#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_177 ❇️#آیات2تا3انفال 💠‏إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ إِذا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آياتُهُ زادَتْهُمْ إِيماناً وَ عَلی‌ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (۲) الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ (۳) 🌱‏مؤمنان، تنها كسانی هستند كه هرگاه نام خدا برده شود، دلهايشان (از عظمت او) لرزان شود و هرگاه آيات خدا بر آنان تلاوت شود، ايمانشان را می‌افزايد و تنها برپروردگارشان توكّل می‌كنند. ‏آنان كه نماز را برپا می‌دارند و از آنچه به ايشان روزی داده‌ايم، (به محرومان) انفاق می‌كنند. 🔹ياد قهر و عقاب الهی دل مؤمن را می‌لرزاند و با ياد لطف و مهر الهی، دلش آرام می‌گيرد، همچون كودكی كه از والدين خود، هم می‌ترسد و هم به آنان دلگرم است. 🔹آنكه با شنيدن ندای اذان و آيات الهی بی‌تفاوت باشد، بايد در كمال ايمان خود شك كند. «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ» ‏🔹ذكر خدا از سوی هركس كه باشد، در مؤمن اثر می‌گذارد. «إِذا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ» 🔹ايمان، با عشق و خشيت درونی همراه است. الْمُؤْمِنُونَ‌ ... وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ‌ ‏🔹ايمان، مراتب ودرجاتی دارد وقابل كاهش وافزايش است. «زادَتْهُمْ إِيماناً» ‏🔹ترسی كه ريشه در جهل داشته باشد بد است، ولی ترسی كه از معرفت سرچشمه بگيرد پسنديده است. الْمُؤْمِنُونَ‌ ... وَجِلَتْ‌ ‏🔹هر آيه‌ی قرآن، حجّت و دليل و نوری است كه می‌تواند بر ايمان بيافزايد. إِذا تُلِيَتْ‌ ... زادَتْهُمْ إِيماناً ‏🔹مؤمن، ميان بيم و اميد است. «الْمُؤْمِنُونَ، وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ‌، يَتَوَكَّلُونَ» ‏🔹كسی كه تنها خداوند را ربّ خود می‌داند، به او توكّل می‌كند. «عَلی‌ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ» 🔹نشانه‌ی ايمان كامل آن است كه دل مؤمن با ياد خدا خشيت پيدا كند، «وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ»، با تلاوت و يادآوری آيات الهی، بر ايمانش افزوده شود، «زادَتْهُمْ إِيماناً» و توكّل بر خدا كرده، «يَتَوَكَّلُونَ» نماز را به پا دارد، «يُقِيمُونَ» و به ديگران نيز كمك می‌رساند. «يُنْفِقُونَ» ‏🔹رفتار هركس، برخاسته از انگيزه‌ها، ديدگاه‌ها و اعتقادات اوست. إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ‌ ... يُقِيمُونَ‌ ... يُنْفِقُونَ‌ ‏🔹اسلام، انفاق بخشی از مال و دارايی را لازم دانسته است، نه تمام آن را. «مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ» (يكی از معانی «مِن»، تبعيض است) ‏🔹نماز و انفاق شخص مؤمن مقطعی نيست؛ بلكه مستمرّ ودائمی است. ‏يُقِيمُونَ‌ ... يُنْفِقُونَ‌ ‏🔹انفاق، بايد از مال حلال و روزی الهی باشد. «مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ» (چون رزق را به خدا نسبت داده است و خداوند رزق حرام نمی‌دهد) ‏🔹مؤمن، دارايی خود را بخشش الهی می‌داند، نه محصول دست رنج خويش و اين عقيده، گذشت و انفاق را بر او آسان می‌كند. «مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ» 📚تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺