یاسَامِعَ‌ کُلِّ نَجْوى(موسوی): +گرفته‌ای چیزی شده؟ –نه +نه! مگه میشه با این حال روزی که تو داری –مشکل من فقط به دست خدای صاحب اینجا حل میشه! +خوبه! ولی با تکیه دادن به ستون زانوی غم بغل گرفتن دیدی کاری حل شد؟ –نه اما دیگه راهی برم نمونده +ببین جون از وقتی اومدی حواسم بهت بود. منم از اوناش نیستم بگم به من چه؟ بگو شاید خدا امام رئوف منو وسیله قرار داد حل شد. در صورت جوان دانه‌ی امیدی جوانه زد –یعنی شما میتونی ؟ +تا چی باشه –پدر بیمارم و مادر و خواهر برادرم صاحب خونه جوابشون کرده باید بار کنن منم سرباز! +خب ؟ –خب بجمالتون؛ من نه درامدی نه پس‌ندازی دارم. اونم دراین شهر +نگفتم خدا بنده‌ هاشو وسیله قرار میده! –چطور؟ +چون واحد خالی دارم. چند ماهه بعد فوت خانومم تنها موندم. دنبال ی همسایه خوب بودم که خدا جورش کرد. –شوخی می‌کنید؟ +نه والا چه شوخی؟ –اخه نمیشه اینقد زود... +مگه باب حوائج امام رئوف را باور نداری ؟ –این چه حرفیه ولی هنوز دردلهام باهاشون تموم نکردم. خدایا شکرت #تمرین57 #ال‌موسوی