eitaa logo
• طَـعم ِخوش ِشَـهادَت •
1.9هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
583 ویدیو
11 فایل
به‌امید ِشهادت ، در قتال‌ ِمقدس‌ با وهابیت ُیهود . وقف ِ؛ زیباترین‌غمگین ِتاریخ . #باولایت‌تا‌ظهور‌‌یا‌که‌شهادت #اللهم‌احفظ‌قائدنا‌الامام‌خامنه‌ای همیشه‌موقع‌غم‌ساکتم ، توصحبت‌کن توحرف‌های‌غم‌انگیزبهتری‌داری . [ https://daigo.ir/secret/211906187 ] 🤍🪽‌.
مشاهده در ایتا
دانلود
درونم با بیرونم یکی نیست،من رو محکم تر بساز . . من خیلی خرابم،خراب تر از اونی که بخوام خودم کاری کنم،فقط تویی که میتونی من رو درستم کنی؛راستش من می‌خوام،من جسمم رو آوردم،من همینقدر تونستم بیام،این من بی مقدار رو درست کن،این من بداخلاق رو درست کن،این هیچ رو درستش کن . . خدا دوریتو واسم نخواد . . پ.ن:باید‌برای‌تو‌فقط‌مجنون‌ترین‌باشم ازبس‌که‌درچشمان‌من‌لیلاترین‌هستی . .
می‌بینید آقاي امام حسین؟ میگن جوونی ، بسه! تا کی نوحه و روضه؟ تا کی مداحی و گریه؟ افسردگی میگیری! افراطی شدی! شاد باش! میبینی اربابم؟ علامت تعجب هایی که جمله هارو تموم میکنه رو میبینی؟ عجیبه مگه نه؟! عجیبه که فکر میکنن روضه و مداحی منو افسرده میکنه، عجیبه که فکر میکنن دلمرده شدم ، و عجیب تر این که میگن بس کن! بس کنم؟ چیو بس کنم؟ دم از حسین(ع) زدن رو بس کنم؟ یا گریه برای مصائب اربابم و اهل بیتش؟ از چی دست بکشم؟ از گریه‌های از سر وحشت نور چشم شما که گوشه خرابه‌ بی‌تاب پدر بود؟ یا از حنجری که تیغ درید؟ یا شاید هم از پیکر هزار تکه‌ی قاسم و اکبرت را میگویند؟ از کدامین دست بکشم ، درد و مصیبت مگر یکی دوتاست؟ از همه‌ی این‌ها که بگذریم با خونِ دل عمه جان چه کنم؟ دست بکشم که چههه؟ بیش از این آبروریزی کنم که چه؟ دل امام زمانم بیش از این از دست بنده‌ی بی سر و پایش خون شود که چههه؟ که چون جوانم دست بکشم؟ « جوونیم فدای علی اکبرت حسین(ع) .. » که حرفا و توهمات یه سری افراد پشت سرم کم بشه؟ که بگن فلانی که دم از حسین(ع) میزد با چهارتا حرف من دست از همه چی کشید؟ خاک بر سرم اگر چنین شود . .
امروز داشتم به این موضوع فکر میکردم که اگه همین لحظه دقیقا الان از دنیا برم چه اثر مثبتی از من باقی میمونه و به هیچ نتیجه ای نرسیدم . . ماها فکر میکنیم خیلی وقت داریم دریغ از این که همچین چیزی نیست و کسی که فردا رو جزو عمرش حساب کنه احمقه به گفته امیرالمومنین . . اگر هم تا الان کاری نکردیم بیاید قول بدیم یکاری کنیم که موندگارشیم حداقل تو دم و دستگاه امام حسین . .
یه بار به علامه طباطبایی میگن که فلان کس از شما انتقاد کرده . . علامه می‌فرماد من که رسوای جهانم عیب من یکی دوتا نیست،خوب این هم روش! پ.ن:من که رسوای جهانم . .
مهمون مارو یکی دیگ تو خاک خودمون شهید کرده داریم از خجالت آب میشیم . . ببینید کوفی جماعت کیا بودن که خودشون مهمون دعوت کردن و خودشون هم خونشونو ریختن . .
مادره خودش اتاق رو بهم ریخته بچه رو مرتب می‌کنه . . بعد جلوی مهمونا از بچه تشکر می‌کنه . . آفرین،ببینید چه بچه خوبی دارم! اتاقش چقدر تمیزه . . سیدالشهدا اشتباه ما رو می آمرزه بعد از ما تشکر هم می‌کنه . .
بابا سرولباست رو عوض کن آخه این چیه؟ با چندتا دختر رفیق شو بابا . . بیا بریم مهمونی چهارتا دختر ببینیم خوش بگذره . . و قِس عَلیٰ هٰذا . . از یه بنده خدایی پرسیدم اگه مذهبی نمیشدی چی میشدی و چیکار میکردی؟! گفت که اگه مذهبی نبودم بازم میومدم و همینی میشدم که هستم . . یکی با دختر بازیش خوشه . . یکی با دود و دمش . . یکی با سر و لباسش . . یکی با . . حقیقتش اینه که پیش شما به ما خیلی خوش گذشت ابی عبدالله . . کم تو می ارزه به زیاد بقیه . . ترحم تو می ارزه به محبت خیلیا . . تک جمله ی این روزا: پیش تو به ما خوش گذشت . . پ.ن:شاید تکه ای از گله های اطرافیانم بهم . .
حسین جان . . یا سیدالشهدا . . چنان دنیا برایم تنگ شده که انگار در قفسی در حال جان کندنم . . خسته ام . . نه که کوه کنده باشم! نه!دل کنده ام .‌ . سالهاست این جمله را تکرار میکنم .‌ . اینجا دنیاست .‌. مردمش بویی از عشق نبرده اند . . هوای اینجا خفه ام میکند . . حس کسی را دارم که در کویر گم شده است . . اشک بر شما تنها مرحم زخم هایی است که از جنود ابلیس خورده ام . . باید رفت،میدانم . . اما کو بال پریدن و پای رفتن؟! باید رفت اما کو توان دل زدن به دریا . . دلم امام میخواهد .‌ . دلم سیدالشهدا میخواهد . . با من بساز...شاید دیگر زیاد طول نکشد . . بامن بساز ارباب و برایم بساز . . برایم بساز شهادت را . . از من راضی شوی تمام است . . دارد دیر میشود قرارمان . . قرارمان کنج صحن گوهرشاد . . قرارمان روبروی ایوان نجف .‌ . قرارمان در غروب دیوانه کننده ی دمشق . . قرارمان آن شب در کربلا . . میشنوی ارباب .‌ . صدای شکستن غرور نوکر توست . . خجالت میکشم که هنوز هستم .‌ . که هنوز زنده ام . . که هنوز سر در بدن دارم . . تاکی التماس کنم شهادت را . . تاکی التماس کنم وصال خون آلودم به تو را . . سر به دیوار غربت این دنیا میکوبم . . رفیق بی کس هایم...رفیق تنهایی های من .. امام عاشورا...به رسم کربلا اذن میدان بده . . نوکرت دارد تمام میشود اینروزها . . هجران تو میکشد مرا . . ولله شهر بی تو مرا حبس میشود . . آوارگی کوه و بیابانم آرزوست . . به امید شهادت در جهاد مقدس با وهابیت و یهود . .
هرچی جلو تر میریم به این موضوع پی میبرم که هیچی اندازه نفس آدم رو زمین گیر نمیکنه . . امان از روزی که دیوار کوتاه تر از امام حسین پیدا نکنیم . . هیچ چیز ترسناک تر از این نیست که بفهمیم هرکاری کردیم مورد قبول ابی عبدالله نبوده . . میترسم از روزی که نقابمون سیدالشهدا باشه نه اینکه عمل هامون سیدالشهدایی باشه . . بازم تکرار میکنم که جز دوست داشتن تو من رو هیچ کدوم از اعمالم حساب نکردم و نمیکنم . . من مظلومیت ابی عبدالله رو اونجایی دیدم که هر کدوم از ما اونو به نفع خودمون تفسیر کردیم . . یه بنده خدایی می‌گفت که ما در بهترین حالت کربلا هم میریم بخاطر هوس میریم؛ما واسه معامله تورو خواستیم نه واسه خود خودت . . پ.ن:از بس که خلق پشت نقاب ایستاده اند باور نمیکنند من بی نقاب را . .
- eitaa.Taam_Shahadat -ramin_djawadi_-_goodbye_brother_www.vmusic.ir_ (1).mp3
زمان: حجم: 3.49M
النحیط به معنای گریه ای که ظاهر نمیشود؛ امادرسینه جریان دارد . . پ.ن:حال و روزم لابه لای این آهنگ بیکلام پیچیده . .
• طَـعم ِخوش ِشَـهادَت •
گریه تو هیئت با من : ) 🤍
+گمشده بهشتم تو ضریحت . . اینو کسی می‌فهمه که وقتی به امام حسین گفت آغوشتو وا کن توی شلوغی شب جمعه هم برات پایین پا باز شه وساعت ها اونجا بایستی و سرتو بزاری روی ضریح و برای لحظاتی بگذری از همه چیز و همه کس . . دلتنگ اون لحظه هایی هستم که تو حرم ابوفاضل زل میزدم که چطور آدم ها دخیل میبستن به ضریح؛سبک زندگی رو میشد کنار ضریحت یاد گرفت وقتی فهمیدم که تو بیشتر از اینکه به حرف زدن ما احتیاجی داشته باشی دنبال گریه هامون هستی . . واقعیت اینه که جایی برای من توی حرمت نیست،فقط اون لحظه دوست داشتی پیشت باشم،تو بین اونهمه آدم خواستی که با من تنها باشی،ای کاش میشد همه ی تنهایی هات من کنارت بودم اونوقت می‌تونستم بگم جای من دقیقا کجاست کنار تو! پ.ن:ممنون چنل ضیق که این مداحی خوب رو گذاشت تا بتونم این حرفا رو بزنم . .
یه بار به علامه طباطبایی میگن که فلان کس از شما انتقاد کرده . . علامه می‌فرماد من که رسوای ِجهانم عیب من یکی دوتا نیست ، خوب این هم روش ! پ.ن : من که رسوای جهانم . . | .