#روش_تدریس_استاد_شهید_مطهری هم دوره ای های شهید مطهری معترفند که : 1- روش تدریس استاد مطهری در کلاس های حوزه و دانشگاه فوق العاده جذاب بود و دانش پژوهان را با علاقه در مدت تدریس ، سر کلاس می نشاند. 2- استاد ،درس ها را کلاسه شده و بسیار منظم تدریس می نمود. 3- قبل از ورود در اصل بحث ابتدا مفاهیم و تعاریف را تبیین می کرد. 4- نکاتی که احیاناً می توانست باعث خلط مبحث شود ، توضیح می داد. 5- زبان استاد ، تن صدا و زیر و بم شدن کلام حالت یکنواختی را از شاگردان سلب می کرد و باعث توجه بیشتر می گردید. 6- استاد مطهری با همه وجود تدریس می کرد ، گویی علاوه بر آنکه عقل را ارضا می کرد ، احساس را هم اشباع می کرد. 7- کلام مطهری توام با حرارتی که در تبیین مباحث از خویش ساطع می کرد ، کلاس را رونق می بخشید . 8- استاد به سیر تاریخی بحثی که انجام می داد ، اهمیت می دادند و شاگردان با شنیدن تاریخچه بحث کاملاً آماده می شدند تا محل نزاع را در متن درس بیابند. 9- استاد تلاش می کردند از مطالب اضافی که باعث پریشانی خیال می گردید پرهیز کنند و آنچه می گو یند کاملاًدر موضوع باشد. 10- ابتدا درس را به صورت کامل توضیح می دادند و بعد متن را خط به خط خوانده و توضیح می دادند. 11- استاد در موضوعی که بحث می کردند آراء گوناگون در یک موضوع را به صورت مقایسه ای مطرح کرده و از رهگذر روش تطبیقی ذهن دانش پژوهان را در افقی بالاتر از آنچه تصور می کردند قرار می دادند و شاگردان را عادت به نقادی نظریات می کردند. 12- استاد مطهری به عنصر نقد اهتمام خاصی داشتند ، از اشکالات شاگردان استقبال می کردند و معتقد بودند هدف از آموزش و بحث و درس چیزی جز تربیت قوه عقلانی نیست که آن هم با نقادی و گفتگو حاصل می شود. 13- استاد عادت داشتند برای آنکه کلاس از خشکی و یکنواختی در آید ، از مزاح و شوخی و داستانهای لطیف بهره می بردند و به این ترتیب نمکی بر آنچه می پختند می افزودند.