پرسید: اندوهِ دوری را چه تسکین است؟ گفتم: خیال «دل آزاد به پرواز خیالت خوش باد» آدمی تواند جهانی سازد نه از آب و خاک؛ بل از رؤیا و خیال بعید را قریب کند و نزدیک را دور. «روز و شب از خیالت با دل خویش دارم کنجی و گفتگوئی» و شیدایان به بالِ خیال پرواز کنند به آسمانِ سرزمینِ معشوق. #محتشم_کاشانی

زِ رفتن تو من از عمر بی نصیب شدم سفر تو کردی و من در وطن غریب شدم... #محتشم_کاشانی