🔴 زرنگ‌ها!
نعمت‌الله فاضلی حدود ۲ سال پیش مطلبی نوشت واقعا زیبا بود تحت عنوان #زرنگ‌ها مینویسمش، رفیق و رقیب نداره برای همه مفیده!
(البته کمی دستکاری در متن میشه)
زرنگ‌ها نیروی اصلی و گرداننده گفتمان عمل‌گراییِ کور هستند.
عمل‌گراییِ کور فضای سازمان‌ها و دانشگاه‌ها را برای شکل‌گیری و رشد «زرنگ‌ها» باز می‌کند.
این زرنگ‌ها، منطقِ گفتمانیِ عمل‌گراییِ کور را می شناسند و خود را با این منطق سازگار می‌کنند!
اگر اشتباه نکنم آقای رفیع پور باشن که در کتاب دریغ است ایران که ویران شود برای هشیارسازی حکومت، شرح مفصلی از ظهور و گسترش زرنگی و زرنگ‌ها(شما بدونید همون منافق های زبان بلد زبان باز) در ایران پسا انقلاب می‌دهد.
رفیع پور به درستی گفت که زرنگ‌ها لزوما افراد باهوش و خلاقی نیستند.
آن‌ها همین میان مایه‌ها و متوسط‌الحال‌هایی هستند که از قضا فاقد نبوغ، درخشش‌های فردی و قابلیت‌های ممتاز ویژه‌ای اند!
زرنگ‌ها توانسته اند زرنگی را به صورت یک #ارزش_اجتماعی در بیارن. آونا فرصت طلبی‌ها و سودجویی‌ها و رانت‌خواری‌هایشان را، و این که توانسته‌اند سیستم را فریب دهند و بر خَـرِ مراد سوار شوند، به حساب زرنگی‌شان می‌گذارند.
زرنگ‌ها می‌دانند سیستم از آن‌ها کارآیی کیفی و موثر نمی‌خواهد بلکه آن‌ها باید مدام #وفاداری شان به ایدئولوژی اصلی را نشان دهند.
شیوه خاص مدیریت بدن، طرز سخن گفتن و ارائه کارنامه و تولید آمار و اطلاعات، و طرح و عنوان انتخاب کن و تا اخر نبر، مهارت‌های زرنگ‌هاست.
زرنگ‌ها گاه خوش‌خلق‌اند، حتی زیاده از حد! با همه رفیقند با کافر با مسلمان با منافق با چپی با راستی با انگلیسی شیرازی با انقلابی و… چرا? ادامه رو بخون👇
زرنگ‌ها، گاه میانه‌رو و معتدل می‌شوند و گاه تندرو؛ همه چیز به #منطق_موقعیت و منافع شخصی‌شان بستگی دارد.(دقت کنید من نوشتم منافع شخصی شان!)
عمل‌گراییِ کور از افراد #فعالیت_بیشتر می‌خواهد نه #کیفیت_بهتر! (شما اگر کار میکنی پرورش نخبگان معنوی در مساجد رو بخون)
زرنگ‌ها، می‌دانند به تعبیر خودشان (چگونه کارها را اول راه بیندازند و بعد جا بیندازند). زرنگ‌ها، می‌دانند به جای رقابت چگونه با دسته‌ای رفاقت کنند و موقعیت‌ها و فرصت‌ها را از آن خود نمایند.(انجمنی ها هم اینجورند)
زرنگ‌ها، خلاقیت ندارند اما می‌کوشند نقابی از امنیتی بودن و هوش و استعداد برای خود بسازند.
افراد خلاق و اصیل در سیستم‌های عمل‌گراییِ کور حضور دارند اما اغلب حاشیه و دور از متن روابط قدرت‌اند؛ و گاه با #برچسب‌های_ایدئولوژیکی که زرنگ‌ها برای‌شان ساخته‌اند کاملاً #منزوی شده‌اند.
جمعیت زرنگ‌ها(تعبیر کلمه ی بدی جوانان خیابانی استفاده می کنند برای این زرنگ ها) به مرور افزایش یافته و منافع و موقعیت آن‌ها ایجاب می‌کند تا گفتمان عمل‌گراییِ کور تقویت شده و تداوم یابد.
زرنگ‌ها، مانع تأثیرگذاری در راه اصلاح سیستم و ظهور گفتمان تازه هستند!
زرنگ‌ها نیازمند ظاهرگرایی و نمادگرایی و مناسک‌گرایی اند، زیرا این‌ها رویه‌های حافظ منافع زرنگ‌های میان‌مایه و متوسط‌الحال است!
شما به اینا چی میگید?! اینجا بنویس👈 @pakideh
#پاکیده
@TabaR_HagH
هدایت شده از تبار حَـTabaRHagHق👈 🇮🇷
🔴 زرنگ‌ها!
نعمت‌الله فاضلی حدود ۲ سال پیش مطلبی نوشت واقعا زیبا بود تحت عنوان #زرنگ‌ها مینویسمش، رفیق و رقیب نداره برای همه مفیده!
(البته کمی دستکاری در متن میشه)
زرنگ‌ها نیروی اصلی و گرداننده گفتمان عمل‌گراییِ کور هستند.
عمل‌گراییِ کور فضای سازمان‌ها و دانشگاه‌ها را برای شکل‌گیری و رشد «زرنگ‌ها» باز می‌کند.
این زرنگ‌ها، منطقِ گفتمانیِ عمل‌گراییِ کور را می شناسند و خود را با این منطق سازگار می‌کنند!
اگر اشتباه نکنم آقای رفیع پور باشن که در کتاب دریغ است ایران که ویران شود برای هشیارسازی حکومت، شرح مفصلی از ظهور و گسترش زرنگی و زرنگ‌ها(شما بدونید همون منافق های زبان بلد زبان باز) در ایران پسا انقلاب می‌دهد.
رفیع پور به درستی گفت که زرنگ‌ها لزوما افراد باهوش و خلاقی نیستند.
آن‌ها همین میان مایه‌ها و متوسط‌الحال‌هایی هستند که از قضا فاقد نبوغ، درخشش‌های فردی و قابلیت‌های ممتاز ویژه‌ای اند!
زرنگ‌ها توانسته اند زرنگی را به صورت یک #ارزش_اجتماعی در بیارن. آونا فرصت طلبی‌ها و سودجویی‌ها و رانت‌خواری‌هایشان را، و این که توانسته‌اند سیستم را فریب دهند و بر خَـرِ مراد سوار شوند، به حساب زرنگی‌شان می‌گذارند.
زرنگ‌ها می‌دانند سیستم از آن‌ها کارآیی کیفی و موثر نمی‌خواهد بلکه آن‌ها باید مدام #وفاداری شان به ایدئولوژی اصلی را نشان دهند.
شیوه خاص مدیریت بدن، طرز سخن گفتن و ارائه کارنامه و تولید آمار و اطلاعات، و طرح و عنوان انتخاب کن و تا اخر نبر، مهارت‌های زرنگ‌هاست.
زرنگ‌ها گاه خوش‌خلق‌اند، حتی زیاده از حد! با همه رفیقند با کافر با مسلمان با منافق با چپی با راستی با انگلیسی شیرازی با انقلابی و… چرا? ادامه رو بخون👇
زرنگ‌ها، گاه میانه‌رو و معتدل می‌شوند و گاه تندرو؛ همه چیز به #منطق_موقعیت و منافع شخصی‌شان بستگی دارد.(دقت کنید من نوشتم منافع شخصی شان!)
عمل‌گراییِ کور از افراد #فعالیت_بیشتر می‌خواهد نه #کیفیت_بهتر! (شما اگر کار میکنی پرورش نخبگان معنوی در مساجد رو بخون)
زرنگ‌ها، می‌دانند به تعبیر خودشان (چگونه کارها را اول راه بیندازند و بعد جا بیندازند). زرنگ‌ها، می‌دانند به جای رقابت چگونه با دسته‌ای رفاقت کنند و موقعیت‌ها و فرصت‌ها را از آن خود نمایند.(انجمنی ها هم اینجورند)
زرنگ‌ها، خلاقیت ندارند اما می‌کوشند نقابی از امنیتی بودن و هوش و استعداد برای خود بسازند.
افراد خلاق و اصیل در سیستم‌های عمل‌گراییِ کور حضور دارند اما اغلب حاشیه و دور از متن روابط قدرت‌اند؛ و گاه با #برچسب‌های_ایدئولوژیکی که زرنگ‌ها برای‌شان ساخته‌اند کاملاً #منزوی شده‌اند.
جمعیت زرنگ‌ها(تعبیر کلمه ی بدی جوانان خیابانی استفاده می کنند برای این زرنگ ها) به مرور افزایش یافته و منافع و موقعیت آن‌ها ایجاب می‌کند تا گفتمان عمل‌گراییِ کور تقویت شده و تداوم یابد.
زرنگ‌ها، مانع تأثیرگذاری در راه اصلاح سیستم و ظهور گفتمان تازه هستند!
زرنگ‌ها نیازمند ظاهرگرایی و نمادگرایی و مناسک‌گرایی اند، زیرا این‌ها رویه‌های حافظ منافع زرنگ‌های میان‌مایه و متوسط‌الحال است!
شما به اینا چی میگید?! اینجا بنویس👈 @pakideh
#پاکیده
@TabaR_HagH