پشت در زهرا صدایت کرد مهدی جان بیا منتظرزهراست، برگرد ای عزیزفاطمه...🖤 -العجل‌یابن‌الزهرا- اللهم_عجل_لولیڪ_الفرج ‹#منتظـرـآنه› #فاطمیه

لطفا این عکس رو همه جا پخش کنید، قبلش نیت کنید شهید حاجت رواتون کنه انشاءالله🥺🤍🌿 شهید مدافع حرم محمدهادی ذوالفقاری

علم قدرتہ. «..اَلعلمُ سلطان..» در جهان حق و باطل براۍ مبارزه با شیاطین، قدرت لازمہ.. علم لازمہ..💡 و علم قوۍترین اسلحہ‌ها، و عالمِ مؤمن ، دشمنِ شیاطینہ. و این راه بہ #شهادت نزدیڪ تره...🌱 ➕

تولد مدیر کانال مبارککککککک😍🤪

ممنون رفیق🤍🥰

🥰🥰🥰

شعله‌های خاموش عشق نور آفتاب به آرامی بر سقف خانه‌های مدینه می‌تابید، اما دل فاطمه (سلام‌الله‌علیها) در تاریکی و ناامیدی غوطه‌ور بود. او، دختر پیامبر اسلام، با قلبی پر از غم، در کنار همسرش علی (ع) و فرزندانش حسن و حسین زندگی می‌کرد؛ اما شرایط به شدت تغییر کرده بود و غیبت پدرش، پیامبر مهربانی‌ها، بر زندگی‌اش سایه انداخت. روزهایی که رژیم جدید در حال شکل‌گیری بود و برخی از یاران رسول خدا به قدرت رسیدند، فاطمه از بی‌احترامی به حقوق اهل بیت و ظلم بر آنها ناراحت بود. او هر روز به یاد پدرش، که همواره برای حق و حقیقت می‌جنگید، سر بر سجده می‌نهاد و از خداوند طلب یاری می‌کرد. در یکی از شب‌های تاریک، هنگامی که سکوت مدینه را غم فراگرفته بود، فاطمه در حال استراحت بود که ناگهان سر و صدای شدیدی به گوشش رسید. به طرف در دوید و در آن لحظه، همسرش علی (ع) نیز بیدار شد. آن‌ها متوجه شدند که گروهی از افراد بی‌رحم وارد خانه آنها شده‌اند. فاطمه با چشمانی گریان و قلبی پراز ترس از فرزندانش در برابر آنها ایستاد. «این خانه‌ی ماست! چرا به آن بی‌احترامی می‌کنید؟» صدای او با شجاعت و عاطفه غم‌انگیزی همراه بود. اما دشمنان، با بی‌رحمی در پی انتقام‌گیری بودند و به خانه‌ی او حمله کردند. در این حین، درگیری‌ها بین علی (ع) و آنها شدت گرفت. فاطمه به شدت نگران فرزندانش، حسن و حسین، که در خواب بی‌خبر از ماجرا بودند، بود. او به داخل خانه برگشت تا کودکانش را در آغوش بگیرد، اما شعله‌های آتش به سرعت در اطراف خانه پخش شد. خود را به میان فرزندانش رساند. در آن لحظه، با درد و ناامیدی به فرزندانش نگریست. او یک فرزند دیگر در دل داشت که قرار بود در آینده متولد شود—کودکی که در دلش به شدت احساس می‌کرد. قلبش از عشق و اضطراب در حال ترکیدن بود؛ چرا که می‌دانست این کودک به دنیای پر از ظلم و بی‌عدالتی خواهد آمد. فضایی تاریک و دلهره‌آور او را در برگرفته بود. با شروع آتش‌سوزی، فاطمه به سرعت برای نجات فرزندانش تلاش کرد و در برابر عظمت این فاجعه ایستادگی کرد. اما آتش و درد درونش بر او فشار می‌آورد و ظالمین به او بی‌محابا حمله کردند. او در کنار فرزندانش با تمام وجود ایستاده بود، حتی زمانی که صدمات و جراحات بر جسمش می‌نشست. قلم : مائده .س لحظه‌ای فرا رسید که او به شدت دچار آسیب شد و احساس کرد که دیگر نمی‌تواند مقاومت کند. در آن لحظه، با چشمانی اشک‌آلود و قلبی که می‌تپید، نام پدرش را بر زبان آورد و به یاد او اذکارش را زمزمه کرد. «يا أبتاه، اینجا چه بر سر ما آمد!» فاطمه (سلام‌الله‌علیها) در آتش عشق و فدای خود به شهادت رسید و این فاجعه، ضربه‌ای سنگین به دل پیروانش و تاریخ اسلام وارد کرد. او نه تنها مادر حسن و حسین بود، بلکه به عنوان زنی با عزم و اراده‌ای پولادین، نماد ایستادگی در برابر ظلم و بی‌عدالتی به شمار می‌رفت. سرانجام، او به آسمان پیوست، در حالی که فرزندی در دل داشت—نسلی از عشق و فداکاری که در آینده بر جنگابر کامیابی و حقیقت استوار خواهد بود. شهادت او شعله‌ای از امید و عشق در دل‌ها روشن کرد و نامش جاودانه شد. قلم مائده.س

🖤

پیوند بین امام علی بن ابی‌طالب و همسرش، فاطمه الزهرا، یکی از معانی عمیق در تاریخ اسلام است. اتحاد آنها نه تنها تجلی عشق و احترام متقابل بود، بلکه شراکتی مبتنی بر ارزش‌ها و آرزوهای مشترک برای جامعه نوپای مسلمانان نیز به شمار می‌رفت. از این رو، مرگ فاطمه واقعه‌ای دردناک بود که اثر عمیقی بر زندگی امام علی گذاشت و او را در اندوهی عمیق فرو برد. فاطمه در سن جوانی، تنها شش ماه پس از مرگ پدرش، پیامبر محمد، درگذشت که این موضوع اندوه امام علی را تشدید کرد. ارتباط عاطفی عمیقی که او با فاطمه داشت، فقدان او را غیرقابل تحمل‌تر کرد. به عنوان دختر پیامبر، فاطمه جایگاه ویژه‌ای در جامعه اسلامی داشت و نماد پاکی و تقوا بود. مرگ او نه تنها از دست دادن یک همسر محبوب، بلکه ناپدید شدن نوری راهنما در زندگی علی و فرزندانشان را نیز نمایان می‌کرد. اندوه امام علی تنها یک موضوع شخصی نبود؛ بلکه بازتاب‌دهنده وضعیت عاطفی گسترده‌تری در جامعه اولیه مسلمانان نیز بود. ناظران اندوه عمیق او را مشاهده کردند که در رفتار غمگین و سکوت تفکرآمیز او تجلی یافته بود. عمق عزاداری او اهمیت مشارکت‌های فاطمه در اسلام و همچنین خلأ شخصی که پس از رفتن او به وجود آمد را برجسته می‌کرد. این دوره عزاداری به گواهی بر زندگی مشترک آنها در تقوا و خدمت تبدیل شد و پیام عشق، وفاداری و فداکاری را تقویت کرد.

تأثیر عمیق عاطفی از دست دادن، تجربه‌ای انسانی و جهانی است، اما زمینه خاص امام حسین و امام حسن، نوه‌های گرانقدر پیامبر اسلام، در زمان مرگ مادرشان، فاطمه الزهرا، در سنت اسلامی اهمیت ویژه‌ای دارد. واکنش‌های عاطفی آن‌ها بینش‌هایی درباره شخصیت و ارزش‌هایی که بعدها در زندگی‌شان تجسم خواهند یافت، ارائه می‌دهد. فاطمه، که به خاطر فضیلت بی‌نظیر و ایمان استوارش شناخته می‌شود، در سنین جوانی درگذشت و دو پسرش را که هنوز در سال‌های شکل‌گیری خود بودند، تنها گذاشت. این لحظه سوگواری، انتقالی اساسی در زندگی آن‌ها را رقم می‌زند، زیرا آن‌ها نه تنها مادرشان را از دست می‌دهند بلکه یکی از ارکان راهنمایی روحانی و عاطفی خود را نیز از دست می‌دهند. پیوند بین فاطمه و پسرانش عمیق بود و ریشه در تجربیات مشترک از محبت، عشق و دیانت داشت. بنابراین، فقدان او طیف وسیعی از احساسات را در امام حسین و امام حسن برانگیخت. در مواجهه با چنین فقدان بزرگی، احساسات امام حسن با حس عمیق اندوه و غریزه حمایت از برادرش مشخص می‌شد. به عنوان بزرگ‌تر از دو نفر، او احساس مسئولیت عمیقی برای حفظ میراث خانواده و حفاظت از ارزش‌هایی که مادرشان در آن‌ها نهادینه کرده بود، داشت. اندوه او در اعمال محبت‌آمیز و رهبری‌اش تجلی یافت که نشان‌دهنده تعهد او به ادامه آموزه‌های اسلام و پرورش جامعه‌ای بود که فاطمه به آن اهمیت می‌داد.برعکس، پاسخ امام حسین (ع) با ابراز غم و اندوه بیشتر مشخص شد. غم و اندوه حسین که به شور و اشتیاق و تعهد به عدالت شهرت داشت با آگاهی از چالش های پیش رو همراه بود. دلشکستگی او از مرگ مادرش منعکس کننده مبارزات گسترده تری بود که او در زندگی اش با آن روبرو بود، به خصوص که بعداً با ظلم و ستم و جستجوی حقیقت دست و پنجه نرم کرد. برای او، رحلت فاطمه، صرفاً یک فقدان شخصی نبود. این نماد آغاز یک مبارزه بزرگتر علیه ظلم و بی عدالتی بود که در نهایت با ایستادگی او در کربلا به اوج خود می رسید. به طور خلاصه، احساساتی که امام حسین و امام حسن در لحظه رحلت مادرشان تجربه کردند، نه تنها اندوه شخصی آنها را در بر می گیرد، بلکه نقش آینده آنها را به عنوان رهبران و نمادهای مقاومت در جامعه اسلامی پیش بینی می کند. تجربیات آنها تأثیر عمیق پیوندهای خانوادگی و میراث ماندگار عشق، عدالت و فداکاری را که مادرشان در آنها القا کرده است، روشن می کند. عمق غم و اندوه آنها در نهایت شخصیت آنها را شکل داد و از سفرهای مربوطه آنها به سمت تبدیل شدن به چهره های برجسته ایمان و اخلاق خبر داد.