#مقدمه_کتاب
قسمت نخست
🔺جهان از آغاز دهه 1980 ميلادی وارد عصر نوينی شده است. فهم چيستی و چرايی آن و درک برنامهريزی بايسته براي همگامی يا رويارویی با آن، مستلزم بهکارگيری مفاهيم و نظريههای نوين است. فضای مجازی که فرآورده فناوری اطلاعاتی و ارتباطاتی جديد است، نقش تعيينکنندهای در اين ميان دارد.
🔺فضای مجازی، فضايي واقعي لایتناهی است که در بستر دیجیتالی، انواع تعاملات و کنشگريها از راه اطلاعات و ارتباطات به وسيله رايانهها را سامان ميدهد. در اين فضا، فارغ از محدودیت ناشی از گیتاشناسی فیزیکی، ارتباط داخلي عمده افراد بشر با يکديگر، انسان با اشيا و اشيا با يکديگر از راه رايانهها پديدار میشود.
با امکان از میان رفتن مرزهای جغرافيايی در فضاي مجازی، يکي از پيامدهاي آشکار شرايط نوين، سست شدن نظامهاي مبتنی بر حکمرانی سرزمينی و راهوری تخصصي (مانند سازمانهای رسانهای) بر رفتارهای شهروندان است.
🔺مواجهه دولتها با فضاي مجازي با توجه به نوع حکومت و درونمايه آن نوسان دارد و خطمشيگذاريها با در نظر گرفتن عناصر سياسي، فرهنگی، اقتصادي، اجتماعي و حقوقيی حکومتها انجام ميشود.
مقدمه قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران مقرر کرده است: «وسايل ارتباطجمعي بايد در راستاي روند تکاملي انقلاب اسلامي در خدمت گسترش فرهنگ اسلامي قرار گيرد و از اشاعه و رواج خصلتهاي تخريبي و ضد اسلامي پرهيز کند». بر اين اساس، با نگرش به گسترش فزايندة فناوريهاي اطلاعاتي و ارتباطي و آثار چشمگير آن در ابعاد زندگي فردي و اجتماعي، سرمايهگذاري گسترده و هدفمند در جهت بهرهگيري بيشينهاي از فرصتهاي برآمده از آن در راستاي تحقق اهداف نظام اسلامي و پيشرفت کشور لازم است؛ چنانکه صيانت از آسيبهاي آن نيز ضرورت دارد.
🔺ارزشمندي فضاي مجازي تا آنجاست که مقام معظم رهبري ـ حفظه الله ـ ارج آن را بسان ارزش اصل انقلاب اسلامي قلمداد کردهاند که کمتوجهي به وظايف نظام اسلامي در اين پديده نوظهور، منجر به بروز چالش در مقبوليت و مشروعيت گوهر جمهوري اسلامي ايران خواهد شد.
🌐 پایگاه اندیشه حقوق عمومی و فضای مجازی
https://eitaa.com/joinchat/359333911Cd8a553d432
#مقدمه_کتاب
قسمت دوم
🔺کاستی ملموس پژوهشي در اين زمينه، نگرش به فضاي مجازي، از ساحت حقوق عمومي و فقه سیاسی است. با توجه به حکومت قوانين اسلام در نظام حقوقي جمهوري اسلامي، استخراج قواعد فقهي حاکم بر پالايش فضاي مجازي و تبيين وظايف نظام جمهوري اسلامي در اين فضاي بيکران، بايستگي دارد؛ چنانکه بازگفتِ فقهي محدودة حق و تکليف حکومت اسلامي در پالايش فضاي مجازي با توجه به جستارهاي حقوق عمومي مانند آزادي بيان، آزادي گردش اطلاعات و حريم خصوصي لازم است.
🔺از ديگر سو، با توجه به تعيينکننده بودن شناخت موضوع در شناسايي حکم، شناخت فلسفة فضاي مجازي اهميت ويژهاي دارد. آيا فضاي مجازي موجود، بیسوست و ابزار انگاشته ميگردد ـ چنانکه برداشت عمومي استـ يا آنکه خود، فرهنگ حاکمي دارد؟
از نوآوريهاي پژوهش فرارو، استخراج، تبيين و تطبيق قواعد فقهي پالايش فضاي مجازي و نیز آسيبشناسی، راهکارهاي بهينهسازی و تبيين حدود و ثغور پالايش براساس موازين فقهي است. نتايج پژوهش فرارو، قانونگذاران را در قانونگذاري و سياستگذاری در پهنههای سختافزاري و نرمافزاري فضاي مجازي، بر پاية موازين فقهی، ياري خواهد کرد.
🔺ضمن تشکر فراوان از راهنمايي استادان ارجمند، حضرت آيتالله عباس کعبينسب، زندهیاد دکتر محمد ربيعي، حجتالاسلام والمسلمين دکتر حامد حاجي ملاميرزايي، پرفسور سانیتا ادهاو (رئیس دانشگاه حقوق مدرن هند و سرپرست فرصت مطالعاتی در شبهقاره) و دکتر بهروز مينايی، از دغدغهمندان مباحث فضای مجازی استدعا دارم، چنانچه کاستیای در پژوهش مشاهده فرمودند، اینجانب را از راهنمایی خود بهرهمند گردانند.
حوزهعلميهقم و دانشگاه علوم قضائی تهران
سيدعليرضا طباطبايي
Aghighsart@yahoo.com
🌐 پایگاه اندیشه حقوق عمومی و فضای مجازی
https://eitaa.com/joinchat/359333911Cd8a553d432