مختار: تو چرااز قافله عشق جاماندی؟ کيان: راه گم ڪردم ابو اسحاق مختار: راه بلدی چون تو ڪه راه را گم ڪند؛ نا بلدان را چه گناه؟ کيان: راه را بسته بودند از بيراه رفتم هر چه تاختم مقصد را نيافتم! وقتی به نينوا رسيدم خورشيد بر نيزه بود مختار: شرط عشق جنون است ما که مانديم،مجنون نبوديم #دیالوگ_فیلم