دخترم! بعدها كه تجربه‌هاى گسترده‌تر و برخوردهاى بيش‌تر پيدا كردى، مى‌بينى كه تمامى زندگى‌ها و تمام آدم‌ها، از زن ومرد و محروم و بهره‌مند، با رنج‌هايى همراه هستند. داشتن و نداشتن، هر دو رنج است. داشتن، غصّه‌ى جدايى را دارد و نداشتن، تلخىِ محروميت و زخمِ تحقير. و سرشارى و كامروايى هم، رنج پوچى را دارد و دردِ بى‌دردى؛ كه دل آدم، از دنيا بزرگ‌تر است. دل ما، از تمامى هستى، بزرگ‌تر است... 📚 از کتاب نامه های بلوغ | نوشته ى #علی_صفایی_حائرى #کتاب_توییت (هر شب یک بخش از یک کتاب در ایتا توییت) ➺ @Twitter_eita

گاه تو با انفاقی که می کنی، در یک سطحی از انسانیت می خواهی محبت کرده باشی و دست انسانی را گرفته باشی، ولی در سطحی دیگر و بالاتر می بینی این کار ارضای غریزه توست؛ چرا که تنها کافی نیست که محبت کنی. باید بذری که در وجود او ریخته ای، بارور کنی؛ که بخشیدن به تنهایی مطرح نیست. مطلوب این نیست که کسی سرشار شود، مهم این است که او توجهی پیدا کند و درسِ انفاق بگیرد. اگر این بینش، این نیت، این هدف، در عمل تو نباشد، باخته ای. 📚از کتاب حرکت | نوشته‌ی علی صفایی حائری - #کتاب_توییت (هر شب یک بخش از یک کتاب) ➺ @Twitter_eita

ما همیشه اداره کنندهٔ چیزهایی که برایمان رخ می‌دهد نیستیم. اما همیشه دست خودمان است که چطور چیزهایی را که برایمان رخ می‌دهد، تفسیر کنیم و به آنها پاسخ دهیم. 📚از کتاب هنر ظریف رهایی از دغدغه‌ها | نوشته‌ی #مارک_منسن _ #کتاب_توییت (هر شب یک بخش از یک کتاب) ➺ @Twitter_eita

به راستی چه درمانده اند آنها که چشم تنگ شان را به پنجره‌های روشن و آفتابگیر کلبه‌های کوچک دیگران دوخته اند… و چقدر خوب است ، چقدر خوب است که ما - تو ومن - هرگز خوشبختی را در خانه‌ی همسایه جستجو نکرده ایم. 📚 چهل نامه‌‌ی کوتاه به همسرم |نوشته‌ی نادر ابراهیمی - #کتاب_توییت (هر شب یک بخش از یک کتاب) ➺ @Twitter_eita

ما پرچمِ خونین مولایمان علی را به دوش می‌کشیم بی آنکه او را دیده باشیم. ما سلمان پارسی و بلال حبشی را از اعماق قلبمان می‌ستاییم، گرچه هرگز ایشان را ندیده‌ایم. شرط اعتقاد به رهبری، دیدن شخصِ رهبر نیست، بلکه دیدن نتایج ِ اعمالِ اوست؛ شرط پیوستن به یک نهضت، ملاقات با سران آن نهضت نیست، بَلْ برداشتنِ محصولِ مبارزه‌ی افرادِ آن نهضت است. 📚 از کتاب بر جاده‌های آبیِ سرخ | نوشته‌ی نادر ابراهیمی - #کتاب_توییت (هر شب یک بخش از یک کتاب) ➺ @Twitter_eita

زمانی که کودکی می‌خندد، باور دارد که تمام دنیا در حال خندیدن است، و زمانی که یک انسان ناتوان را خستگی از پای در می آورد، گمان می برد که خستگی سراسر جهان را از پای درآورده است. چرا ناامیدان دوست دارند که نا امیدی شان را لجوجانه تبلیغ کنند؟ چرا سرخوردگان مایلند که سرخوردگی را یک اصل جهانی ازلی ابدی قلمداد کنند؟ چرا پوچ گرایان ، خود را ، برای اثبات پوچ بودن جهانی که ما عاشقانه و شادمانه در آن می جنگیم، پاره پاره می کنند؟ آیا همین که روشنفکران بخواهند بیماری شان به تن و روح دیگران سرایت کند، دلیل بر رذالت بی حساب ایشان نیست؟ من هرگز نمی گویم که در هیچ لحظه یی از این سفر دشوار گرفتار ناامیدی نباید شد. من می گویم: به امید بازگردیم. قبل از آن که ناامیدی، نابودمان کند. 📚از کتاب یک عاشقانه آرام ‌| نوشته‌ی #نادر_ابراهیمی #کتاب_توییت (هر شب یک بخش از یک کتاب) ➺ @Twitter_eita

همیشه از خودتان بپرسید: چرا رفیق هم‌کلاسم را به کارخانهٔ قالی‌بافی فرستادند؟ چرا بعضی‌ها دزدی می‌کنند؟ چرا این‌جا و آن‌جا جنگ و خون‌ریزی وجود دارد؟ بعد از مردن، چه می‌شوم؟ پیش از زندگی چه بوده‌ام؟ دنیا آخرش چه می‌شود؟ جنگ و فقر و گرسنگی چه روزی تمام خواهد شد؟ و هزاران هزار سؤال دیگر باید بکنید تا اجتماع و دردهایش را بشناسید. 📚از #کتاب کچل کفترباز | نوشته‌‌ی صمد بهرنگی - #کتاب_توییت (هر شب یک بخش از یک کتاب) ➺ @Twitter_eita

-‍ بهت یک نصیحت می‌کنم؛ شایدم یک وصیّت! + آن چیست؟ - روزشماری مکن! حتّی اگر فکر می‌‌کنی در مهلکه افتاده‌‌ای روزشماری مکن! حالا هم لحظه‌‌شماری مکن! شب نمی‌تواند تمام نشود. طبیعت شب آن است که برود رو به صبح. نمی‌تواند یک‌جا بماند. مجبور است بگذرد. اما وقتی تو ذهنت را اسیر گذر لحظه‌ها کنی، خودت گذر لحظه‌ها را سنگین و سنگین‌تر می‌کنی؛ بگذار شب هم راه خودش را برود. 📚 کتاب طریقه‌ی بسمل شدن | نوشته‌ی #محمود_دولت‌آبادی _ #کتاب_توییت (هر شب یک بخش از یک کتاب) ➺ @Twitter_eita

در امر تربیت توجه به این نکته بسیار مهم است که قرار نیست ما “نسخه‌ی دیگری” از خود بسازیم، بلکه کار ما پرورش روحی است که امضای خود را بر خود دارد. از این رو باید هویت و کیستی خود را از هویت و کیستی فرزندانمان جدا سازیم. ما به هیچ‌روی مالک فرزندان خود نیستیم. اگر در اعماق وجود خود به این باور رسیده باشیم،به‌جای آنکه آن‌ها را در قالب نیازهای خود شکل دهیم، بر اساس نیازهای خودشان بار خواهیم آورد. 📚 از #کتاب والدین هوشیار |نوشته‌ی #شفالی_ساباری #کتاب_توییت (هر شب یک بخش از یک کتاب) ➺ @Twitter_eita

مومن کَتوم است و این کتمان، فقط به اَسرار مگو نیست، که کتمان درد و رنج هم هست. تو چه حقی داری آنچه را که دوست به تو داده، نه با دوست، که با دشمن او در میان بگذاری؟ آن قدر کم تحمل هستیم که درِ دلمان را باز گذاشته ایم و هر کس در آن، خانه گرفته، هرکس از آن خبر دارد. 📚 از #کتاب حرکت | نوشته‌ی #علی_صفایی_حائری - #کتاب_توییت (هر شب یک بخش از یک کتاب) ➺ @Twitter_eita

هدف من در رابطه با قدر من است و در رابطه با روابط من است. منی که می خواهم فقط بیست روز در جایی بمانم، هدفم از ساختن یک خانه این است که همین بیست روز مرا تامین کند. کسی که امتداد خودش را حس کرده و در این امتداد اتصال و رابطه هایش را هم درک کرده، به این محدود ها فکر نمی کند و نیت هایش گسترده می شود. اینجاست که بینش علی “علیه السلام” تنها به اینکه نان و آب و رفاه خلق را تامین کند یا آن هارا به عدالت ببندد ،محدود نمی شود. هدفی که او دارد به وسعتی می رسد که حتی تاریخ هم نمی تواند آن را تحمل کند. ولی علی باید آن را تحمل کند؛ چون علی بزرگتر از تاریخ است 📚 از #کتاب حرکت| نوشته ی #علی_صفایی_حائری - #کتاب_توییت (هر شب یک بخش از یک کتاب) ➺ @Twitter_eita