🎥 جزئیات حملهٔ انتحاری سال۹۴ به مسجد امام صادق علیه‌السلام کویت و مشاهدات عجیب فردی که زنده ماند.. 👈 بازتاب برخی‌از مهم‌ترین‌های جاری در کانال واکاوی 🆔 eitaa.com/vakavi 🔍

🎥 واکسن کرونا؛ سلاح سرّی !!! ⚠️ هدف‌گذاری برای تسخیر دنیا 🚨 #کرونا #واکسن_کرونا 👈 بازتاب برخی‌از مهم‌ترین‌های جاری در کانال واکاوی 🆔 eitaa.com/vakavi 🔍

🌹 مهمان‌خانهٔ ماه رمضان و آداب آن 🎙 حضرت امام خمینی (ره) "چیزی که من می‌خواهم عرض کنم، راجع به یک فقره از این خطبه‌ای است که رسول اکرم ص در ماه رمضان فرموده‌اند. یک جمله از او این است که خداوند شماها را مهمان کرده است، دعوت کرده است شما را به ضیافت، شماها در ماه مبارک مهمان خدا هستید؛ مهماندار خداست و مخلوق مهمان او است. البته این ضیافت نسبت به اولیاء کُمّل الهی به آن نحوی نیست که ما تخیل کنیم، یا دست ما به او برسد. ما باید حساب کنیم ببینیم که این ضیافت چی بوده است و ما چقدر راه یافتیم به این ضیافت. در عین حالی که همه عالم تحت رحمت الهی است و هرچه هست رحمت اوست و رحمت او به هر چیز واسع است، لکن باب ضیافت، یک باب دیگر است، دعوت به ضیافت یک مسئله دیگری است. این ضیافت، همه‌اش ترک است؛ ترک شهوات از قبیل خوردنیها، نوشیدنیها و جهات دیگری که شهوات انسان اقتضا می‌کند. خداوند دعوت کرده است ما را به اینکه شما باید وارد بشوید در این میهمانخانه و این ضیافت هم جز ترک، چیزی نیست؛ ترک هواها، ترک خودیها، ترک منیها، منیتها. اینها همه در این میهمانخانه است و ما باید حساب کنیم ببینیم که آیا وارد شدیم در این میهمانخانه یا اصلاً، وارد نشدیم، راهمان دادند به این ضیافتخانه یا نه، استفاده کردیم از این ضیافت الهی یا نه. البته حساب امثال من با کرام الکاتبین است. اما من به شما آقایان و به هرکس که این کلمات می‌رسد و خصوصاً، طبقه جوان عرض می‌کنم که آیا در این مهمانخانه رفتید؟ استفاده کردید؟ از شهوات خصوصاً شهوات معنوی چشم پوشیدید؟..." 🌐 yun.ir/ek2y7g #رمضان #ماه_رمضان 🆔 eitaa.com/vakavi 🔍

🎞 تندخوانی باورها ⁉️ وحدت یا اختلاف افق #تندخوانی_باورها، #رمضان، #افق، #ماه_رمضان، #اختلاف، #وحدت، #اختلاف_افق، #وحدت_افق، #فطرس، #فطرس_مدیا 🔺 @fotrosmediatv 🆔 eitaa.com/vakavi 🔍

⚠️ وضعیت روانی یک توئیت 👈 بازتاب برخی‌از مهم‌ترین‌های جاری در کانال واکاوی 🆔 eitaa.com/vakavi 🔍

سرقت در آمریکا با ماشین‌های لوکس! #آمریکا_بدون_روتوش 👈 بازتاب برخی‌از مهم‌ترین‌های جاری در کانال واکاوی 🆔 eitaa.com/vakavi 🔍

📡 شبکه چینی بررسی می‌کند: 🤝 توافق ایران و چین 🧐 ⚠️ واقعیت‌ها و دروغ‌ها 🔺 تفسیر نيويورک تایمز از توافق، بَدَنِ آدولف اوکس، بنیانگذار این روزنامه را در گور لرزاند...! 🔺 مقاله نیویورک تایمز سراسر جملاتی هدفمند، تحقیرآمیز و غیر محترمانه/ ردگم‌کنی روزنامه‌نگاران بین‌المللی! 🔺 تشبیه توافق به ترکمنچای از کجا شروع شد؟!/ دوست دارم بعد از انتشار جزئیات توافق، دوباره مقاله را بازخوانی کنم؛ واشنگتن پست عذرخواهی می‌کند؟ 👈 بازتاب برخی‌از مهم‌ترین‌های جاری در کانال واکاوی 🆔 eitaa.com/vakavi 🔍

👌 پنجاه فضیلت امیرالمؤمنین امام علی علیه‌السلام در یک نگاه 🌷🌷🌷 #عید_غدیر، #عید_ولایت 👈 بازتاب برخی‌از مهم‌ترین‌های جاری در کانال واکاوی 🆔 eitaa.com/vakavi 🔍

🎥 ⟨جانشین پیامبر⟩ ✍ به قلم «ویکتور هوگو» ‼️ تحقیق این اثر، توسط فطرس‌مدیا، شش‌ماه به‌طول انجامیده! #غدیر، #امامت، #ویکتور_هوگو، #پیامبر، #عید_غدیر، #فطرس، #فطرس_مدیا 👈 بازتاب برخی‌از مهم‌ترین‌های جاری در کانال واکاوی 🆔 eitaa.com/vakavi 🔍

🔘 در پیشینۀ تاریخیِ بحث اخیر بر سَرِ «وحدت» ✍ یادداشتی مهم از دکتر سجاد صفارهرندی ماجرا ماجرای دیروز و امروز نیست. بحثِ این روزهای ما، دربارۀ #وحدت، عقبۀ تاریخی دارد. اگر نخواهیم خیلی عقب برویم، دست‌کم از دهۀ ۱۳۴۰، ما با دو مکتب، یا دو مدرسه، مواجهیم: از یک‌سو، «مدرسۀ انقلاب اسلامی» که اسلام/تشیع را به مثابه دعوتی فراگیر و عمومی در جهت اقامۀ حق و قسط طرح می‌کند. در مقابل، مدرسه‌ای (البته ریشه‌دار و کهن‌سال) که خود را نگهبان تشیع، به‌مثابه نوعی کیش و آموزۀ تاریخی قلمداد می‌کند. موارد تمایز این دو مدرسه، متعدد است؛ اما مشخصاً در سطح هویتی، مدرسۀ انقلاب اسلامی، دیگریِ خود را «رژیم»، و در امتداد آن را غرب و صهیونیسم می‌بیند؛ و جریان دیگر، که مسامحتاً می‌تواند جریان «سنتی» یا «ولایتی» نامیده شود، به عادت تاریخی، هویت خود را در تمایز با عامۀ مسلمین (اهل‌سنت) یا در مراتبی در تقابل با جریان‌های بدعت‌آمیزی چون بهائیت و وهابیت تعریف می‌کند. در این‌جا ما صرفاً از دو ایده یا گفتمانِ علمی و کلامی که در دوره‌ای از تاریخ تشیع، مقابل هم بوده‌اند سخن نمی‌گوییم. سخن از تضادّی واقعی و داغ و زنده است. خاطراتِ پُرشمار انقلابیون از آن سال‌های تنگنا و شدّت و مبارزه، حاکی از این واقعیت است که زخمی که آنان، از این نارفیقانِ هم‌خانه می‌خوردند، کم‌از زخم داغ و درفش دستگاه امنیتی رژیم نبود. «ولایتی»ها البته داغ و درفش نداشتند، اما سلاحی داشتند بسیار قدرت‌مند: #زخم_زبان. کاری‌بودنِ این زخم‌زبان‌ها را اگر می‌خواهید ببینید، به منشور روحانیتِ امام مراجعه کنید؛ (پیام سوم اسفند ۶۷). همان امامی که دنیا و مافیها را در برابر عمل به تکلیفِ خود، هیچ می‌انگارد؛ بعد از گذر سال‌ها با یادآوری جفاکاری و زخم‌زبانِ «ولایتی»ها و «حجتیه‌ای»ها سینه‌اش تنگ و بیانش تلخ می‌شود. وقتی انقلاب شد، درخششِ نورِ آن، چنان بود که کم‌تر دیده‌ای تواناییِ چشم‌پوشی از آن را داشت. این‌چنین بود که اغلب سنتی‌ها و حجتیه‌ای‌ها و ولایتی‌ها هم ولو دیر، به انقلاب پیوستند. برخی صادقانه، عهد جدید بستند؛ و بعضی محاسبه‌گرانه، به انتظار گذر زمان نشستند. با گذشت زمان، این تمایزها و تفاوت‌ها، مجدداً سر برآورد، ولی در دهۀ نخست انقلاب، میدان واقعیِ عشق‌بازی با ولایت، چنان نزدیک، و آدرس آن در جبهه‌های غرب و جنوب، چنان سرراست بود، که مجالی به خودنمایی دیگران نمی‌داد. اما در دهه‌های بعد، این شرایط، تا حدّی دگرگون شد. در سایۀ ناملایمت‌ها و ناکامی‌های انقلاب، جریان سنتی، مجدداً فضایی برای تجدیدِ حیات یافت؛ و بر تمایزِ خود از مدلِ دین‌داریِ انقلابِ اسلامی تأکید کرد. چیزی که خود را در تأکید مضاعف بر اُموری چون قمه‌زنی و مجالس موسوم به عیدالزهراء و برنامه‌های تبلیغاتی شبکه‌های ماهواره‌ای ظاهر می‌ساخت. فراتر از این، فرآیندی آغاز شد که اینک در آغاز دهۀ پنجم انقلاب، با نتایج حادّ آن مواجه هستیم. به‌تدریج برخی محافل و مجامع مذهبیِ انقلابی نیز از خلالِ «فرهنگ غیررسمی هیأتی» یا تأثیرات «سلسله‌مراتبِ علمایی» بخش‌هایی از گفتمان سنتی و «ولایتیِ» پیش‌از انقلاب را وام گرفته، و در آمیزه‌ای غریب با داعیه‌ها و شعارهای انقلابی، تلفیق کردند. نتیجه، ظهورِ هیأت‌هایی است که هم‌زمان، «رهسپاریم با ولایت تا شهادت» و «با ما مگو که سنّی و شیعه برادرند» را دم می‌گیرند و حتی تأکیدات چندبارۀ رهبری بر مسألۀ وحدت و امثال آن را، با عناوینی چون تقیّه و امثال آن، از سر باز می‌کنند. بالاتر این‌که، یادآوریِ معارف و آموزۀ انقلاب اسلامی، و بلکه مسلّماتِ برآمده از عقلِ سلیم را، با همان‌جنس از زخم‌زبان‌هایی که در دهۀ چهل و پنجاه رایج بود، سُنّی‌گری و «مُنّی‌گری» می‌نامند. در فرهنگ و مَرام انقلاب اسلامی، این گزارۀ محوری که «هر گامی که به عقب برداری، دشمنِ وقیح، جلوتر می‌آید» ناظر به آمریکا و اسرائیل است. اگر برادرِ فاضلی همین رتوریک را در تعامل با اهل‌سنت به کار می‌گیرد، نباید از این‌که فاصلۀ گفتمانی‌اش با فرهنگ انقلاب اسلامی را یادآوری کنیم، مکدّر شود. در این‌جا ما از نسب و نسبت‌های گفتمانی صحبت می‌کنیم، و داعیۀ قضاوت دربارۀ اشخاص را نداریم. ما که باشیم که کسی را از دایرۀ انقلاب خارج کنیم؟ مسأله، تنها این‌است: آن گفتاری که معتقد است ما با مسألۀ وحدت، در مقابل اهل‌سنت واداده‌ایم، گفتارِ برآمده از فرهنگ انقلاب اسلامی نیست. این، امتدادِ گفتار همان شخصیتِ محترمی است که به‌طور ضمنی، گرایشِ رهبران انقلاب به وحدت با اکثریت جهان اسلام را «سنّیْ‌ذلیل‌بودن» نامید. این امتدادِ نگاهِ همان‌هایی است که به‌قول امام در منشور روحانیت، «حسرتِ ولایتِ دورۀ شاه را می‌خورند.» اگر از آن‌ها نیستید، که نیستید، به شیوۀ آن‌ها، سخن نگویید. @yaminpour 👈 بازتاب برخی‌از مهم‌ترین‌های جاری در کانال واکاوی 🆔 eitaa.com/vakavi 🔍