eitaa logo
کتابخانهٔ‌خیابان64
73 دنبال‌کننده
50 عکس
0 ویدیو
0 فایل
‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ اینجا چای دم‌میکنیم با رایحه‌ی بابونه ، در میان کتابهای ِشعر و دست نویس های کوچک‌‌☕️ ‌ با من حرف بزن ؛ https://harfeto.timefriend.net/17374853167601 ‌ ‌ ‌ ‌ این‌کتابخانه‌‌قدیمی‌به‌ایتا‌بازگشت٭ قفسه‌ی‌73 : @MyNovels73
مشاهده در ایتا
دانلود
اینجا را دریابیدید؟ @MyNovels73
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
کتابخانهٔ‌خیابان64
‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌؛ اگاتا با شنلی قرمز رنگ و یونیفرمی به سیاهی شب مقابل دلمیرا زانو زد. در سمت راست او فرزندانش ویولت و ویلیام با لباس هایی مشکی تعظیم کردند و به خاله‌شان می‌نگریستند. و در سمت چپ اگاتا ، الکساندر با یونیفرم و شنلی مشکی زانو زده بود. آگاتا دست بر دیواره‌ی تابوت گذاشت این بود اخرین دیدارش با ملکه‌ی فَقید. آرام زبان باز کرد و با بغضی گلوگیر گفت:« دلمیرا ، ملکه‌ی نور برای وداع زوده نه؟ میدانم که مدت هاست نخوابیدی موعودش رسیده ، زمان خوابیدنی اسوده برای تو! آرام چشم بر هم بزار و به خواب برو گ آسوده باش که من به سوگندم وفادارم و انتقامت رو خواهم گرفت و مژده بده ، که حالا غم دوری از خانواده‌ات به اتمام رسید. بدرود دلمیرا ، بدرود محافظ نجیب نِلِسوِن. آگاتا بلند شد ، تاج بر سر او و السکاندر گذاشته شد! و حال آگاتا در اخر تمام پسوند های نامش ، نام سرزمینش را نیز گرفت! ‌ ‌ ‌ پس از او فرزندانش و سپس نوادگانش و اینگونه اگاتا ، ملکه‌ی جدید ، شد بنیان‌گذار خاندان نور. اما دلمیرا از یادها نرفت و به ملکه‌ی‌بزرگ مشهور شد! به شخصی که مانند نامش ، محافظ نجیبی بود برای کشوری بود که بر ان سیزده سال حکومت کرد. و آری ، دلمیرا داستان شد‌ اما نه داستانی که مادران برای کودکانشان تعریف کنند! او شد داستانی که همه درباره‌اش صحبت میکردند ، در همه جا ، او به اسطوره‌اس افتخار افرین برای مردمانش تبدیل شد. ‌- کتابخانه‌ی‌خیابان64 | به نوشته‌ی اِلدا✍🏻 | |
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
کتابخانهٔ‌خیابان64
‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ؛ قلم ِدر دستان ِمن و تو ، همان سلاحی‌ست که می‌تواند هم نقش خوب را بازیگری کند و هم نقش بد را ! میتواند بکشد ، زندگی ببخشد ، اشک جاری کند ، غم در دل بیاندازد! قلم ، سه حرف است و یک‌کلمه ، اما هزاران راز نحفه در درون قلب خود جای داده است! رازها و خاطرات ، خاطرات و داستان‌ها ،داستان‌ها و حماسه‌ها ! او همان وسیله‌ای است که می‌تواند منجر به ساخت دنیایی در آن سوی تفکر ها بساز. و یا شخصی را خالق باشد ، و به وسیله‌ای جان ببخشد ! ابر را گریان ببیند و آسمان را غران ، زمین را تشنه و گُل را خسته! و اینجا آغاز ِسخنی‌است که گفتنذ نویسندگان خطرناک‌اند اما آن کسی که چنین گفت بی‌خبر است که قلم خطرناک است ، نه نویسنده! و تا وقتی قلم در دستان نویسنده‌ای نباشد، هیچ دنیایی ساخته نمیشود و هیچ شخصی خلق نخواهد شد ، قلم ، قلب را نوازش میکند و مغز را قلقلک میدهد و دنیاها و انسان ها و حماسه ها را می‌آفریند! ‌- کتابخانه‌ی‌خیابان64 | به نوشته‌ی اِلدا✍🏻 |
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا