دلائل تنها ماندن#مختار_ثقفی ازجانب#ابراهیم_بن_مالک_اشتر دكتر محمدحسين رجبي دواني در گفت­وگو با خبرنگار دين و انديشه «خبرگزاري دانشجو»، در رابطه با علل عدم همراهي ابراهيم بن مالك اشتر با مختار ثفقي تا پايان قيامش گفت: مشكل ابراهيم قطعا بي بصيرتي و عدم شناخت نسبت به امام زمان خود و ولايتمدار نبودن وي بود.   معاون پژوهش دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه امام حسين (ع) با اشاره به اينكه اسم ابراهيم نه جزو كساني است كه امام حسين (ع) را به كوفه دعوت كردند، نه كساني كه با مسلم همراه بودند، گفت: ابراهيم مالك اشتر، رئيس قبيله نخع و فرزند مالك اشتر بود، به سبب اين جايگاه خاص اگر حركتي در جهت و يا خلاف جهت امام (ع) داشت حتما ثبت و ضبط مي شد؛ چرا كه او فرد ناشناسي نبود كه ناديده گرفته شود. وي در ادامه با بيان گفت و گوي ابن زياد و ابن حر به سخنان ابن حر اشاره كرد و گفت: ابن حر در مجلس تفقد ابن زياد به سرشناس بودن خود استناد كرده و براي اثبات عدم حضور خود در كربلا گفته است: «من فردي سرشناس هستم اگر در كربلا بودم چه با امام حسين (ع) و چه با سپاه كوفه قطعا دهن به دهن مي گشت و مطرح مي شد، در حالي كه هيچ كس چنين چيزي نگفته.»   رجبي دواني با اشاره به سرشناس بودن ابراهيم مالك اشتر گفت: حركات افراد سرشناس مطرح مي شده و چنين نيست كه ناديده گرفته شود؛ مثلا اگر ابراهيم بن مالك جزو مكاتبه كنندگان با امام بود اسمش قطعا ثبت مي شد و يا اگر همراه مسلم بود قطعا يكي از فرماندهان مسلم مي گرديد؛ چون فردي بسيار شجاع و دلاور بود و با وجود او، مسلم بن عقيل پيرمردي به سن و سال مسلم بن اوسجع را فرمانده نمي كرد. اين استاد دانشگاه در ادامه افزود : اشتباهات ابراهيم به عدم همراهي با مسلم، فرستاده امام حسين (ع) و امام زمان خود ختم نشد؛ ابراهيم در ماجراي قيام مختار هم كوتاهي، و به وي خيانت كرد و در مدت چهار ماهي كه مختار محاصره بود به كمك او نيامد و بدتر از آن اينكه بعد از شهادت مختار به قاتل مختار پيوست. رجبي دواني با بيان اينكه ابراهيم بن مالك پس از شهادت مختار جاي مهلب را در سپاه مصعب بن زبير پر كرد و سردار سپاه زبيريان شد، گفت: اگر ابراهيم بن مالك اشتر ولايتمدار بود و با انگيزه قصاص قاتلان امام حسين (ع) به مختار و قيام او پيوسته بود، حتي اگر به سبب عذري نمي توانست خود را به مختار برساند، توقع مي رفت به عنوان يك شيعه قدرتمند، از امام زمان خويش كسب تكليف كند.   وي با اشاره به اينكه ابراهيم در مسائل پيش آمده از امام سجاد (ع) كسب تكليف نكرد، گفت: در تاريخ آمده است، وقتي نامه دعوت به همكاري عبدالملك مروان و مصعب بن زبير به دست ابراهيم رسيد، بي ميل نبود كه به عبدالملك مروان بپيوندد و گفت اگر عبيدالله بن زياد و عده زيادي از بزرگان شام را نكشته بودم حتما به عبدالملك مي پيوستم. اين استاد دانشگاه در ادامه افزود: در حقيقت ابراهيم بن مالك مردد بود كه به عبدالملك بپيوندد و يا زبيريان، حال آن كه هر دو باطل بودند. معاون پژوهش دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه امام حسين (ع) گفت: جالب اينجاست كه مصعب در نامه دعوت خطاب به ابراهيم مي نويسد: «اين مختار، كافر و بد دين و كذاب كشته شد؛ من دعوت مي كنم به ما بپيوندي و دعوت اميرالمومنين عبدالله بن زبير را بپذيري؛ چرا كه اگر به ما بپيوندي همه مناطقي كه در اختيار توست از جانب ما در اختيار تو خواهد بود.» رجبي دواني در پايان با بيان اينكه رويكرد و رفتار ابراهيم بن مالك جاي دفاع ندارد، گفت: متاسفانه ابراهيم پسر مالك اشتر با پيوستن به  مصعب بن زبير، در كنار باقيمانده جنايتكاران كربلا قرار گرفت؛ در حقيقت كسي كه توفيق كشتن عبدالله بن زياد را داشت در كنار شبث و برخي ديگر از قاتلان نوه پيامبر(ص) قرار گرفت. لینک عضویت درکانال«ولایت فقیه» 🆔👇👇👇 💕┏━━━↬↫━━━ @Velayatfaaqih ┗━━━↬↫━━━