🔴 پرسش 023: 13980819.05 موضوع: #تفکر قرآنی در روایایات تأکید بسیاری بر تفکر شده است؛ منظور از این تفکر چیست؟ 🔵 پاسخ استاد مویدی: منظور از تقکر را آیات شریفه قرآن مشخص می‌کند؛ « إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلاَفِ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ‌ * الَّذِينَ يَذْکُرُونَ اللَّهَ قِيَاماً وَ قُعُوداً وَ عَلَى جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَکَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هٰذَا بَاطِلاً سُبْحَانَکَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ؛ مسلماً در آفرینش آسمانها و زمین، و آمد و رفت شب و روز، نشانه‌های (روشنی) برای خردمندان است. همانها که خدا را در حال ایستاده و نشسته، و آنگاه که بر پهلو خوابیده‌اند، یاد می‌کنند؛ و در اسرار آفرینش آسمانها و زمین می‌اندیشند؛ (و می‌گویند:) بار الها! اینها را بیهوده نیافریده‌ای! منزهی تو! ما را از عذاب آتش، نگاه دار!» (آل‌عمران: 190 و 191). اگر تفکر در خلقت آسمان‌ها و زمین انسان را به این رسانَد که هیچ چیزی در خلقت بیهوده و باطل نیست، باید گفت که شخص به تفکر قرآنی رسیده است. انسان باید به نعماتی که خداوند عطا فرموده، بیندیشد. در همین راستا و برای درک بهتر این موضوع، به نبود این نعمات فکر کند. مثلا اگر دست‌ها و انگشتان دست انسان بدون مفاصل بود، او چقدر در انجام کارهای خود عاجز و ناتوان می‌شد؟! اگر انسان به نظم و نظام حاکم بر عالم فکر کند، در می‌یابد که فطرتش متوجه اصل شده است. در این صورت، دست ناپیدای قادر، علیم و حکیمی را می‌یابد که این بساط را آراسته و تدبیر می‌کند! این دریافت‌های معنوی، ابتدای راه تفکر قرآنی است. 🔸 کانال استاد مؤیدی: https://eitaa.com/ShiaTowhid 🔸 کانال پاسخ‌های استاد مؤیدی به پرسش‌ها: https://eitaa.com/Q_A_ST