🇮🇷ویکی شبهه🇮🇷 @Wiki_Shobhe 🌐«کانال جامع شبهات و شایعات فضای مجازی»🌐 ◀️شبهه #شماره_619 💡کلمات کلیدی : #دکتر_عبدالکریم، #جابجایی، #ماه_های_قمری، #سال_شمسي ⛔️ شبهه: ⛔️ @Wiki_Shobhe از سخنرانیهای دکتر عبدالکریم سروش: "جابه جایی ماه های قمری؛ یک اشتباه تاریخی" چند سالی ست که با شروع ماه رمضان سوالات متعددی ذهنم رو مشغول می کنه و سعی کردم براشون جوابهای مستندی پیدا کنم. ـ چرا ماه های قمری جابه جا می شوند و با این جابه جایی تاریخ تمام تولد ها و جنگ ها و ...جا به جا می شود؟ ـ چرا در بین 12 ماه قمری ، رمضان برای روزه گرفتن انتخاب شده است؟ ـ چرا ربیع الاول که معنی اش اول بهار است با این سیستم چرخشی گاهی می افتد اول پاییز، گاهی وسط تابستان؟ پس چرا اسمش ربیع الاول است؟ ـ و کلی سوال دیگه ... (خلاصه شده توسط ویکی شبهه) ✅◀️ پاسخ شبهه: ▶️✅ 1⃣ گمان نمی رود این شبهه از سخنرانی های عبدالکریم سروش باشد. نام ایشان از آن جهت آمده که ادعاهای طرح شده مقبولیت پیدا کند. در هر حال اگر هم از سوی ایشان طرح شده باشد بسی جای نقد و بررسی دارد. البته این شبهه نخستین بار از سال 92 در فضای مجازی مطرح شده و تازگی ندارد. 2⃣ تمامی اطلاعات ارایه شده درباره ی تاریخچه ی تطابق تقویم قمری با گاهشماری خورشیدی و کبیسه گیری ماه ها در بین اعراب جاهلی ناظر به برخی روایات رسیده از امثال "مجاهد" و "عمرو بن شعیب" است که برخی بزرگان اهل سنت آنها را در کتب خود آورده اند. علامه طباطبایی در تفسیرالمیزان خود و در تفسیر آیات 36 و 37 سوره ی توبه با اشاره به روایات فوق الذکر، با ارایه دلایلی، موضوع کبیسه گیری در بین اعراب را رد کرده می نویسد: عرب را در جاهلیت رسم چنین بود که وقتی دلشان می خواست در یکی از چهار ماه حرام که جنگ در آنها حرام بوده جنگ کنند، موقتا حرمت آن را برداشته به ماهی دیگر می دادند و آن ماهی را که حرمتش را برداشته بودند "نسی ء" می نامیدند. ایشان پس از بررسی روایات و اقوال مختلف ادامه می دهد: سال را سیزده ماه گرفتن و ماه آخری را ذی الحجه نام نهادن در حقیقت تغییر اصل ماهیت سال است نه تاخیر بعضی از ماه های آن و انساء که در آیه آمده به معنای تاخیر است نه تغییر. ایشان در ادامه چنین نتیجه گرفته است: عرب از اینکه سه ماه پی در پی از جنگ و غارت محروم و ممنوع باشد ناراحت بود، ناگریز یک سال حرمت محرم را به صفر داده سالی دیگر باز محرم را حرام می کرد. 3⃣ موضوع تفسیر عبارت "نسی ء" به کبیسه گیری اعراب جاهلی و اطلاق آن به ماه سیزدهم ظاهرا نخستین بار توسط ستاره شناس ایرانی، ابومعشر بلخی ( قرن 3 هجری) در کتاب "الالوف" آمده و گویا از آنجا به منابعی مثل "منتهی الادراک فی تقاسیم الافلاک" بهاء الدین خرقی، "مروج الذهب" مسعودی، "الاثار الباقیه" ابوریحان بیرونی، "المواعظ و الاعتبار" مقریزی و دیگران راه یافته است. بر اساس نظر علامه طباطبایی که کبیسه گیری اعراب را رد و روایات مربوط به آن را تضعیف می کند، عملاً آنچه که در منابع بالا 👆در این باره آمده زیر سوال می رود! 4⃣ اشکال دیگری که به متن شبهه وارد است اینکه فلسفه عمل مهم و عبادی روزه را در "امساک از خوردن به سبب کمبود منابع غذایی در صحرای عربستان" ذکر می کند. در رد این نظر باید گفت : اولا حکم روزه داری در اسلام در سال دوم هجری ابلاغ شده و پیش از آن سابقه ای در بین اعراب جاهلی نداشته است. ثانیاً طبق آیات قرآن، روزه داری بین ملل پیشین و انبیاء الهی صاحب شریعت نیز به نوعی رواج داشته و مختص اعراب جاهلی نبوده است. ثالثاً فلسفه ی روزه داشتن تنها امساک از خوردن و آشامیدن نبوده و حکمت های معنوی بسیاری داشته و دارد. رابعا اگر ماه رمضان معادل ماه مهر ایرانی بوده، این ماه اتفاقا زمانی بوده که هم احتمال آغاز بارش ها می رفته و هم محصولات برداشت شده سال زراغی در دست مردم بوده و دلیلی بر نداری و گرسنگی ایشان نبوده است. 👈 انتقال مطالب با ذکر منبع ، رعایت اخلاق و امانتداری است. 💠منبع: کانال آنتی شبهه💠 (پاسخ به شبهه پراکنی های شبکه های اجتماعی) @Antishobheh وبلاگ آنتی شبهه: http://antishobheh.blogfa.com/ باز نشر از: 🇮🇷 کانال ویکی شبهه 🇮🇷 @Wiki_Shobhe