به کدام حرف، دل می دهی؟ 🔰روایتی را از حضرت جواد نقل می‌کنم: «عَنْ مُحَمَّدِ بِنِ عَلِیِّ الْجَوَاد (سلام الله علیهما) قَالَ مَنْ أصْغی إلَی نَاطِقٍ فَقَدْ عَبَدَه فَإنْ کَانَ النَّاطِقُ یُؤَدِّی عَنِ الله، فَقَدْ عَبِدَ الله وَ إنْ کَانَ یُؤَدِّی عَنِ الشَّیْطَانِ فَقَدْ عَبَدَ الشَّیْطَان»(مستدرک الوسایل، جلد۱۷ ، صفحه ۳۰۸) می‌فرماید کسی که به سخن گوینده‌ای با طوع و رغبت گوش بدهد تا کاملاً‌ آن را بشنود، در حقیقت او را پرستش کرده یعنی پرستش‎گر آن گوینده شده. بعد توضیح می‌دهند: اگر گوینده از طرف خدا سخن می‌گوید، شنونده عبادت خدا کرده که به حرف او گوش می‌دهد. اگر گوینده از طرف شیطان سخن بگوید، گوش دادن به حرف او پرستش شیطان است. 🔸این روایت معروفی است.گوش دادن همان استماع است. اصغاء، بالاتر از استماع است. سمع همین است که به گوش آدم بخورد ولو این که قصد شنیدن هم نداشته باشد. 🔹استماع این است که بنشیند گوش بدهد، ولو اینکه خیلی هم آن حرف را دوست نداشته باشد، نپسندد. 🔸اما اصغاء‌ این است که به حرف، دل بدهد. بگونه‌ای گوش بدهد که می‌پسندد و می‌خواهد بپذیرد. اگر اینگونه شد «فَقَدْ عَبَدَه؛ [یعنی بندگی آن گوینده را کرده است.]» اگر «إنْ کَانَ النَّاطِقُ یُؤَدِّی عَنِ الله فَقَدْ عَبِدَ الله»‌ چون این سخن باعث می‌شود او را به طرف خدا می‌کشاند. یعنی ما را به راه مستقیم نزدیک می‌کند و آدم را به حرکت درمی‌آورد، همان گوش دادن خودش، «عبادة الله» می‌گردد. عکس آن هم، «عبادة‌ الشیطان» می‌شود. ۱۳۹۳/۰۷/۰۲ #ایت‌الله_مصباح_یزدی ✅@Taalei_edu

🎙️#پادکست ✍️دخالت در امور اجتماعی و سیاسی کشور از واجب ترین واجبات است. #انتخابات #مشارکت_حداکثری #آیت‌الله_مصباح_یزدی #مدرسه_تعالی ✅@Taalei_edu