📜 بخشی از توقیع شریف حضرت حجت ارواحنا فداء به شیخ مفید اگر #شیعیان ما (که خداوند توفیق طاعتشان دهد) در راه ایفای پیمانی که بر دوش دارند، #همدل می‌شدند، #ملاقات ما از ایشان به #تأخیر نمی‌افتاد، و سعادت #دیدار ما زودتر نصیب آنان می‌گشت، دیداری بر مبنای شناختی راستین و صداقتی از آنان نسبت به ما؛ #علّت_مخفی_شدن ما از آنان چیزی نیست جز آن چه از کردار آنان به ما می‌رسد و ما #توقع انجام این کارها را از آنان نداریم. "وَلَوْ اَنَّ اشْیاعَنا، وَفَّقَهُمُ اللّهُ لِطاعَتِهِ عَلَی اجْتِماع مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَما تَاَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنَ بِلِقائِنا، وَلَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعادَةُ بِمُشاهَدَتِنا عَلی حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَصِدْقِها مِنْهُمْ بِنا، فَما یَحْبِسُنا عَنْهُمْ اِلاّ ما یَتَّصِلُ بِنا مِمّا نَکْرَهُهُ وَلا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ" 📚بحارالانوار | ج۵۳ | ص۱۷۷ | حدیث۸ با "سوز و ساز" همراه باشید: | https://eitaa.com/Soozosaz |