لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🕊
#گزیده_نڪات_تفسیرے مربوط بہ #صفحہ_408🔻
༻🍃🌸🍃༺
#گزیده_نکات_تفسیرے
#صفحه_408
❇️#آیه39روم
💠وَ ما آتَيْتُمْ مِنْ رِباً لِيَرْبُوَا فِي أَمْوالِ النَّاسِ فَلا يَرْبُوا عِنْدَ اللَّهِ وَ ما آتَيْتُمْ مِنْ زَكاةٍ تُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ (۳۹/روم)
🌱و آنچه شما به رسم ربا داديد كه بر اموال مردم (رباخوار) افزوده شود، پس نزد خداوند فزونی نخواهد يافت، و آنچه را به عنوان زكات میپردازيد و رضای خدا را میطلبيد پس آنان (كه چنين كنند پاداشی) چند برابر دارند.
🔹مقدار و كميّت پول مهم نيست، انگيزه و هدف پرداخت مهم است. مِنْ رِباً ...
مِنْ زَكاةٍ
🔹رشدی كه از ربا حاصل میشود، كاذب و ظاهری است، نه واقعی و نزد خداوند. «فَلا يَرْبُوا عِنْدَ اللَّهِ»
🔹امتياز اسلام در آن است كه علاوه بر فقرزدايی از محرومان، رشد معنوی پرداخت كنندگان را نيز در نظر دارد. «تُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ»
🔹توجّه به اخلاص، مسألهای جدّی است و بايد با تأكيد بيان شود، زيرا كار و تلاش بدون انگيزهی الهی، ارزشی ندارد. «تُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ» ( «وَجْهَ اللَّهِ»، در اين آيه و آيه قبل تكرار شده است.)
🔹پرداخت خالصانهی زكات، موجب ازدياد و رشد است. «زَكاةٍ تُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ»
🔹مؤمن بايد در تشخيص سود و زيان، دنيا و آخرت، فرد و جامعه و جسم و روح را با هم به حساب آورد. (گرچه در ديد مادّی، پرداخت زكات، مايهی كمبود مال است، ولی با توجّه به فقرزدايی از جامعه، دل كندن از دنيا و ذخيره شدن برای آخرت، به سود زكات دهنده است.) «فَأُولئِكَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ»
🔹اخلاص، مقام انسان را بالا میبرد و به نقطهی برتر میرساند. (با توجّه به خطاب «تُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ» بايد بگويد: «أنتم المضعفون» ولی میفرمايد: «فَأُولئِكَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ»، گويا آنان به يك نقطهی اوج رسيدهاند.)
📚تفسیر نور
༻🍃🌸🍃༺
#گزیده_نکات_تفسیری
#صفحه_408
❇️سرچشمه #فساد، اعمال خود مردم است!
💠ظَهَرَ الْفَسادُ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُمْ بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (۴۱/روم)
🌱به خاطر كارهايی كه مردم انجام دادهاند، فساد در خشكی و دريا آشكار شده است، تا (خداوند) كيفر بعضی اعمالشان را به آنان بچشاند، شايد (به سوی حقّ) بازگردند.
🔷در آيات گذشته، سخن از شرك در ميان بود و میدانيم ريشه اصلی تمام مفاسد فراموش كردن اصل توحيد و روی آوردن به شرك است، لذا در آيات مورد بحث نخست سخن از ظهور فساد در زمين به خاطر اعمال مردم به ميان آورده، میگويد:" فساد در خشكی و دريا به خاطر كارهايی كه مردم انجام دادهاند آشكار شده" (ظَهَرَ الْفَسادُ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ).
" خدا میخواهد عكس العمل كارهای مردم را به آنها نشان دهد و نتيجه بعضی از اعمالی را كه انجام دادهاند به آنها بچشاند، شايد بيدار شوند، و به سوی حق بازگردند"! (لِيُذِيقَهُمْ بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ).
🔷آيه فوق معنی وسيع و گستردهای را پيرامون ارتباط" فساد" و" گناه" با يكديگر بيان میكند كه نه مخصوص سرزمين مكه و حجاز است، و نه عصر و زمان پيامبر ص بلكه به اصطلاح از قبيل قضيه حقيقيه است كه پيوند" محمول" و" موضوع" را بيان میكند، به عبارت ديگر هر جا فسادی ظاهر شود بازتاب اعمال مردم است، و در ضمن يك هدف تربيتی دارد، تا مردم طعم تلخ نتيجه اعمالشان را بچشند، شايد به خود آيند.
بعضی میگويند: اين آيه ناظر به آن قحطی و خشكسالی میباشد كه به خاطر نفرين پيامبر ص دامان مشركان مكه را گرفت، باران قطع شد، بيابانها خشكيد و خشكيدهتر شد، و حتی استفاده از صيد دريا (دريای احمر) برای آنها مشكل گشت.
🔷به فرض كه اين سخن از نظر تاريخی صحيح باشد تنها بيان يك مصداق است و معنی آيه را در مساله ارتباط فساد و گناه هرگز محدود نمیكند، نه محدود به آن زمان و مكان و نه محدود به خشكسالی و كمی باران.
👈از آنچه در بالا گفتيم به خوبی روشن میشود بسياری از تفسيرهای محدود و موضعی كه از بعضی از مفسران ذيل اين آيه نقل شده به هيچوجه قابل قبول نيست، مثل اينكه مراد از فساد در خشكيها، قتل هابيل به دست قابيل است، و منظور از فساد در دريا غصب كشتیها در عصر موسی و خضر است.
يا اينكه منظور از فساد دريا و صحرا زمامداران فاسدی هستند كه همه اين مناطق را به فساد میكشند.
البته ممكن است يكی از مصداقهای فساد اين چنين افراد بوده باشند كه بر اثر دنياپرستی و مجامله و تن در دادن مردم به ذلت، بر سر آنها مسلط میشوند اما مسلما تمام مفهوم آيه اين نيست.
📚تفسیر نمونه
༻🍃🌸🍃༺