🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂 #تفسیر:(آيه ١٨٥):قانون عمومى #مرگ! 🔰 اين آيه نخست اشاره به قانونى مى‌كند كه حاكم بر تمام موجودات زندۀ جهان است و مى‌گويد: «تمام زندگان خواه و ناخواه روزى مرگ را خواهند چشيد» (كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ) . گر چه بسيارى از مردم مايلند، كه فناپذير بودن خود را فراموش كنند، ولى اين واقعيّتى است كه اگر ما آن را فراموش كنيم، آن هرگز ما را فراموش نخواهد كرد. 🔰 سپس مى‌گويد: بعد از زندگى اين جهان، مرحلۀ #پاداش و #كيفر اعمال شروع مى‌شود «و شما پاداش خود را بطور كامل در روز #قيامت خواهيد گرفت» (وَ إِنَّما تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ) . 🔰سپس اضافه مى‌كند: «كسانى كه از تحت تأثير جاذبۀ آتش #دوزخ دور شوند و داخل در #بهشت گردند، نجات يافته، و محبوب و مطلوب خود را پيدا كرده‌اند» (فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النّارِ وَ أُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فازَ) . 🔰 گويا دوزخ با تمام قدرتش انسانها را به سوى خود جذب مى‌كند، و راستى عواملى كه انسان را به سوى آن مى‌كشاند جاذبۀ عجيبى دارند. آيا هوسهاى زود گذر، لذّات جنسى نامشروع، مقامها و ثروتهاى غير مباح، براى هر انسانى جاذبه ندارد؟ ! 🔰در جملۀ بعد بحث گذشته را تكميل مى‌كند، مى‌گويد: «و زندگى دنيا چيزى جز تمتّع و بهره‌بردارى غرورآميز نيست» (وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاّ مَتاعُ الْغُرُورِ) . مهم اين است كه جهان مادّه و لذّات آن هدف نهايى انسان قرار نگيرد، و گرنه استفاده از جهان مادّه و مواهب آن به عنوان يك وسيله براى نيل به تكامل انسانى، نه تنها نكوهيده نيست، بلكه لازم و ضرورى مى‌باشد. 🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂 @Tafsirenemooneh