بسم الله الرحمن الرحیم «حضرت مولا» به شهدِ انگبین امشب، نباشد حاجتی ما را که ساقی با سبو آمد، فرود از عالم بالا چنان میخانه مست آمد، ز شورآگین حضور او که بگشوده است دیوارش، به جای در ز سر تا پا گرت مقصد بوَد مستی، بزن بر دامنش دستی که شاه میگساران شد، غلام حضرت والا تعجب نیست گر خانه، شده گهواره‌ی جانش که رب فرموده نامش را، علی بگذار ای طاها! زنم دم گر ز فضل او، نه از باب هواداری توانش نیست بدخواهش، کند شأنیتش حاشا! تمسّک جو به درگاهش، که هر که عافیت خواهد بنوشیده است جامِ می، ز خُم ّحضرت مولا سجاد رستمعلی (تهمتن) پ.ن: ۱. شهد: شیرینی ۲. انگبین: عسل ۳. ساقی: واسطه فیض، در اینجا ساقی کوثر ۴. سبو: کوزه بزرگ دسته‌دار ویژه آب یا شراب ۵. مست آمدن: مست شدن ۶. شورآگین: پر هیجان، سراسر ذوق ۷. حضرت والا: شخص اول مملکت یا ولیعهد ۸. علی: بلند مرتبه، از اسماء الهی ۱۰. طاها: از القاب رسول‌الله(ص) ۱۱. دم زدن: تکلم کردن، سخن راندن ۱۲. فضل: برتری، معرفت ۱۳. هواداری: جانبداری، طرفداری ۱۴. شأنیت: آنچه پیرامون بزرگی یک شخص قابل ذکر است. ۱۵. حاشا: انکار، تکذیب ۱۶. تمسک: اعتصام، چنگ انداختن، تلمیح به «و اعتصموا بحبل الله جمیعاً و لاتفرقوا». ۱۷. عافیت: حسن عاقبت، فرجام نیک ۱۸. خُم: ظرف بزرگ مخصوص شراب و همچنین در اینجا اشاره به واقعه غدیر خُم. ❗️بازنشر کلیه آثار مجاز است. ‼️عزیزانتان را یک جرعه شعر مهمان کنید! #مولود_کعبه #میلاد_اميرالمؤمنين_مبارک #روز_پدر_مبارک #ما_را_دعا_کنید_به_دیدار_روی_دوست 🔹🔸🔹🔸🔹🔸