‌ 🌱 لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ... ابراهیم/۷ اگر شکرگزاری کنید، (نعمت خود را) بر شما خواهم افزود... الهی شکر❤️ ‌‌‎‎‎‎‎ ترنــــم عشـــــق ‌

‌ 🌱آن سفرکرده که صد قافله دل همره اوست هر کجا هست خدايا به سلامت دارش حافظ

‌ 🌱قال مولانا الامام المهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف): « وَ لَوْ اَنَّ اشْیاعَنا ـ وَفَّقَهُمُ اللّهُ لِطاعَتِهِ ـ عَلَی اجْتِماع مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَما تَاَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنَ بِلِقائِنا... اگر شیعیان ما -که خداوند آنها را بر طاعت الهی موفّقشان دارد-، دل‌هایشان در وفا به پیمانى که با ما دارند، متحد بود، از فیض ملاقات ما محروم نمی شدند... الاحتجاج، ج ‏2، ص 499 ‌

‌ سلام خدمت همراهان عزیز 🌺 ضمن عرض تبریک سالروز آغاز ولایت و امامت حضرت بقیه الله عجل الله فرجه بابت تاخیر چند روزه به خاطر مشغله های که وجود داشت عذرخواهی می‌کنیم 🙏 ‌

‌ 🌱غزل شماره ۱۹۳ در نظربازي ما بي خبران حيرانند من چنينم که نمودم دگر ايشان دانند عاقلان نقطه پرگار وجودند ولي عشق داند که در اين دايره سرگردانند جلوه گاه رخ او ديده من تنها نيست ماه و خورشيد همين آينه مي گردانند عهد ما با لب شيرين دهنان بست خدا ما همه بنده و اين قوم خداوندانند مفلسانيم و هواي مي و مطرب داريم آه اگر خرقه پشمين به گرو نستانند وصل خورشيد به شبپره اعمي نرسد که در آن آينه صاحب نظران حيرانند لاف عشق و گله از يار زهي لاف دروغ عشقبازان چنين مستحق هجرانند مگرم چشم سياه تو بياموزد کار ور نه مستوري و مستي همه کس نتوانند گر به نزهتگه ارواح برد بوي تو باد عقل و جان گوهر هستي به نثار افشانند زاهد ار رندي حافظ نکند فهم چه شد ديو بگريزد از آن قوم که قرآن خوانند گر شوند آگه از انديشه ما مغبچگان بعد از اين خرقه صوفي به گرو نستانند ‌

‌ آیت الله #پهلوانی_تهرانی: 🌱خواجه در اين غزل در ضمن اينكه از مشاهدات گذشتۀ خويش خبر مى دهد و تمنّاى ديدار ديگر بار آن را مى نمايد، از محروم بودن #نااهلان و #زهّاد از طريقۀ اهل كمال سخن به ميان آورده و مى گويد: در نظر بازى ما بى‌خبران حيرانند من چنينم كه نمودم، دگر ايشان دانند ‌

‌ 🌱آنان كه از رسم و راه عشق بى‌خبرند، كجا از فريفتگى ما به معشوق حقيقى مى‌توانند آگاه شوند؛ تمام آنچه آنان انجام مى دهند ما نيز انجام مى دهيم تنها #فرق در اخلاص و توجّه باطنى ما به حضرت دوست مى باشد و آن هم درونى است نه برونى كه هركس بتواند به آن راه داشته باشد؛ لذا بايد بى‌خبر باشند. «من چنينم كه نمودم دگر ايشان دانند». ‌

‌ گويا خواجه مى خواهد با اين بيان از اختيار طريقۀ ملامتى بودن خود خبر داده باشد و بگويد: سرِّ خدا كه عارفِ‌ سالك به كس نگفت در حيرتم كه باده فروش از كجا شنيد ما باده زيرِ خرقه، نه امروز مى كشيم صد بار پيرِ ميكده اين ماجرا شنيد ‌