شفقت و مهربانی استاد، نوشتۀ استاد مهران زینلیان (1403) از مجموعۀ روایت های آموزشی مرکز صلاحیت های حرفه ای تدریس دانشگاه اصفهان https://eitaa.com/TDCcenter

📢📢 شفقت و مهربانی استاد از دکتر مهران زنیلیان از جمله استادان بزرگوار که در دوران تحصیل خاطرات به یادماندنی و ماندگاری را از ایشان دارم، آقای دکتر ابطحی است. تابستان سال 1377 بود که تازه نتایج کنکور کارشناسی ارشد دانشگاه های سراسری کشور آمده بود و من در رشته انتخابی اول (سازه دانشگاه صنعتی اصفهان) قبول شده بودم. شرط ثبت نام در مهرماه همان سال، فارغ التحصیلی تا شهریور بود. این بدان معنا بود که باید طی حدود سه ماه علاوه بر گذراندن واحدهای درسی باقیمانده آن ترم (حدود 18 واحد تخصصی)، دروس پروژه اصلی که معمولا دانشجویان کارشناسی در ترمهای آخر اخذ می کردند و من هم همزمان سه درس پروژه طراحی سازه های فولادی، طراحی سازه های بتنی، و طراحی شبکه آب و فاضلاب را گرفته بودم را نهایی و تحویل دهم. خلاصه از یک طرف قبولی ارشد و شروع دوره جدید در اولین رشته انتخابی مورد علاقه، و از طرف دیگر نگرانی از عدم اتمام دروس و حجم بالای تکالیف و پروژه های مختلف درسی، وضعیت بسیار پرتنش و اضطرابی را ایجاد کرده بود. تلاش کرده بودم با تلاش زیاد برای همه درس‌ها و پروژه‌ها به اندازه لازم وقت و انرژی صرف کنم. به یاد دارم برای درس ماشین آلات روسازی کمتر از یک هفته به پایان مهلت تحویل پروژه‌ها بود و با توجه به اولویت دروس دیگر من هنوز هیچ اقدامی را انجام نداده بودم. شرایط بسیار نامناسبی بود و اگر پروژه به موقع و با دقت و کیفیت مناسب تحویل نمی‌شد با شناختی که از استاد درس داشتم حتماً دچار مشکل می‌شدم. این آخرین پروژه‌ای بود که باید تحویل می‌شد و بحمدالله تا آن موقع سایر پروژه‌ها به خوبی به سرانجام رسیده بود. برای من که در طول چهار سال تحصیل دوره کارشناسی تلاش کرده بودم همه تکالیف و پروژه‌ها را شخصاً انجام دهم، انجام این مورد آخر در این زمان محدود تقریباً غیر ممکن می‌نمود. بعدازظهر روز چهارشنبه‌ای که در راهرو طبقه اساتید دانشکده قدم می‌زدم چشمم به درب باز اتاق آقای دکتر ابطحی افتاد. در طول این سال‌ها که قبلاً چند درس دوره لیسانس از جمله درس روسازی راه و طرح هندسی راه را با ایشان گذرانده بودم به خوبی با اخلاق حسنه و دوستانه استاد آشنا بودم. قبلا بارها استاد تلاش می‌کرد با پیش کشیدن مسائل غیر درسی فضای گفتگو و صمیمانه‌ای را بین دانشجویان ایجاد کنند و بیاموزاند که استاد دانشگاه نه فقط آموزگار دروس تخصصی خود، بلکه معلمی است که می‌تواند با پندهای مشفقانه و نکات آموزنده خود، گره گشای بسیاری از مشکلات علمی و حتی شخصی دانشجویان باشد. بنابراین، به خودم جرات دادم و خدمت استاد رسیدم و پس از یک احوالپرسی کلی که البته مثل همیشه با استقبال گرم استاد روبرو شد، طرح موضوع کردم و گفتم که باید هفته دیگر پروژه درس ماشین آلات را تحویل دهم ولی به دلیل ترم آخر بودن و اجبار به پایان دادن همه واحدها و پروژه‌ها تا پایان تابستان موفق به وقت گذاری بر روی پروژه این درس نشده‌ام. استاد که از صحبت‌های من حس اضطراب و ناراحتی را فهمیده بود، ابتدا با تبریک قبولی در مقطع ارشد و جملات انرژی بخش، تلاش به آرام بخشی من کرد. سپس پرسیدند: زمان تحویل پروژه چه موقع است؟ گفتم: دوشنبه آینده. تاملی کردند و با مکث کوتاهی گفتند بسیار خوب، نگران نباش فردا گرفتارم؛ ولی صبح جمعه بعد از جلسه‌ام در شهرداری اصفهان، ساعت ۱۰ صبح، بیا آنجا تا به شما بگویم چه باید بکنید. فردای آن روز جمعه سر ساعت ۱۰ روبروی پله‌های شهرداری اصفهان در میدان امام حسین (ع) منتظر استاد بودم که با چند دقیقه تاخیر ایشان آمدند و سپس به اتفاق به سمت پارک شهید رجایی رفتیم و روی اولین نیمکت نشستیم و استاد از کیف خود یک گزارش پروژه که قبلاً انجام شده و نیاز به روزرسانی و تکمیل داشت را به من داد و گفت: با اعتمادی که به تو دارم و سوابق گذشته شما در سایر دروس که با من داشته‌اید را می‌دانم، مطمئنم که کار نکردن روی پروژه این درس به دلیل کوتاهی نبوده است. این پروژه آماده را از ترم‌های قبلی برای شما آوردم. فقط چون شما باید بر موضوع کامل مسلط شوید، لازم است توضیحاتی را در مورد پروژه به شما بدهم و البته در زمان پس از تحویل پروژه لازم است موارد دیگری را به شرحی که به شما می‌گویم، به صورت تکمیلی انجام و به خود من تحویل دهید. https://eitaa.com/TDCcenter

این نشست تا اذان ظهر طول کشید و استاد سطر به سطر گزارش را توضیح دادند و من هم پا به پای استاد مطالب را مرور کردم. لحظه لحظه آن ملاقات را بخوبی به یاد دارم. اینکه یک استاد دانشگاه برای دانشجوی یک درس دیگر این چنین وقت بگذارد و مطالب را توضیح دهد تا دانشجو کاملاً آموزش لازم را ببیند و مسلط شود تا نمره بدون زحمت و پشتوانه نگیرد و مشکل دانشجو را مشکل خود بداند و برای آن وقت زیادی صرف کند و در جهت آن تلاش کند، موضوع بسیار آموزنده‌ای بود که انرژی بخش و چراغ راهنمای برای آینده کاریم بود. در آن روز نه فقط پروژه درس ماشین آلات راهسازی، بلکه درس موقعیت شناسی، انصاف، انسانیت، کمک به دیگران و تواضع و فروتنی را از این استاد بزرگ فرا گرفتم. https://eitaa.com/TDCcenter

شیوۀ ارزشیابی دانشجویان از استاد ایرج کاظمی (1403) از مجموع روایت های آموزشی مرکز توسعۀ صلاحیت های حرفه ای تدریس دانشگاه اصفهان https://eitaa.com/TDCcenter

نحوه ارزشيابی اساتيد از دانشجويان در مقاطع مختلف تحصیلی نيز مانند نحوه تدريس آن‌ها با يكديگر متفاوت است. به نظر می‌رسد اگر نحوه تدریس و روش‌های ارزيابی دروس پایه و تخصصی در بين اعضای هيأت علمی در دانشگاه و دانشگاه‌های مختلف به هم نزديک‌تر باشد، بهتر است. این موضوع برای دانشجویان کارشناسی از آن جهت حائز اهمیت است که این دانشجويان در آزمون‌هايی مانند کنکور ارشد، المپیاد و یا مسابقات دانشجویی، در كنار سایر دانشجويان هم رشته كه احياناً با روش متفاوتی آموزش ديده و ارزيابی شده‌اند قرار می‌گيرند. عدم همگونی روش تدریس و ارزیابی این دروس امکان دارد دانشجويان را در زمان مواجهه با این نوع آزمون‌ها با مشكل روبرو کند. در اين راستا, لازم است كه روش‌های ارزيابی دانشجويان توسط اساتيد دانشگاه‌های مختلف مورد بررسی قرار گیرد تا فرآیندهای تصمیم‌سازی سياستگذاران آموزشی در جهت همگون‌سازی اين روش‌ها باشد. با توجه به اینکه ارزیابی یک فعاليت اساسی در آموزش دانشگاه است، تدوین برنامه جامع ارزیابی دانشجو گامی اساسی در ارتقای كمی و كيفی آموزش خواهد بود. در دانشگاه های دنیا، اساتید مقطع کارشناسی با جمع بندی نمرات دانشجویان از روش‎‌های گوناگون همچون برگزاری امتحانات میان ترم و کوئیز، اختصاص بخشی از نمره به ارائه دانشجویان و خلاصه نویسی کتاب‌هایی که در طول ترم می‌خوانند، نمرات نهایی دانشجویان را در دو بخش مکتوب و شفاهی به دست می‌آورند و در پایان با اختصاص نمره کمی به امتحان پایان ترم دانشجویان را محک می‎‌زنند. بر اساس این عملکرد دانشجویان در طول ترم مورد ارزیابی قرار خواهند گرفت و گذراندن درس و قبولی در آن مشروط به دریافت نمره قبولی از آزمون پایان ترم نخواهد بود. اصولاً برای ارزیابی دانشجویان در طول ترم علاوه بر نمره دروس دانشگاه، فعالیت‌های اجتماعی، گروهی و اخلاقی دانشجویان نیز در نظر گرفته می‌شود و اگر قرار باشد به دانشجو توصیه نامه داده شود و یا به مراحل بعدی برود از آن جایی که کنکور برگزار نمی‌کنند، این موارد را به طور دقیق در کارنامه دانشجو درج و او را برای مقاطع بالاتر پذیرش می‌کنند. این در حالی است که ما در دانشگاه‌های خود به این موارد توجه نمی‌کنیم. https://eitaa.com/TDCcenter

بازی درمانی با چاشنی فرصت به روایت استاد محمّدعاشوری، از مجموع روایت های مرکز توسعه صلاحیت های حرفه ای تدریس دانشگاه اصفهان https://eitaa.com/TDCcenter

📢📢 بازی‌درمانی با چاشنی فرصت ترم چهارم تدریس در دانشگاه اصفهان، درس بازی‌درمانی را به دانشجویان کارشناسی گروه مشاوره تدریس می‌کردم. ساعت کلاس، بعد از ظهر 2 تا 4 بود. جلسه اول کمی طول کشید. یکی از دانشجویان چند بار گفت: استاد خسته نباشید، من توجه زیادی نکردم تا این که چند دانشجوی دیگر هم اعتراض کردند و گفتند: ما باید برویم و الان هوا تاریک می‌شود. با این حال اندکی مقاومت کردم تا درس آن روز تکمیل شود. بالاخره این جلسه تمام شد و به نظر می‌آمد که برخی دانشجویان از دست من ناراحت شدند. در واقع نتوانسته بودم کلاس را به موقع تمام کنم. جلسه بعد کمی مسخره کردند و در برخی از آنها احساس نفرت نسبت به خودم را متوجه شدم. از جلسه سوم تلاش کردم درس را به موقع تمام کنم و با دانشجویان صمیمی‌تر شوم. تمام توان خود را به کار گرفتم و خوب درس دادم. امتحان میان‌ترم به خوبی برگزار شد و بقیه ترم به خوبی و خوشی سپری به پایان رسید. چند روز بعد از امتحان پایان ترم که ارزشیابی خودم را مشاهده کردم. خیلی تعجب کردم و ناراحت شدم. نمره ارزشیابی من 71 شده بود. این نمره چند روز بر زندگی خانوادگی من هم حتی تاثیر منفی گذاشته بود. چون نمره ارزشیابی من فقط در این درس پایین بود. بعد از مدتی در گروه هم مطرح شد که علت بررسی شود. این مساله خیلی عذاب‌آور بود. چون تازه تصمیم گرفته بودم کتاب بازی‌درمانی بنویسم و تسلط نسبتاً خوبی در این زمینه داشتم. در نهایت یک ترم فرصت به من داده شد. ترم بعدی شروع شد، خیلی بیشتر تلاش کردم. هر هفته مطالعه می‌کردم در حد 20 صفحه مطالب انگلیسی درباره بازی‌درمانی ترجمه می‌کردم. تبیین‌ها و تحلیل‌های خود را به آنها اضافه می‌کردم و با مطالعه به کلاس می‌رفتم. هر جلسه تعدادی اسباب‌بازی سر کلاس می‌بردم. سعی کردم اعتماد دانشجویان را به دست بیاورم. از اواسط ترم احساس کردم همه دانشجویان به درس بازی‌درمانی علاقمند شده بودند و مشارکت می‌کردند. بالاخره روز امتحان پایان ترم فرا رسید، امتحان برگزار شد و نمرات را همان روز ثبت کردم. مشتاقانه منتظر مشاهده نمره ارزشیابی دانشجویان از عملکردم بودم و چندین بار چک کردم. باید 72 ساعت از ثبت نمره می‌گذشت تا نمره ارزشیابی کیفیت تدریسم قابل مشاهده شود. در نهایت، 72 ساعت هم تمام شد و نمره ارزشیابی من در این درس 96 شده بود. علاوه بر این، کتاب بازی‌درمانی هم به مرحله چاپ رسید. امروز بر این باورم که برای تدریس اثربخش بایستی ارتباط محبت آمیز، صمیمی و همدلانه ای با دانشجویان برقرار کرد. بایستی همواره با خودانتقادی، شناسایی ضعف‌های شخصی برای بهبود تدریس خویش کوشید. برای تدریس موفق بایستی همواره برنامه ریزی داشت و برای غلبه بر چالش‌هایی که بر زندگی یک هیات علمی جوان سایه می‌افکند، از تلاش و پشتکار باز نایستاد. https://eitaa.com/TDCcenter

اول سوال کنید بعد درس دهید از استاد دکتر علی نصر اصفهانی (1403)، از مجموع روایت های آموزشی، مرکز توسعۀ صلاحیت های حرفه ای تدریس دانشگاه اصفهان https://eitaa.com/TDCcenter

📢📢 اول سوال کنید بعد درس دهید در هر استانی برای آموزش مدیران صنعت، سازمانی وجود دارد به نام سازمان مدیریت صنعتی و برای آموزش مدیران سازمان های دولتی، مرکز آموزش مدیریت دولتی؛ که البته این مرکز در استان ها تا حدود 15 سال پیش بسیار فعال بود و بعد که خود مدیران مدرک گرفتند مرکز را منحل و یا محدود کردند. در حال حاضر این مرکز به عنوان یک دفتر آموزشی محدود در استانداری فعالیت می کند. من در آن سال ها با هر دو مرکز مدیریت دولتی و سازمان مدیریت صنعتی کار می کردم. یک ترم در یک کلاس درس در مرکز آموزش مدیریت دولتی، مدیری بود که هر موقع من درس می دادم، بعد که درس تمام می شد، دست خود را بلند می کرد و بعد از گرفتن اجازه می گفت: تمام مطالبی را که شما امروز در کلاس گفتید، ما هم در سازمان اجرا و دقیقا همان کار را می کنیم. یعنی می خواست بگوید ما هم دقیقا طبق موازین علمی عمل می کنیم و چند دقیقه وقت کلاس را می گرفت و صحبت می کرد. در جلسات بعدی من هر موقع می خواستم مطلبی بگویم اول از ایشان سوال می کردم، بعد درس می دادم. به ایشان می گفتم شما در سازمانتان در این خصوص چکار می کنید؟ ایشان به مِن مِن می افتاد و نمی توانست جواب دهد. به ایشان می گفتم بعد که درس دادم، نگویید که ما هم در سازمانمان همین کار را می کنیم. البته مطالب مدیریت به گونه ای که قبل از وارد شدن در بحث به نظر دشوار می نماید، ولی بعد که بحث طرح شد مطالب ساده و کاربردی و منطقی جلوه می کند. همین موضوع باعث می شود که گاه دانشجویان فریب سادگی مطلب را بخورند و در کلاسی چیزی یادداشت نکنند. من مکرر به آنان در طول ترم تذکر می دهم که ساده بیان کردن مطالب، دلیل سادگی بحث نیست. وقتی من درس می دهم، درس ساده جلوه می کند. وقتی شما بخواهید بگویید دشوار می شود. با چند سوال از بحث جلسه قبل، این مطلب را می آزمایم. بنابراین دانشجو باید نکات اصلی درس را یادداشت برداری کند. https://eitaa.com/TDCcenter

گزارش سیر مطالعاتی با عنوان: نوآوری در تدریس (1403) از استاد هادی امیری رودباری، از مجموع مطالعات آموزشی مرکز توسعه صلاحیت های حرفه ای تدریس دانشگاه اصفهان https://eitaa.com/TDCcenter

ما در دانشگاه چگونه درس می دهیم؟ آموزش مبتنی بر متن درسی یا آموزش مبتنی بر واقعیت؟ https://eitaa.com/TDCcenter

🔸مرکز TDCدانشگاه اصفهان برگزار می‌کند: کارگاه روایت نگاری تدریس ❗️ ویژه اعضای هیات علمی با مرتبه علمی دانشیاری 🔸مدرس: دکتر محمدرضا نیستانی ⏰دوشنبه، 7 آبانماه، ساعت 10 📍دانشکده علوم تربیتی وروانشناسی دانشگاه اصفهان -طبقه دوم آزمایشگاه تدریس ▫️ویژه دانشیاران محترم دانشگاه اصفهان. ثبت نام در سامانه : https://ol.ui.ac.ir ابتدا در سامانه ریلاین در لینک انتخابی عضو شوید وسپس کارگاه روایت نگاری تدریس را انتخاب فرمائید . 🔸مرکزTDC

در راستاي اهداف اساسنامه اي مركز كارگاه خودآگاهي تدريس ويژه اعضاي محترم هيات علمي جديد الاستخدام دانشگاه اصفهان مورخ 7 ، 8 و14 آبانماه سال جاري در محل آزمايشگاه تدريس دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي از ساعت 8-12 برگزار خواهد شد. 📌 خواهشمند است با مراجعه به لینک https://ol.ui.ac.ir/ وعضویت در سامانه ریلاین نسبت به انجام ثبت نام اقدام فرمائید دقت فرمائید سه کارگاه در سه روز 7،8و14آبانماه در سه گروه طراحی شده که لازم است با شرایط زمانی خویش صرفا در یک کارگاه شرکت فرمائید . 📌نكات مورد توجه: - كارگاه خودآگاهي تدريس صرفاً براي اعضاي هيأت علمي است كه در سه سال اخير به عضويت دانشگاه درآمده اند و در سال گذشته در اين كارگاه ها شركت نداشتند. - برگزاري جلسات خودآگاهي تدريس به دو منظور انجام مي شود: يكي خود ارزيابي عضو از توانائي و انتظارات خويش و ديگري انجام فرم نيازسنجي آموزشي https://eitaa.com/TDCcenter

در چشمان رضا سرزنده شدم: یک روایت از محیط های آموزشی، نوشتۀ استاد احسان آقابابائی (1403) از مجموع روایت های آموزشی مرکز توسعه صلاحیتهای حرفه ای تدریس دانشگاه اصفهان https://eitaa.com/TDCcenter

📌📌 دوره حضوری"بایسته های تدریس در آموزش عالی" ویژه دانشجویان دکتری و مدرسان دانشگاههای استان اصفهان وچهارمحال بختیاری 📙 این دوره تخصصی 24ساعته از مورخ 1403/8/24و در طی 3 هفته متوالی با اعلام روز وساعت دوره به داوطلبان برگزار می گردد. 📙 به شرکت کنندگان گواهینامه شرکت در دوره از طرف مرکز توسعه صلاحیت های حرفه ای تدریس دانشگاه اصفهان (TDC ) اعطا خواهد شد. 📙 دوره تخصصی بایسته های تدریس برای تمامی دانشجویان دکتری وکسانی که قصد تدریس در دانشگاه وسطح آموزش عالی را دارند ضروری است و اهمیت این دوره در دریافت محتوای تخصصی از اساتید مرکز TDCدانشگاه اصفهان بوده و نوعی خودارزیابی تخصصی از میزان دانش ومهارتهای تدریس شرکت کنندگان نیز انجام خواهد شد . 📙 دریافت گواهینامه بایسته های تدریس در آموزش عالی می تواند مزیت رقابتی برای الویت تدریس در آموزش عالی بعنوان مدرس و عضویت در هیات علمی دانشگاههای کشور باشد. 📢📢 لینک ثبت نام در دوره: 🔰 برای دانشجویان و مدرسان مدعو دانشگاه اصفهان https://ol.ui.ac.ir/Course/Detail/17 🔰 برای دانشجویان دکترا و مدرسان دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی استانهای اصفهان و چهارمحال بختیاری https://ol.ui.ac.ir/Course/Detail/18

📢📢 اولين مدرسه جامع "توسعه صلاحيت‌هاي حرفه‌اي تدريس"، 📣 دورۀ یکساله 📣 با ارائه گواهینامه توسعۀ صلاحیت های مدرسی 🔰 به استحضار مي رساند اولين مدرسه جامع "توسعه صلاحيت‌هاي حرفه‌اي تدريس"، توسط مركز توسعه صلاحيت‌هاي حرفه‌اي تدريس دانشگاه اصفهان، مركز آموزش‌هاي آزاد، الكترونيكي و خدمات تخصصي دانشگاه اصفهان و مؤسسه فرهنگي هنري علم‌آفرينان فرداد، به منظور تقويت و ارتقاي مهارت‌هاي تدريس برگزار مي‌شود. 🔰 اين مدرسه در يك سال و به مدّت 120 ساعت، با پوشش 6 بُعد اصلي تدريس (فني، روانشناختي، اجتماعي، معرفت‌شناختي، اخلاقي و زيبايي‌شناسانه و توسعه فردي) و در دو سطح عمومي و تخصصي، برنامه ريزي شده است. 📙 سطح عمومي اين دوره به صورت حضوري و مجازي در روزهاي 10 و 11 بهمن ماه 1403 در دانشگاه اصفهان برگزار مي‌شود. 📙 دوره‌هاي تخصصي از 1 بهمن ماه 1403 تا 1 بهمن ماه 1404، به صورت مجازي و در روزهاي پنج‌شنبه از ساعت 8 تا 12 برگزار خواهد شد. 🔰 اين دوره براي تمامي افرادي كه در حوزه آموزش فعاليت مي‌كنند از جمله معاونان آموزشي، كارشناسان حوزه آموزش، اعضاي هيئت علمي، مديران و معاونان مدارس، معلمان، مدرسان حوزه صنعت و دانشجويان تحصیلات تکمیلی (ارشد و دكتري) مناسب است. 🔰 شركت‌كنندگان در پايان دوره، گواهينامه معتبر "صلاحيت مدرسي" از مركز توسعه صلاحيت هاي حرفه اي تدريس دريافت خواهند كرد كه قابل ترجمه و هولوگرام‌دار بوده و همچنين براي دوره‌هاي دانش‌افزايي در مراكز آموزشي قابل استفاده است. 🔰 علاقمندان جهت شركت در اين مدرسه مي توانند به سايت مدرسه به نشاني Stjob.ir مراجعه كنند. https://eitaa.com/TDCcenter

📢اولین مدرسه جامع توسعه صلاحیت‌های حرفه‌ای تدریس 📍این مدرسه مناسب معلمان، مربیان، آموزشگران، استادان و تمام دانشجویان و دانش آموختگانی است که در آینده می خواهند مدرس و عضو هیئت علمی در دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی باشند. 📙 مدرسه در دو سطح عمومی و تخصصی با شش بعد تدریس طی یک سال به صورت حضوری و مجازی برگزار می شود. 🥇توضیحات دکتر محمدرضا نیستانی رئیس مرکز TDC دانشگاه اصفهان در مورد مدرسه 🌐ثبت نام در Stjob.ir 📌https://eitaa.com/TDCcenter

عدم قطعیت: درسی ماندگار از استاد لیپو، برگرفته از جستار «دور باغچۀ انار»، نوشتۀ استاد سیدمحمّد مدنی (1403)، از مجموع روایت های آموزشی مرکز توسعۀ صلاحیتهای حرفه ای تدریس دانشگاه اصفهان 📌https://eitaa.com/TDCcenter

📢📢 عدم قطعیت: درسی ماندگار از استاد لبپو: در دوران تحصیلم در آمریکا، فرصتی ارزشمند برای آشنایی و همکاری با پروفسور توماس آ. لیپو (Prof. Tomas A. Lipo) به دست آوردم؛ استادی با شهرتی جهانی در طراحی ماشین‌های الکتریکی که جایگاه ویژه‌ای در صنعت و دانشگاه داشت. او علاوه بر بیش از بیست سال تدریس در دانشگاه، ده سال تجربه کار در معتبرترین شرکت‌های صنعتی دنیا را هم در کارنامه خود داشت. پروفسور لیپو فردی به‌ غایت فروتن بود و با آنکه از برجسته‌ترین دانشمندان زمان خود بود، برخوردی بسیار صمیمی با دانشجویان داشت؛ برخوردی که به همه ما حس ارزشمندی می‌داد. یک روز، شاهد مکالمه‌ای میان او و یک دانشجوی کارشناسی بودم که با اشتیاق و کمی تردید به دفتر او آمده بود. دانشجو سؤال ساده‌ای مطرح کرد که به‌خوبی مشخص بود پاسخ روشنی دارد و حتی برای من، کاملاً واضح بود که او دچار سوء تفاهم شده است. از تجربه‌ای که در فضای آموزشی و صنعتی داشتم، انتظار داشتم پروفسور لیپو با قطعیت کامل به او پاسخ دهد و به نوعی این سوء تفاهم را برطرف کند. اما بر خلاف انتظارم، پروفسور لیپو نگاهی آرام به دانشجو کرد و با لحنی ملایم پاسخ داد: «…I suppose» یا همان «من تصور می‌کنم که…». این جمله کوتاه اما تأثیرگذار، من را به فکر فرو برد. در فرهنگ آموزشی‌ای که من در آن بزرگ شده بودم، قاطعیت در بیان مطلب ارزش زیادی داشت؛ گویی قطعیت و اعتماد به نفس نشانه‌هایی از آگاهی کامل و اقتدار علمی محسوب می‌شدند و از آن سو، تردید به نوعی ضعف تعبیر می‌شد. اما این برخورد پروفسور لیپو نگرش متفاوتی به من بخشید. در فضای علمی کشورهای پیشرفته، بسیاری از متخصصان حتی در شرایطی که پاسخ کاملاً واضح به نظر می‌رسد، از قطعیت پرهیز می‌کنند. آنها می‌دانند که همواره ممکن است نکته‌ای یا جزئیاتی از دیدشان پنهان مانده باشد. این شیوه برخورد نه تنها احترام به دیدگاه‌های دیگران را نشان می‌دهد، بلکه در واقع، نشانه‌ای از درک عمیق و گشودگی ذهن است. این جمله ساده از پروفسور لیپو به من نشان داد که قدرت دانش و عمق فهم، گاه در پذیرش احتمال خطا و فروتنی نهفته است. با بیان جمله «من تصور می‌کنم که…»، او به نوعی فضای گفتگو را برای دانشجو باز گذاشت تا او بدون نگرانی از اشتباه، احساس کند که می‌تواند به یادگیری ادامه دهد. این برخورد به دانشجو این پیام را می‌رساند که فکر کردن، اشتباه کردن و بازنگری در افکار، بخشی طبیعی از فرآیند یادگیری هستند و هیچ‌کس از این قاعده مستثنی نیست. بعد از آن، نگاه من به تعاملات علمی و حتی شخصی تغییر کرد. متوجه شدم که گاهی بهتر است با پذیرش احتمال خطا، راه را برای افکار و ایده‌های نو باز بگذاریم. این تجربه به من آموخت که برخورداری از روحیه‌ای انعطاف‌پذیر، نه تنها باعث می‌شود که فضای یادگیری و تبادل افکار پویاتر شود، بلکه به نوعی خلاقیت را نیز در جمع تقویت می‌کند. به‌تدریج، متوجه شدم که آن جمله ساده پروفسور لیپو، نمایانگر نوعی نگاه فلسفی به دانش و یادگیری است. گویی او به ما می‌گفت که علم هیچ‌گاه کامل نیست و باید همیشه گوش به زنگ بود تا نکات تازه‌ای از جهان اطراف را کشف کنیم. 📌https://eitaa.com/TDCcenter

بی عدالتی و بی انصافی از استاد احمد تقدیسی (1403) از مجموع روایت های آموزشی مرکز توسعه صلاحیتهای حرفه ای تدریس دانشگاه اصفهان 📌https://eitaa.com/TDCcenter

📢📢 بی عدالتی و بی انصافی استاد: در دوره کارشناسی، استادی داشتیم که جغرافیای اروپا را تدریس می‌کرد. معروف بود که کسی نمی‌تواند از ایشان، نمره الف بگیرد. کتاب ایشان بسیار مشکل بود. تمام رودها و کوه‌ها و مشخصات طبیعی اروپا را داشت. باید از حافظۀ خیلی بالائی برخوردار بودی تا بتوانی همه را دقیق پاسخ دهی. من این کتاب را صفحه به صفحه حفظ کرده بودم. میان‌ترم بود. روز امتحان در جلسه حاضر شدم و به نظرم پاسخ همه پرسشها را به خوبی در برگه نوشتم. هفتۀ بعد، ایشان برگه های تصحیح شده را سر کلاس آورد و یک یک نمرات دانشجویان را اعلام کرد. به نام من که رسید، گفت: «احمد تقدیسی کیه؟» دست بالا گرفتم و گفتم: «بله من هستم». گفت: «نمره 19 آوردی». امّا من عرض کردم: «به نظر خودم بایستی 20 می‌گرفتم». با کمال تعجب گفت: «کسی تا حالا از من 19 هم نگرفته است». ترم بعدتر، درسی داشتیم با ایشان. برای میان‌ترم آنفلوآنزا گرفته بودم و کاملاً سرفه می‌کردم و عادت داشتم در هنگام امتحان جلو استاد صف اول می‌نشستم که کاملاً ببیند که تقلب نمی‌کنم و آنچه می‌نویسم از خودم هست. آنقدر سرفه کردم که گفت: «برو عقب‌تر بنشین تا من بیماری نگیرم». آن زمان امتحان میان ترم داشتیم. قبل از امتحان به اطاق ایشان رفتم و گفتم: «من اصلاً نخوانده‌ام، چون بسیار مریض بودم. آیا امکان دارد آخر ترم امتحان دهم؟» ایشان فرمود: «اگر امتحان ندهی، نمره میان‌ترم تو صفر می‌شود». بنابراین مجبور شدم با اینکه آمادگی نداشتم، امتحان دهم و از 8 نمره، نمره 25/4 از میان‌ترم گرفتم. آن ترم، درس اصول و روش‌های برنامه‌ریزی را با او داشتیم که کتاب برنامه‌ریزی و رشد شتابان بتلهایم را درس می‌داد. در امتحان نهائی، آن کتاب را آنقدر خواندم به طوری که از 12 پایان‌ترم، 12 گرفتم. ایشان مرا صدا کرد و گفت: «تقلب کرده‌ای». گفتم: «نه، حاضرم شفاهی امتحان بدهم». من کتاب را آنقدر حفظ کرده بودم که اگر کسی می‌گفت صفحه فلان بند، بهمان می‌توانستم عیناً برایش بگویم. بنابراین به اطاق ایشان رفتیم. استاد همانطور هر سؤالی که مطرح می کرد، من پاسخ درست می دادم. اما شوربختانه آدم منصفی نبود. با اینکه ایشان گفته بود که هرکس میان‌ترم شرکت نکند، آخر ترم ازش امتحان نمی‌گیرد، هم‌کلاسی داشتیم که کلاس‌ها را یک در میان می‌آمد و میان‌ترم هم امتحان نداده بود، امّا آخر ترم سؤال جداگانه‌ای به ایشان داد و من که دانشجوی درس‌خوان بودم، ضمن آنکه میان‌ترم با بیماری از من امتحان گرفت، آخر ترم مرا متهم به تقلب کرد. تنها نمره زیر 17 من در دوران تحصیل کارشناسی 25/16 بود که در اثر بیماری و بی انصافی استاد از این درس گرفتم. با تجربۀ دشوار و ناگواری که از کلاس آن استاد داشتم، امروز آموختم که میان شاگردانم تبعیض قائل نشوم و در دوران کاریم که بیش از 30 سال می‌گذرد، تمام تلاشم در این بوده است که بی انصافی در حق دانشجویانم نداشته باشم. https://eitaa.com/TDCcenter