🇮🇷ویکی شبهه🇮🇷 @Wiki_Shobhe 🌐«کانال جامع شبهات و شایعات فضای مجازی»🌐 ◀️شبهه #شماره_205 💡کلمات کلیدی : #کسانی_که_ایمان_آوردید ⛔️ شبهه: ⛔️ @Wiki_Shobhe ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺍﯼ ﮐﺴﺎﻧﯿﮑﻪ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯾﺪ: ﺳﺮﺟﺪﺗﺎﻥ ، ﺟﺎﻥ ﻣﺎﺩﺭﺗﺎﻥ ،ﮐﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﮐﺴﺎﻧﯿﮑﻪ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ👏 ،ﺍﺯﻫﺮﮐﺠﺎﮐﻪ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯾﺪ ﺑﺒﺮﯾﺪ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ ﺳﺮﺟﺎﯾﺶ.😔 ﺁﯾﺎ ﺁﻧﺎﻧﮑﻪ ﺑﺎﺗﯿﻎ ﺭﯾﺶ ﻣﯿﺰﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻧﮑﻪ ﺑﺎ ﺭﯾﺶ ﺗﯿﻎ ﻣﯿﺰﻧﻨﺪ ﺑﺮﺍﺑﺮﻧﺪ؟ ﺁﯾﺎﺍﯾﻤﺎﻧﺘﺎﻥ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺗﺎﺭﻣﻮﯾﯽ ﻣﯿﻠﺮﺯﺩ؟ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺧﺎﮎ ﺑﺮﺳﺮﺗﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻭﻥ ﺍﯾﻤﺎﻧﺘﺎﻥ! ﺍﮔﺮﺑﺠﺎﯼ ﺍﯾﻤﺎﻥ ، ﺳﯿﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﯾﺪ ﺗﺎ ﺑﺤﺎﻝ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺁﺑﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ...😂😂😂 ✅◀️ پاسخ شبهه: ▶️✅ @Wiki_Shobhe اما، صرف نظر این مسخره‌ها، به نکاتی اشاره می‌شود که لازم است همگان بدان توجه نمایند: الف – "ایمان و کفر" دو صفتی هستند که در وجود انسان سرشته و نهادینه شده‌اند، لذا نه کسی در این عالم بی‌ایمان است، و نه کسی در این عالم، بدون کفر است. بلکه فقط متعلق ایمان و کفر انسان‌ها متفاوت می‌شود. عده‌ای به خداوند یکتا و بازگشت به سوی او و دین حق ایمان می‌آورند و نسبت به هر طغیان و طاغوتی کافر می‌شوند؛ و متقابلاً برخی به هر طغیان و طاغوتی (در درون و برون) ایمان می‌آورند و نسبت به خدا و هر چه که تجلی حق است کافر می‌شود، و البته در این میان، آنان که به خدا ایمان آورده و به طاغوت کافر می‌شوند، به رشد و کمال و فلاح می‌رسند: « لاَ إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَد تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ » (البقره، 256) ترجمه: در (اصول اعتقادات) دين اكراه نيست (زيرا اذعان و باورهاى باطنى اكراهپذير نيست بلكه تابع دليل و برهان است، و) بىترديد راه هدايت از گمراهى (به واسطه عقل و اين قرآن) روشن شده است، پس هر كه به طغيانگر (شيطان و پيروانش) كفر ورزد و به خدا ايمان آورد حقّا كه به دستگيره محكم چنگ زده كه گسستن ندارد، و خداوند شنوا و داناست. ب – هیچ احدی در این عالم "بی ولایت" نیست، چرا که انسان ذاتاً فقیر و محتاج است و حتماً تحت ولایت دیگری قرار می‌گیرد؛ منتهی متعلق ولایت هر کسی فرق دارد. برخی ولایت الله را می‌پذیرند و از ظلمات جهل خارج می‌شوند و برخی دیگر ولایت طاغوت را می‌پذیرند و از نور فطرت و استعدادهای انسانی، به اعماق ظلمات جهل، عناد و خودپرستی و یا دگر پرستی و حتی گوساله و فرعون پرستی فرو می‌روند و در آتش آن می‌سوزند. « اللّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُواْ يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ أَوْلِيَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ » (البقره، 257) ترجمه: خداوند دوست و سرپرست كسانى است كه ايمان آوردهاند، آنها را از تاريكىها (ى جهل و كفر و فسق) به سوى نور (علم و ايمان و تقوا) بيرون مىبرد، و كسانى كه كفر ورزيدند سرپرستان آنها طغيانگرانند كه آنها را از نور (هدايت) به سوى تاريكىها (ى گمراهى) بيرون مىبرند. آنها اهل آتشند كه در آنجا جاودانند. ●●●- پس، ژستِ مسخره و ادای مسخره‌ترِ بی‌ایمانی و ادعای بی‌دینی را از هیچ کس قبول نکنید، همگان و بدون استثنا، ایمان، کفر و دین دارند، منتهی برخی به حق می‌گروند و برخی به باطل. ج – ایمان ما به الله جل جلاله و بازگشت به سوی او، در جایگاهش که "عقل و قلب" است قرار دارد و به مقصدش که رشد، کمال و مقام قرب الهی است می‌رسد؛ پس این آنان هستند که قلب خود را که بیت الله است، بتکده کرده‌اند و باید این کفر و شرک خود را به همراه بتان‌شان، به جایگاهش که خاک و آتش است برگردانند. د – آن چه ما بدان ایمان داریم، باقیست و آن چه آنان بدان ایمان دارند فانی می‌باشد. خدایان، اربابان، گوساله‌ها، فرعون‌ها و بت‌های آنان، اگر درونی (شهوات) باشند، که با اندکی مهار، رام و تسلیم می‌شوند و اگر بیرونی باشند که با کمترین ضربه‌ی تبری شکسته می‌شوند؛ این ایمان ماست که با بمباران‌ها، ترورها، تحریم‌ها و فتنه‌ها، نه تنها متزلزل نمی‌گردد، بلکه مستحکم‌تر نیز می‌شود و همین آنها را می‌ترساند و رنج می‌دهد. ﮪ – این کفار هستند که در ایمان ما دخالت می‌کنند؛ با ما به خاطر ایمان‌ می‌جنگند و نه به خاطر سیمان. پس اگر کمی عقل، شعور، منطق، بصیرت و البته وجدان و غیرت باشد [که اگر بود کافر نمی‌شدند]؛ باید به کفار بگویند: «سر جدتان در جایتان بنشینید و به کفر خود مشغول باشید و به ایمان مؤمنین کاری نداشته باشید». اما نمی‌توانند، چرا که کافر اهل طغیان است و طاغوت به حد خود قانع نیست، طمع در جان و مال و نوامیس مادی و معنوی دیگران دارد و ایمان ما مزاحم سلطه‌ی آنان شده است.