✡ زمینه فرهنگی فرضیه‌های نژادی (1) 🎯 نادرستی فرضیه‌های نژادی آریا، سامی و ترک (قسمت ششم) 1⃣ #تاریخ‌سازی برای جوامع مستعمراتی از جمله زیرکانه‌ترین و مؤثرترین شیوه‌های #نفوذ و سلطه‌ی فرهنگ استعماری برای وصول به اهداف اقتصادی و سیاسی در این جوامع است. 2⃣ از جمله شیوه‌های استعماری برخورد با مسائل تاریخی و اجتماعی در راستای تاریخ‌سازی می‌توان به موارد ذیل اشاره كرد: 🔸 تبلیغ نژادی. 🔸 جعل تاریخ در جهت منافع طبقاتی و استعماری. 🔸 کوشش برای منحصر کردن استعداد و توانایی در پایه‌گذاری پیشرفت‌های فرهنگی، علمی و اجتماعی و اصولاً تمدن جهانی به یک قوم یا نژاد خاص. 🔸 انکار وجود، حضور و شرکت اقوام دیگر در پایه‌گذاری و رشد فرهنگ و علم و به‌طور کلی تمدن جهانی. 3⃣ عمده‌ی پژوهشگران جوامع مستعمراتی که تحت تأثیر #فرهنگ_استعمارِ سرمایه‌داری و #فرضیه‌های_نژادیِ محصول آن قرار داشته یا دارند، بیشتر در جستجوی آثار فرهنگ جامعه‌ی خود بر فرهنگ‌های دیگرند و چون تنها به قاضی می‌روند راضی و خوشحال برمی‌گردند و چون هدف تحقیق قبلاً تعیین شده برای اثبات مدعای خود شواهد کافی نیز می‌یابند و چون کمترین تلاشی برای شناختن فرهنگ اقوام دیگر و همچنین آثار روابط اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی جوامع دیگر بر جامعه‌ی خودی نمی‌کنند، در بررسی‌های تاریخی و باستان‌شناسی به این نتیجه می‌رسند که فقط جامعه، قوم یا «نژادی» که بدان تعلّق دارند مشعل‌دار تمدن جهان بوده و اقوام و جوامع دیگر در طول تاریخ کاری جز تقلید، پیروی یا دستبرد زدن نداشته‌اند و نکرده‌اند. [✍️ چقدر اين حرف‌ها آدم را به ياد #باستان‌گرایان وطنی می‌اندازد!] 🔹 ادامه دارد... ✍️ پروفسور شاپور رواسانی 📖 متن کامل مقاله به همراه منابع: 👉 goo.gl/KkvBGp ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter 🔸 هشتگ اصلی: #نژاد_آریا

✡ قبایل گمشده (1) 1⃣ در طول تاریخِ #الیگارشی_یهود، نمونه‌های بسیاری را می‌توان یافت که حاکمان، دین را به‌عنوان ابزاری برای #حذف_رقبا و سپس #مظلوم‌نمایی و عزاداری بر سر قربانیان به کار بسته‌اند. فاجعه‌ی دادگاه‌های #تفتیش_عقاید و قتل‌عام #یهودیان_فریسی توسط این الیگارشی را شاید بتوان به‌عنوان یکی از نام‌آشناترین این فجایع عنوان کرد. 2⃣ اما نمونه‌ای که کمتر مورد توجه فرهیختگان قرارگرفته، اسطوره‌ #قبایل_گمشده است؛ که همان استراتژی کهنه‌ی #تاریخ‌سازی و تطهیر جنایات، از طریق مظلوم‌نمایی را دنبال می‌کند! 3⃣ آن‌چه در این نوشتار می‌آید، تنها محدود به قرون معاصر نیست؛ بلکه سر درازی به بلندای سده هفتم پیش از میلاد دارد. در ابتدا، به‌صورت اجمالی به بررسی آن‌چه تحت عنوان «قبایل گمشده» مطرح می‌شود، می‌پردازیم. 4⃣ استاد عبدالله شهبازی، مورّخ سرشناس، در جلد اول از مجموعه‌ی «زرسالاران یهودی و پارسی» چنین می‌گوید: دوازده پسر یعقوب، قبایل دوازده‌گانه #بنی‌اسرائیل را بنیان نهادند. این قبایل عبارت‌اند از: 👈 1. روبین 2. شمعون 3. لاوی 4. یهودا 5. یساکر 6. زبولون 7. دان 8. نفتالی 9. جاد 10. اشیر 11. منشه 12. افرائیم (افرائیم و منشه که فرزندان یوسف بودند، باهم یک قبیله را تشکیل می‌دادند.) 13. بنیامین 5⃣ پس از قدرت یافتن #اشرافیت_یهود، این قبیله، سایر قبایل را به‌شدت تحت فشار قرارداد. گناه #قبایل_ده‌گانه (که می‌بایست به‌خاطر ارتکاب آن به‌سختی مورد عقوبت قرار گیرند) عدم فرمان‌برداری از اشرافیت یهود بود. چنان‌که پس از حمله‌ رومیان، بخش مهمی از این #اسباط در سرزمین یهود استقرار یافتند و در مجموعه‌‌ی جدیدی به‌نام #یهودیان مستحیل شدند و بسیاری از آنان به‌عنوان #برده به اسارت #اشراف_یهودی درآمدند. 6⃣ مفاهیم «غلام» و «کنیز» عبرانی، از این دوران به #عهد_عتیق راه می‌یابند. از سده پانزدهم میلادی، اسطوره‌‌ی #اسباط_گمشده بنی‌اسرائیل به‌وسیله #الیگارشی_یهودی احیا شد. اشرافیت یهود (که خود، عامل انهدام #اسباط_ده‌گانه شمالی بود) آن‌گاه که نام و نشانی از آنان نماند، در نقش وارثِ تمامی افتخارات #دولت_افرائیم و نیز مظلومیت آن درآمد!! ✍ نویسنده: محمد پاکدامن ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter