سناریوی آهنگش کاملا فراهمه:)))))

راه پله شب ماه عشق

خب بچه ها حیفه این آسمون و ماه نیست فال حافظ نگیریم؟!

:)))

بگیر فالمو

هرکی فال میخواد بیاد پیوی:)))))

بیاید تا جنم شیفت ش تموم نشده و دزد محله ساعت کارش شروع نشده

از بچگی تا الان دمای دی ماه رو با هایِ دهنم اندازه گیری میکردم🥲😂

هرچی بخارش پر رنگ تر باشه دما پایین تره

این عکس و میبینید؟ بنظرتون چیه؟! یه راه روی تاریک که آخرش به روشنی میرسه اسمش دهلیزه همیشه از بچگی وقتی میخواستم شبا برم تو حیاط و بازی کنم باید اول از راه پله بعد از این راه روی تاریک رد میشدم... و خیلی ازش میترسیدم همیشه برای اینکه نترسم با صدای بلند شعر میخوندم یا به آسمون نگاه میکردم و با ترس و لرز بالاخره از دهلیز رد میشدم ... اون موقع ۸ سالم بود و دهلیز زندگی من کلا یک متر بود ...و الان ۲۰ سالمه و دهلیز بزرگی به اسم زندگی جلوی راهمه...برای اینکه به روشنی برسم باید همون کار بچگیم و بکنم:) یکم متفاوت تر... نگاه به آسمون که همون حس کردن خداست... شعر خوندن، امید های کوچیک و بزرگ شمردن ، لبخند زدن حتی به ظاهر... اینجا همون دهلیزه هرچقدر جیغ بزنی دیر تر به آخر خط میرسی:)

جهت یاداوری : تو به هرچیزی که لایقشی می‌رسی. خونه و ماشین رویاییت رو می‌خری و نیمه گمشدت توی زمان مناسب پیداش می‌شه. شغل قشنگی که ارزوش رو داری به دست میاری. تو سفر هایی که دوست داری بری و جاهایی که دوست داری ببینی رو می‌بینی. بعد این همه پستی بلندی و خشم طبیعت، بالاخره آسمون واست آبی میشه و تو با بال‌های قشنگت توش پرواز می‌کنی. خودت رو تو تصویرهای خیلی قشنگ تماشا کن تا واقعا توشون جا بگیری. همه چی برای تو فراهمه و تو در اینده به ارزوهات رسیدی. فقط باید زمانش برسه تا با چشمات ببینیش. هرگز به کم راضی نشو و از استانداردهات پایین نیا. دنیا به ساز تو می‌رقصه. به شرطی که شروع کنی به زدن. تسلیم نشو. رسیدنت نزدیکه.