◀️شبهه #شماره_1713 ⛔️ شبهه: ⛔️ @Wiki_Shobhe بعد از مرگ چه اتفاتی برای انسان خواهد افتاد؟ انسان در روند تکامل آموخت که بر قسمت اعظم رویدادهای اطراف خود مسلط است، الا بر پدیده مرگ،آموخت که در برابر مرگ تسلیم مطلق است..... این ناتوانی و عجز باعث شد که برای خود توهماتی را بیافریند،مثلا به این فکر کند که بعد از مرگ نیز هنوز زنده است و به شکلی دیگر به حیات خود ادامه می دهد... حل این مساله به این شکل به انسان توانایی داد تا کمتر از مرگ در هراس باشد.... اگر می خواهید واقعا بدانید که بعد از مرگ چه اتفاقی برای شما می افتد به این فکر کنید که قبل به از به دنیا آمدن چه اتفاقی برای شما افتاده بود... می خواهید بدانید که پاسخ علم به این سوال چیست، به جسد یک گربه در حال تجزیه نگاه کنید تا ببینید چه اتفاقی برای همه ما می افتد.... این پاسخ برای شما دردناک است می توانید تصور کنید که پس از مرگ اتم های کربن و ازت تشکیل دهنده بدن شما توسط یک شاخه گل رز جذب شده و این اتم ها وارد یک سلول گیاهی می شوند،شاید آن گیاه را هم گاوی بخورد و این اتم ها را جذب کند،آن گاو را هم انسانی بخورد و آن اتم ها وارد بدن انسان دیگری شوند.... اما سوالی که واقعا موجود است این هست که آیا واقعا همه مسائل زندگی خود را حل کرده اید که اکنون به فکر حل مسائل بعد از زندگی افتاده اید؟ بهتر نیست وقت و انرژی خود را برای تولید جهانی بهتر مصروف کنید تا اینکه به فکر بازسازی جهانی دیگر باشید؟ #اعتقادی ✅◀️ پاسخ شبهه: ▶️✅ @Wiki_Shobhe 💥اگر دقت نمایید ، این سؤال جدیدی نیست ، از همان ابتدا ، کسانی که حیات اخروی را باور نداشته و تکذیب میکردند ، فقط همین یک جمله را میگفتند ، دانشمندان ماده‌ گرای امروز ، دقیقاً همان سخنی را میگویند و همان استدلالی را میآورند که انسانهای عصر جاهلیت عنوان میداشتند ؛ (الصافات، 16) ♦️مبدأ و معاد : توجه به این نکته ضروری است که نه تفکر و شناخت مبدأ "توحید" ، بدون شناخت و اعتقاد به "معاد" ، درست است و حاصل معقولی دارد ؛ و نه تفکر به "معاد" ، بدون شناخت و باور به "توحید" ، به نتیجه‌ ی منطقی میرسد. فرض کنید که شخصی گمان کند که چه روح داشته باشد و چه نداشته باشد ، این خودش و روحش و جسمش هست که زنده میکند، میمیراند ، بر می‌ انگیزد ، زنده میکند ، رجعت میدهد و به نتیجه میرساند ! این یعنی "تفکر در مورد فعل ، منهای فاعل" . بدیهی است که اگر کسی خودش را "فاعل" ببیند ، به همین مشکلات فکری میرسد که اگر روح هست ، پس مغز چه میشود و اگر مغز هست و میپوسد ، پس حشر و رسیدن به نتایج چه میشود و .. ♦️روح و جسم : اصل وجود آدمی، "روح" اوست ؛ شما وقتی گویید: "من"، به خودتان اشاره میکنید و نه به تک تک اعضای بدنتان . از این رو وقتی به اعضا اشاره دارید نیز میگویید : «دست من ؛ پای من ؛ چشم من و ..» ؛ چنانکه میگویید : فرزند من ، خانه‌ ی من ، پول من ، رفیق من و ... ؛ بنابراین ، هر کدام از آنها وجود و شاکله‌ ی مستقل و مشخصی دارند و رابطه‌ ی روح و جسم ، رابطه‌ ی "شخص با ابزارش" میباشد ، با این تفاوت که بیشترین تعلق روح ، به بدن خویش است . روح (جان ، قلب و وجود آدمی) ، عوالم متفاوتی را سیر کرده و میکند و برای درک و شناخت هر عاَلمی ؛ ابزار متناسبی به او داده شده است . همانگونه که در این عالَم ، با گوش رنگ را تشخیص نمیدهد و با چشم بو را استشمام نمینماید ، با قوه‌ ی لامسه فهم نمیکند ، با قوه‌ ی چشایی ، معقولات و ریاضیات را یاد نمیگیرد و ... ⬅️بنابراین ، برای حیات گذرای روح (من ، جان ، شخص) در پایین‌ ترین عالَم (دنیا = دنی) ، که از سنخ ماده و جرم میباشد ، به او ابزار بدن نیز داده شده است . پس این روح است که میبیند ، به وسیله‌ ی چشم ؛ روح است که میشنود ، به وسیله گوش ؛ روح است که اراده میکند از نقطه ‌ای به نقطه‌ ی دیگری برود ، به وسیله پا ؛ روح است که توجه و تفکر میکند ، نقش را در حافظه (وجود) ثبت میکند و از آن استفاده میکند و .. ، به وسیله مغز. ♦️حافظ: در عین حال ، "حافظ" خداوند متعال است ، نه روح یا جسم ؛ چنان که "مالک" و "ربّ = صاحب اختیار و تربیت کننده‌ ی امور" ، خداوند متعال است ، نه روح یا سلولهای مغزی . و البته که فعل خدا ، علیمانه و حکیمانه و منضبط میباشد ، وگرنه هیچ علمی قابل کشف و فهم نبود . چنانکه امروزه دریافته‌ اند که هیچ چیزی به طور کلی "معدوم" نمیشود ، حتی در نظام طبیعت نیز همه چیز "ثبت" میگردد ؛ تصویری که جَنین در رَحم مادر داشته در ذهنش (سلولها) باقیست ، اگرچه به بایگانی دراز مدت رفته و هر کسی نمیتواند به راحتی دسترسی یابید ؛ نور یا صدا ، همچنان امتداد دارند ، اگرچه دستگاه‌ ها و رادارهای بدن ما ، نتوانند امتداد آن را نیز درک کنند ؛ بدن انسان هر چه بپوسد ، دی‌ ان ‌ای (DNA ) آن باقی میماند و در آن تمامی اطلاعات مربوط به آن شخص ثبت شده است و ...