همواره به یاد می‌آورد؛ اما می‌خواهد که فراموش کند.

یه وقت داخل آنها شدم؛ خواستم تقلید سایرین را در بیاورم که دیدم خودم را مسخره کرده‌ام، هر چه را که لذت تصور می‌کنند همه را امتحان کردم اما دیدم کیف‌های دیگران بدرد من نمی‌خورد، حس می‌کردم که همیشه و در هرجا خارجی هستم و هیچ رابطه‌ ای با سایر مردم نداشتم. من نمیتوانستم خودم را به فراخور زندگی سایرین در بیاورم. _صادق‌هدایت

03:05 _تو نیستی و وجودمو گرفته، شاخه‌ی خشک پیچک تنهایی

چشمای منتظر به پیچ جاده؛

مکانیزم تراز؛

اندیشه‌های پریشان و دیوانه مغزم را فشار میدهد؛ پشت سرم درد می‌گیرد و تیر میکشد، شقیقه‌هایم داغ شده و به خودم می‌پیچم. لحاف را جلوی چشمم نگه میدارم، فکر میکنم خسته شدم. _صادق‌هدایت

01:59 03:28 _یادته، اون عشق رسوا یادته؟