مرور سال ۱۴۰۱ و آن وقایع لازم است. هم از بُعد شکاف‌هایی که بوجود آورد و هزینه سنگینی که نه فقط بر حکومت بلکه بر جامعه ایران تحمیل نمود هم از نظر نکات مثبت و مزایایی که جامعه می‌بایست تجریه می‌کرد. #تکرار و یادآوری آن #تجربه می‌تواند #مانع بروز آن #بحران‌ها شود. یکی از مهمترین تجربیات همین تغییر و پشیمانی خانم پرستو صالحی است. در آن ایام در اثر سلطه فضای مجازی یک #توهم_سقوط در اذهان برخی از افراد شکل گرفت. مهرماه آن سال مقاله‌ای نوشتم: توهم سقوط و واقعیتِ بقا! سقوط جمهوری اسلامی، یک توهم برساخته بود. #سربازان_اصلی بوجود آمدن این توهم در ذهن بخشی از جامعه هم #سلبریتی‌ها بودند. برخی از سلبریتی‌‌ها #آگاهانه و برنامه‌ریزی شده وارد گود شدند و آنچه سال‌ها مخفی نگاه می‌داشتند را بروز دادند، تعداد این دست سلبریتی کم بود. اما #اکثریت آنان در #توهم_محاسباتی رسانه‌ها گرفتار و #ناچار به نقش آفرینی شدند. می‌خواستند #قهرمان بمانند. طرف مردم بمانند. از قافله عقب نباشند. همه این تحلیل‌ها توهم برساخته رسانه‌ای بود. #معضل بود اما نه به آن بزرگی که نشان می‌دادند. #بحران بود اما نه به آن اندازه‌ای که دامن زده بودند. همان زمان در متن مقایسه‌ای عرض کردم سال ۸۸ و وقایع پس از آن از حوادث پسا مهسا امینی پیچیده‌تر و سهمگین‌تر بود فقط در سال هشتاد و هشت #رسانه_مجازی به مانند شهریور ۱۴۰۱ #تسلط نداشت. ✍ علیرضازادبر #تحلیل #فتنه_مهسا #نقش_سلبریتی_ها https://eitaa.com/TAHLIL403