-‌رفت از برِ من آنکه مرا مونسِ جان بود، دیگر به چه امید در این شهر، توان بود؟..

می‌رفت و آتش به دلم، می‌زد نگاهش.. _با احتیاط و در خلوتِ خویش گوش دهید!

دراز بکش، چشماتو ببند، حالا پلی‌ش کن؛ سرتو آروم آروم با ریتمش حرکت بده. آهنگِ عزیزیه‌ها.

-رمضـٰان مبـٰارك-

التماسِ دعا♡

وارِش

درود زیبارویان) این تقدیمی به این صورت هست که شما این پیام رو توی چنلتون فور میکنید و زیرش نیم/نیک نیمتون رو مینویسید و من طبقِ وایبی که از نیمتون میگیرم،یه تصویر + پیامی که هرگز براتون ارسال نشده رو تقدیمتون میکنم. لطفا لینکِ چنلاتون رو اینجا قرار بدید.

وارش‌:

عیوای چقدر نازنازیهه💘

زندگی تکرارِ مکررِ حوادث است. تکرارِ دوست‌نداشته‌شدن‌ها، تکرارِ از دست‌دادن‌ها، تکرارِ فریادها و بغض‌ها و گاه نیز، تکرارِ مکررِ لب‌خند‌ها. تو نیز تکرار می‌شوی. همچو لب‌خندی در بهاران؛ یا به شکلِ دانه برفی در زمستان. تو نیز تکرار می‌شوی؛ همچون حادثه‌ای! درست همان‌جا که گویی زندگی بارِ دیگر، آغاز می‌شود. جایی که انسان، حس می‌کند از نو، متولد شده و می‌تواند سازِ زندگی را کوک‌تر از پیش بنوازد! تو نیز تکرار می‌شوی، عزیزِ دیرینه‌یِ من.