02:00

....دل من اصلا صبور نیس این مواقع

من همیشه زندگانی را به‌مسخره گرفتم؛ دنیا، مردم، همه‌اش به‌چشمم یک بازیچه و یک ننگ، یک چیز پوچ و بی‌معنی است. می‌خواستم بخوابم و دیگر بیدار نشوم و خواب هم نبینم. _صادق‌هدایت

01:26 _غریب آشنا؛ دوست دارم بیا منو همرات ببر به شهر قصه ها

شاید از آنجایی‌که همه روابط من با دنیای زنده‌ها بریده شده یادگارهای گذشته جلویم نقش می‌بندد؛ گذشته، آینده، ساعت، روز، ماه و سال همه برایم یکسان است. مراحل مختلف بچگی، جوانی و پیری برای من جز حرفهای پوچ چیز دیگری نیست. _صادق‌هدایت

_I'm going back to Amin Abad

00:35

نه خوب یادم است آنوقت بیشتر حساس بودم، آنوقت هم مقلد و آب‌زیرکاه بودم. شاید ظاهراً میخندیدم یا بازی میکردم ولی در باطن کمترین زخم‌زبان یا کوچکترین پیش‌آمد ناگوار و بیهوده ساعت‌های دراز فکر مرا به خود مشغول میداشت و خودم، خودم را میخوردم. _صادق‌هدایت