🔴 قرآن؛ معجزه‌ی جاوید ✅ معجزه، آیت و نشانه‌ای است که پیامبران برای اثبات نبوت و ارتباط خود با خدا می‌آورند و همراه با تحدّی است و دیگر انسان‌ها از انجام دادن مثل آن عاجزند. در لسان قرآن برای معجزه از واژه‌ی «آیت» هم استفاده شده است. البته به جز بحث نبوت، در مباحث دیگر مثل توحید نیز، کلمه آیت و آیات وجود دارد.(مانند آیات ۲۰ به بعد سوره روم) 🔸تحدّی، به معنی مبارزه طلبی، همانند‌آوری و هم‌آورد خواستن است. از خود قرآن چنین برمی‌آید که معجزه بودن قرآن به جنبه فصاحت و بلاغت آن منحصر نمی‌شود، زیرا تنها بر سر این مطلب تحدّی نشده است بلکه در قرآن؛ ▫️از حیث علم و معرفتی که قرآن عرضه کرده است(نحل/۸۹) ▫️از حیث کسی که قرآن بر او نازل شده(یونس/۱۶) ▫️از حیث آوردن اخبار غیبی(هود/۴۹) ▫️و از این حیث که هیچ اختلاف، تعارضی و تناقضی در قرآن وجود ندارد(نساء/۸۲) تحدّی شده است، لذا قرآن کریم از همه‌ی این ابعاد، معجزه است. 🔹قرآن در چند مرحله، تحدّی را مطرح کرده است: ۱- سخنی همانند قرآن بیاورند(طور/۳۳و۳۴) ۲- به اندازه ده سوره، هر چند کوچک(هود/۱۳) ۳- یک سوره همانند قرآن(یونس/۳۸) ۴- بیان عجز و ناتوانی مردم(بقره/۲۳و۲۴) ۵- بیان ابدیت اعجاز و تحدّی قرآن(اسراء/۸۸) 🔸البته برخی دانشمندان علوم قرآنی معتقدند که آوردن یک سوره - با تمامی ویژگی‌ها - مشکل‌تر از آوردن ده سوره - با ویژگی‌های متفاوت و پراکنده - است. باید توجه داشت که آیات تحدّی از دلایل عقلی و قرآنی، مصونیت این کتاب الاهی از تحریف لفظی و معنوی است. از آنجا که قرآن معجزه‌ی جاوید برای همه‌ٔ مردم و همه‌ٔ اعصار است، این تحدّی که سند حقّانیت و دلیل اعجاز قرآن به‌شمار می‌رود باید کلّیت و دوام داشته باشد.(یعنی جامعیت و جاودانگی)

❇️ انسان‌شناسی / ۴۱ 🔸دقیقاً شبیه جنینی، که با سونوگرافی، میزان سلامتش در زمان تولد، قابلِ بررسی هست؛ میزان سلامتِ روح ما هم، در هر زمان و مکانی، قابل بررسی هست! ⬅️ یک علامت‌ وجود داره؛ که دقیقاً عینِ سونوگرافیِ دقیق، میزانِ سلامت روح ما رو، گزارش میده !

🔴 آشنایی با سوره‌ی تغابن / ۹ ✅ يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ذَلِكَ يَوْمُ التَّغَابُنِ وَ مَن يُؤْمِن بِاللَّهِ وَ يَعْمَلْ صَالِحاً يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ وَ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الْانْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَآ أَبَداً ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (۹) 🔹(یاد كن) روزى كه خداوند شما را براى (حضور در) روز اجتماع گرد مى‌آورد آن، روزِ حسرت و پشیمانى است و هر كس به خداوند ایمان آورد و كار شایسته انجام دهد، بدى‌هایش را مى‌پوشاند و او را به بهشت‌هایى كه از زیر (درختان) آنها نهرها جارى است وارد مى‌كند. در آنجا براى همیشه جاودانه هستند؛ این است رستگارى بزرگ. ✅ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِآيَاتِنَآ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ خَالِدِينَ فِيهَا وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (۱۰) 🔹و كسانى كه كفر ورزیدند و آیات ما را تكذیب كردند، همان‌ها اهل دوزخند در حالى كه همیشه در آن جا هستند و این سرانجام بدى است. 🔸«تغابن» به معناى آن است كه غبن‌ها ظهور و جلوه مى‌كند، یعنى روز قیامت، كافران به خاطر ایمان نیاوردن و فاسقان به خاطر نداشتن عمل صالح و مؤمنان به خاطر آن كه مى‌توانستند عمل بیشترى انجام دهند، همه به نوعى احساس خسارت، حسرت و غبن دارند، و شاید بدین معنى باشد كه در آن روز هر كس به فكر آن است كه چگونه بار خود را به دوش دیگرى اندازد، همان‌گونه كه در قرآن صحنه‌هایى در این زمینه مطرح است. شاید تغابن به این معنا باشد كه رهبران فاسد پیروان خود را مغبون كردند و پیروان نیز به خاطر اطاعت كوركورانه به رهبران فاسد فرصت فساد بیشترى داده و آنان را مغبون كردند كه اگر اطاعت آنان نمى شد، فساد آن ها این همه توسعه نمى یافت.(المیزان) 🔻از پيام‌های آیات ▫️قیامت، روز یاد كردنى است. («اذ»، «اذا» و «یوم» در آغاز جمله، معمولاً به معناى آن است كه «یاد كن زمانى را كه») «یوم یجمعكم» ▫️راه نجات از غبن، ایمان و عمل صالح است. «ذلک یوم التغابن و من یؤمن باللّه و یعمل صالحاً» ▫️ایمان، از عمل صالح جدا نیست. «یؤمن ... یعمل صالحاً» ▫️عمل صالح، كفاره بدى‌هاست. «یكفر عنه سیّئاته» ▫️تا پاک نشویم به بهشت نمى‌رویم. ابتدا باید گناهان محو شود، سپس داخل بهشت شد. «یكفّر ... یدخله» ▫️باغ‌ها و نهرهاى بهشتى، هم متعدّد است، هم دائمى و ابدى. «جنّات ... الانهار خالدین فیها ابدا» ▫️بزرگ‌ترین رستگارى آن است كه انسان با ایمان و عمل صالح وارد بهشت شود. «ذلک الفوز العظیم»

🔴 در محضر قرآن کریم/ ۶۹۶ ✅ إِنَّ الَّذِينَ يُحَآدُّونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُوْلَئِكَ فِى الْأَذَلِّينَ. كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَاْ وَرُسُلِى إِنَّ اللَّهَ قَوِىٌّ عَزِيزٌ (مجادله/۲۰-۲۱) 🔹همانا كسانى كه در برابر خدا و رسولش دشمنى مى‌كنند، آنان در زمره خوارترین مردم‌اند. خداوند حكم كرده است كه همانا من و پیامبرانم (بر كافران و منافقان) چیره خواهیم شد. همانا خداوند، قدرتمند شكست ناپذیر است. 🔸ظاهراً آیه ۲۰ در ادامه آیات قبل و ادامه حركات منافقان است، خصوصاً با توجّه به این‌كه در آیه پنجم همین سوره، سرنگونى و هلاكت موضع‌گیرى خصمانه در برابر خدا و رسول را خواندیم. «یحادّون اللّه و رسوله كبتوا كما كبت الّذین من قبلهم». مشكلاتى كه گاهى مؤمنان متحمّل می‌شوند، زودگذر، لحظه‌اى و برطرف شدنى است. «و لقد نصركم اللّه ببدر و أنتم اذلّة»(آل‌عمران/۱۲۳) ولى ذلّت مخالفان، ابدى و عزّتشان مقطعى است. «اولئک فى الاذلّین» 🔸گرچه سنّت خداوند پیروزى حق بر باطل است ولی این پیروزى در سایه ایمان، استقامت و اتحاد حاصل می‌شود، چنانكه قرآن مى‌فرماید: « الّذین قالوا ربّنا اللّه ثم استقاموا تتنزّل علیهم الملائكة »(فصلت/۳۰)، « لاتهنوا و لاتحزنوا و أنتم الاعلون ان كنتم مؤمنین »(آل‌عمران/۱۳۹) امّا اگر سستى و تفرقه و نافرمانى پدیدار شد، شكست حتمى خواهد بود، «حتّى اذا فشلتم و تنازعتم فى الامر و عصیتم»(آل‌عمران/۱۵۲) و این ریشه در سنت الهی دارد. بر اساس روایات، وعده خداوند در مورد غلبه كامل حق بر باطل، در زمان ظهور امام زمان(عج) محقق خواهد شد. ❇️ از پيام‌های آیات ▫️نفاق و دورویى، انسان را به جایى مى‌رساند كه خود را در برابر خدا و رسول قرار مى‌دهد. «یحادّون اللّه و رسوله» ▫️همان‌گونه كه دستورات پیامبر، دستورات خداست، جنگ با رسول خدا، جنگ با خداست. «الّذین یحادّون اللّه و رسوله» ▫️هر كس در مقابل حق بایستد، به بدترین ذلّت‌ها دچار خواهد شد. «یحادّون اللّه... فى الاذلّین» ▫️كسانى كه مسلمانان را ذلیل مى‌دانستند، «لئن رجعنا الى المدینه لیخرجنّ الاعزّ منها الاذلّ»(منافقون/۸) خودشان بدترین نوع ذلّت را تحمّل خواهند كرد. «فى الاذلین» ▫️چون عزّت تنها از آنِ خدا و رسول او است، پس كسانى كه در برابر آنان جبهه مى‌گیرند، ذلیل‌ترین و خوارترین افراد مى‌شوند. «فى الاذلّین» ▫️سرانجام مخالفت با دستورات خدا و پیامبر، خوارى و ذلّت در دنیا و آخرت است. «أولئک فى الاذلین»

🔴 دعاهای صحیفه سجّادیه / ۴۱ ✅ دعای چهل‌و‌یکم) نیایش امام سجاد(ع) در طلب پرده‌پوشی و حفظ از گناه 🔹فراز ۱ ▫️خداوندا! بر محمد و خاندانش درود فرست و بستر کرامتت را برایم بگستران و مرا به آبشخورهای رحمتت وارد کن و در میان‌جای بهشتت فرود آور. به راندن از درگاهت، بر من داغ ننگ مگذار و به ناامیدی، از خود محروم مدار. 🔸این دعای کوتاه، دارای ۴ فراز است و امام(ع)، این درخواست‌ها را مطرح می‌کنند: ▫️سرّم را آشکار مگردان. ▫️پنهانم را هویدا مکن. ▫️پیش چشم مردم، خبرم را فاش مساز. ▫️عملم را در ترازوی انصاف خود مگذار. ▫️آنچه نشر آن، مایه ننگ و عار من است، همه را از چشم خلق پنهان‌دار.(از فراز ۲ و ۳) 🔹در ادامه، امام سجاد(ع) به ما می‌آموزد که از خداوند بخواهیم، چنین عاقبتی را نصیب ما فرماید: ▫️به رضا و خشنودی خود، مقام و منزلت مرا بلند گردان. ▫️به آمرزش خود، گرامی داشتنم را کامل نما. ▫️مرا در زمره اصحاب یمین درآور. ▫️قلبم را در راه و طریقه آنان‌که ایمن هستند، متوجه گردان. ▫️مرا در زمره رستگاران عالم قرار ده. ▫️زندگانیم را به هم‌نشینی با صالحان و نیکان آباد ساز.

🎙 بشنوید | بیانات رهبر انقلاب در مراسم مشترک دانش‌آموختگی دانشجویان دانشگاه‌های افسری نیروهای مسلح. ۱۴۰۱/۰۷/۱۱ 💻 Farsi.Khamenei.ir

🔴 آشنایی با سوره‌ی تغابن / ۱۰ ✅ مَآ أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَ مَن يُؤْمِن بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَىْءٍ عَلِيمٌ (۱۱) 🔹هیچ مصیبتى، جز با اذن خداوند به كسى نرسد و هر كس به خداوند ایمان آورد، خداوند قلب او را (به صبر و شكیبایى) هدایت كند و خداوند به همه چیز آگاه است. 🔸انسان مؤمن، چون به علم و حكمت و رحمت خداوند ایمان دارد، مى‌داند كه بدون دلیل و حكمت و عدالت، به كسى مصیبتى نمى‌رسد و هر مصیبتى، یا نتیجه عمل خود انسان است «ما اصابكم من مصیبة فبما كسبت ایدیكم»(شوری/۳۰) و یا اسباب آزمایش و امتحان براى رشد و كمال. «فاخذناهم بالبأساء و الضرّاء لعلّهم یتضرعون»(انعام/۴۲) 🔸«اذن» در قرآن، هم به معناى اذن تكوینى الهى آمده است، مانند رویش گیاهان در زمین‌هاى آماده، كه با اذن الهى صورت مى‌گیرد: «والبلد الطیّب یخرج نباته باذن ربّه»(اعراف/۵۸) و هم به معناى اذن تشریعى، نظیر آیه «اُذن للذین یقاتلون بانّهم ظلموا»(حج/۳۹) یعنى به مظلومان اجازه دفاع داده شده است. در اینجا مقصود از اذن، همان اذن تكوینى الهى است. نمونه هدایت قلب كه مایه آرامش مؤمنان مصیبت زده مى‌شود، در آیه ۱۵۶ سوره بقره آمده است. 🔻از پيام‌های آیه ▫️مصیبت‌ها در مدار اذن الهى است، نه تصادف و اتفاق. خداوند مانع تأثیر حوادث نمى‌شود. «ما اصابكم من مصیبة الاّ باذن الله» ▫️ایمان، سبب جلب رحمت و هدایت ویژه الهى، در برابر مصیبت‌ها مى‌گردد. «ما اصاب من مصیبة ... و من یؤمن باللّه یهد قلبه» ▫️خداوند، به مؤمنان مصیبت زده، راه علاج و درمان یا تحمّل و تكلیف و صبر را الهام مى‌كند. «و من یؤمن باللّه یهد قلبه» ▫️كسى كه به علم و اراده خداوند ایمان دارد، در برابر حوادث، صبر و توكّل و امید را از دست نمى‌دهد. «و من یؤمن باللّه یهد قلبه» ▫️دریافت الطاف الهى بر اساس گامى است كه خود انسان برمى‌دارد. «من یؤمن باللّه یهد قلبه» ▫️خداوند مى‌داند كه ایمان ما واقعى است یا منافقانه. «و من یؤمن باللّه ... و اللّه بكلّ شىء علیم» ▫️مصیبت‌ها با اذن و علم الهى است و در آنها اسرارى نهفته است كه خداوند مى‌داند. «ما اصاب من مصیبة الاّ باذن اللّه ... و اللّه بكلّ شىءٍ علیم» ▫️توجّه انسان به احاطه علمى خداوند، سبب تحمل مصیبت‌ها و پایدارى در برابر مشكلات است. «ما اصاب من مصیبة ... و اللّه بكلّ شىء علیم»

🔵 تفسیر سورهٔ فاطر / جلسهٔ یازدهم