندان مبارک پیامبر، جسارت های هر روزه ی هارون به امام کاظم، جسارت های متعدد متوکل به امام هادی، حمله ها و آسیب های منصور دوانقی به امام صادق و ..... مثنوی هفتاد من کاغذ می شود یعنی هر روز سال چند واقعه دارد. نمی گویم این حوادث نباید یادآوری شود، اتفاقاً همه‌ی آنها باید گفته شود و درس و عبرت و نکته های آن بازگو شود، اما دو سوال: آیا تمام وقایع تاریخی این روزها، اتفاقات تلخ و اندوهناک است؟ آیا تنها راه محبت به اهل بیت عزاداری است؟ بعضی گمان می کنند فقط با گریه و ماتم به اهل بیت نزدیک می شویم. یا حتی بعضی فکر می کنند هرچه بدبخت تر باشیم امامان بیشتر به ما نظر می کنند!! نه! این غلط است. قرآن کریم در توصیف خدای سبحان، خنداندن و گریاندن، هر دو را ذکر می کند و البته خنداندن بر گریاندن هم مقدم ذکر می شود: وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَ أَبْكى‏ (نجم:43) 🔹 توضیح اینکه در ابتدای ربیع الاول، اتفاقات تاریخی و #تمدن ساز بزرگی افتاده که عبارت است از: هجرت پیامبر از مکه به مدینه است. همچنین آرمیدن امیرالمومنین در بستر پیامبر که با به جان خریدن یک خطر بزرگ، زمینه ساز این حرکت بزرگ تاریخی و سرنوشت ساز شدند. 🔹چرا از این ها گفته نمی شود، چرا برای این اتفاقات بزرگ که به اسلام عزت و شوکت داد، دهه و مناسبت تاسیس نمی‌کنیم؟ فقط باید از جسارت گفت؟ با توجه به متن بیانیه #گام_دوم امروز امت اسلام و به پرچم‌داری ایران عزیز در مسیر برپایی #تمدن_نوین_اسلامی است و آنچه چراغ راه این مسیر است همین حوادث مبارک است. 🔹بنابراین اینکه چون محرم و صفر تمام شده بریم سراغ شادی و حرفی از آموزه های تاریخی و مهم این دوران ذکری به میان نیاید، این هم صحیح نیست اما حوادث تاریخی فقط مصیبت و جسارت نیست. ــــــــــــــــ 🚩 در پرتگاه مجازی، مجهز باش... 🚩 پاسخ‌به‌شبهات‌فــجازی👇 http://eitaa.com/joinchat/1042808834C1d4becaa06