بسم‌الله الرحمن‌الرحیم و قد سأله عن أحادیث البدع، و عما في أیدي الناس من اختلاف الخیر، فقال الامام علی علیه‌السَّلام : ۱ - انواع الأحا یث الرائجة إِنَّ فِی أَیْدِی النَّاسِ حَقّاً وَ بَاطِلاً، وَصِدْقاً وَ کَذِباً، و نَاسِخاً وَ مَنْسُوخاً، وَعَامّاً وَ خَاصّاً، وَ مُحْکَماً وَ مُتَشَابِهاً، وَ حِفْظاً وَ وَهْماً، وَ لَقَدْ کُذِبَ عَلَى رَسُولِ اللّهِ صلى الله علیه وآله عَلَى عَهْدِهِ، حَتَّى قَامَ خَطِیباً، فَقَالَ: مَنْ کَذَبَ عَلَیَّ مُتَعَمِّداً فَلْیَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّارِ وَ إِنَّما أَتَاکَ بِالْحَدِیثِ أَرْبَعَةُ رِجَال لَیْسَ لَهُمْ خَامِسٌ: الاوّل - المنافقون رَجُلٌ مُنَافِقٌ مُظْهِرٌ لِلاِْیمَانِ، مُتَصَنِّعٌ بِالاِْسْلاَمِ، لاَ یَتَأَثَّمُ وَ لاَ یَتَحَرَّجُ، یَکْذِبُ عَلَى رَسُولِ اللّهِ(صلى الله علیه وآله) مُتَعَمِّداً، فَلَوْ عَلِمَ النَّاسُ أَنَّهُ مُنَافِقٌ کاذِبٌ لَمْ یَقْبَلُوا مِنْهُ، وَ لَمْ یُصَدِّقُوا قَوْلَهُ، وَ لکِنَّهُمْ قَالُوا: صَاحِبُ رَسُولِ اللّهِ(صلى الله علیه وآله) رَآهُ، وَ سَمِعَ مِنْهُ، وَ لَقِفَ عَنْهُ، فَیَأْخُذُونَ بِقَوْلِهِ، وَ قَدْ أَخْبَرَکَ اللّهُ عَنِ الْمُنَافِقِینَ بِما أَخْبَرَکَ، وَ وَصَفَهُمْ بِمَا وَصَفَهُمْ بِهِ لَکَ، ثُمَّ بَقُوا بَعْدَهُ، فَتَقَرَّبُوا إِلَى أَئِمَّةِ الضَّلاَلَةِ، وَ الدُّعَاةِ إِلَى النَّارِ بِالزُّورِ وَ الْبُهْتَانِ، فَوَلُّوهُمُ الاَْعْمَالَ، وَ جَعَلُوهُمْ حُکَّاماً عَلَى رِقَابِ النَّاسِ، فَأَکَلُوا بِهِمُ الدُّنْیَا، وَ إنَّمَا النَّاسُ مَعَ الْمُلُوکِ وَ الدُّنْیَا، إِلاَّ مَنْ عَصَمَ اللّهُ، فَهذَا أَحَدُ الاَْرْبَعَةِ. الثّانی - المخطئون وَ رَجُلٌ سَمِعَ مِنْ رَسُولِ اللّهِ شَیْئاً لَمْ یَحْفَظْهُ عَلَى وَجْهِهِ، فَوَهِمَ فِیهِ، وَ لَمْ یَتَعَمَّدْ کَذِباً، فَهُوَ فِی یَدَیْهِ، وَ یَرْوِیهِ وَ یَعْمَلُ بِهِ، وَ یَقُولُ: أَنَا سَمِعْتُهُ مِنْ رَسُولِ اللّهِ(صلى الله علیه وآله)، فَلَوْ عَلِمَ الْمُسْلِمُونَ أَنَّهُ وَهِمَ فِیهِ لَمْ یَقْبَلُوهُ مِنْهُ، وَ لَوْ عَلِمَ هُوَ أَنَّهُ کَذلِکَ لَرَفَضَهُ! الثالث - الجاهلون بالحدیث وَ رَجُلٌ ثَالِثٌ، سَمِعَ مِنْ رَسُولِ اللّهِ(صلى الله علیه وآله) شَیْئاً یَأْمُرُ بِهِ، ثُمَّ إِنَّهُ نَهَى عَنْهُ، وَ هُوَ لاَ یَعْلَمُ، أَوْ سَمِعَهُ یَنْهَى عَنْ شَیْء، ثُمَّ أَمَرَ بِهِ وَ هُوَ لاَ یَعْلَمُ، فَحَفِظَ الْمَنْسُوخَ، وَ لَمْ یَحْفَظِ النَّاسِخَ، فَلَوْ عَلِمَ أَنَّهُ مَنْسُوخٌ لَرَفَضَهُ، وَ لَوْ عَلِمَ الْمُسْلِمُونَ إذْ سَمِعُوهُ مِنْهُ أَنَّهُ مَنْسُوخٌ لَرَفَضُوهُ. الرابع - الحفّاظ الصادقون وَ آخَرُ رَابِعٌ، لَمْ یَکْذِبْ عَلَى اللّهِ، وَ لاَ عَلَى رَسُولِهِ، مُبْغِضٌ لِلْکَذِبِ خَوْفاً مِنَ اللّهِ، وَ تَعْظِیماً لِرَسُولِ اللّهِ(صلى الله علیه وآله) وَلَمْ یَهِمْ، بَلْ حَفِظَ مَا سَمِعَ عَلَى وَجْهِهِ، فَجَاءَ بِهِ عَلَى مَا سَمِعَهُ، لَمْ یَزِدْ فِیهِ وَلَمْ یَنْقُصْ مِنْهُ، فَهُوَ حَفِظَ النَّاسِخَ فَعَمِلَ بِهِ، وَ حَفِظَ الْمَنْسُوخَ فَجَنَّبَ عَنْهُ، وَ عَرَفَ الْخَاصَّ وَ الْعَامَّ، وَ الُْمحْکَمَ وَ الْمُتَشَابِهَ، فَوَضَعَ کُلَّ شَیْء مَوْضِعَهُ #امام_علی علیه‌السلام #نهج البلاغه - #خطبۀ ۲۱۰ صفحه ۱ از ۲ صفحه خطبه عربی

ترجمۀ خطبه ۲۱۰ نهج‌البلاغه : به نام خدای بخشنده و مهربان شخصی از احادیث بدعت آور و گوناگونی که در میان مردم رواج داشت پرسید، امام‌علی علیه‌السَّلام فرمود: ۱ - اقسام احاديث رواج يافته احاديثى كه در دسترس مردم قرار دارد؛ هم حق است هم باطل، هم راست هم دروغ، هم ناسخ هم منسوخ، هم عام هم خاص، هم محكم هم متشابه، هم احاديثى كه بدرستى ضبط گرديده و هم احاديثى كه با ظن و گمان روايت شده در روزگار پيامبر - ص آنقدر دروغ به آن حضرت نسبت داده شد كه ايستاد و خطابه ايراد كرد و فرمود: هر كس از روى عمد به من دروغ نسبت دهد جايگاه او پر از آتش است ۲ - اقسام راويان حديث افرادى كه حديث نقل مى‏‌كنند چهار دسته‌‏اند، كه پنجمى ندارد: اول- منافقان نفوذى نخست منافقى كه تظاهر به ايمان مى‏‌كند، و نقاب اسلام بر چهره دارد، نه از گناه مى‏‌ترسد و نه از آن دورى مى‏‌جويد و از روى عمد دروغ به پيامبر -ص نسبت مى‌‏دهد. اگر مردم مى‌‏دانستند كه او منافق دروغگو است، از او نمى‌‏پذيرفتند و گفتار دروغين او را تصديق نمى‏‌كردند، اما با ناآگاهى مى‏‌گويند او از اصحاب پيامبر است، رسول خدا را ديده و از او حديث شنيده، و از او گرفته است، پس حديث دروغين او را قبول مى‏‌كنند. در صورتى كه خدا تو را از منافقين آن‌گونه كه لازم بود آگاهاند، و وصف آنان را براى تو بيان داشت. آنان پس از پيامبر - ص باقى ماندند و به پيشوايان گمراهى و دعوت كنندگان به آتش با دروغ و تهمت نزديك شده، پس به آنان ولايت و حكومت بخشيدند، و بر گردن مردم سوار گرديدند، و به وسيلۀ آنان به دنيا رسيدند، همانا مردم هم با سلاطين و دنيا هستند، مگر آن كس كه خدا او را حفظ كند، اين يكى از آن چهار گروه است دوم - اشتباه كار دوم كسى كه از پيامبر -ص چيزى را به اشتباه شنيده، امّا سخن آن حضرت را درست حفظ نكرده است، و با توهّم چيزى را گرفته، امّا از روى عمد دروغ نمى‌‏گويد، آنچه در اختيار دارد روايت كرده و به آن عمل مى‏‌كند و مى‌‏گويد من از پيامبر - ص آن را شنيده‌‏ام. اگر مسلمانان بدانند كه او اشتباه كرده، و غير واقعى پنداشته، از او نمى‌‏پذيرفتند، خودش هم اگر آگاهى مى‏‌يافت كه اشتباه كرده آن را رها مى‌‏كرد سوّم- ناآگاهانى كه حديث شناس نيستند سوم شخصى كه شنيده پيامبر - ص به چيزى امر فرمود؛ (امّا) سپس از آن نهى كرد و او نمى‌‏داند، يا شنيد كه چيزى را نهى كرد سپس به آن امر فرمود و او آگاهى ندارد، پس نسخ شده را حفظ كرد ولى ناسخ را نمى‌‏داند اگر بداند كه حديث او منسوخ است تركش مى‌‏كند، و اگر مسلمانان نيز مى‌‏دانستند روايت او نسخ شده، آن را ترك مى‌‏كردند چهارم- حافظان راست گفتار دسته چهارم، آن‌كه نه به خدا دروغ مى‌‏بندد و نه به پيامبرش دروغ نسبت می‌دهد دروغ را از ترس خدا، و حرمت نگهداشتن از رسول خدا - ص دشمن دارد در آنچه از پیامبر - ص شنیده، اشتباه نكرده، بلكه آن را با تمام جوانبش حفظ كرده است، و آن‌چنان كه شنيده بدون كم و كاست نقل مى‏‌كند پس او #ناسخ را دانسته و به آن عمل كرده، و #منسوخ را فهميده و از آن دورى جسته، #خاصّ و #عام، #محكم و #متشابه، را شناخته، هر كدام را در جاى‌خويش قرار داده‌است #امام_علی علیه‌السلام #نهج‌البلاغه - #خطبۀ ۲۱۰ صفحه ۲ از ۲ صفحه ترجمه فارسی 🍃🍃✨🍃🍃 ۱۶۶۰