◀️شبهه #شماره_2120 ⛔️ شبهه: ⛔️ @Wiki_Shobhe نهج البلاغه - خطبه: 207 در دنیای مدرن حکومت های فرد سالار ( فردی که فرامینش فوق قانون قرار گیرد) را حکومت های دیکتاتوری می نامند. مطابق تجربه بشر بدترین نوع حکومت حکومت دیکتاتوریست. امام متقین علی(ع) در هزارو اندی سال پیش تبعات و زیانهای حاکمیت یک دیکتاتور را چنین بر می شمارد: .......ا- « اخْتَلَفَتْ هُنالِكَ الْكَلِمَةُ / وحدت کلمه در جامعه از بین میرود و اختلاف میان مردم بوجودمی آید» 2-« وَ ظَهَرَتْ مَعالِمُ الْجَوْرِ / و نشانه هاى ستم آشكار گردد» 3-« وَ كَثُرَ الاِْدْغالُ فِى الدّينِ / و افساد و اختلال در دين زياد شود » 4- « وَ تُرِكَتْ مَحاجُّ السُّنَنِ / و راههاى روشن سنّت ها رها گردد » 5- « فَعُمِلَ بِالْهَوى / و از روى هواى نفس عمل شود » 6- « وَ عُطِّلَتِ الاَْحْكامُ / و اجراى احكام رو به تعطيلى رود » 7- « وَ كَثُرَتْ عِلَلُ النُّفُوسِ / و بيمارى روانها زياد شود—یاس و افسردگی بر جامعه حاکم شود » 8- « فَلايُسْتَوْحَشُ لِعَظيمِ حَقٍّ عُطِّلَ / در آن وقت مردم ز تعطيل حقّ عظيم نترسند » 9- « وَ لا لِعَظيمِ باطِل فُعِلَ / و بر انجام گرفتن باطل بزرگ وحشت نكنند » 10- « فَهُنالِكَ تَذِلُّ الاَْبْرارُ، وَ تَعِزُّ الاَْشْرارُ/ به آن هنگام است كه نيكوكاران خوار، و بدكاران عزيز شوند » #سیاسی #مذهبی ✅◀️ پاسخ شبهه: ▶️✅ @Wiki_Shobhe خطبه ی 216 (و نه 207) نهج البلاغه با موضوع "حقوق متقابل رهبرى جامعه ی اسلامی و مردم" ایراد شده است و برخلاف آنچه که در متن حاضر و در چند بند با عنوان "تبعات و زیان های حاکمیت یک دیکتاتور" مطرح شده است، مربوط به آثار و پیامدهایی است که این حقوق متقابل رعایت نشده و بر مردم ستم شود. اما بخشی از این خطبه و موضوع مورد اشاره: پس، خداى سبحان برخى از حقوق خود را براى بعضى از مردم واجب کرد، و آن حقوق را در برابر هم گذاشت، که برخى از حقوق برخى دیگر را واجب گرداند، و حقّى بر کسى واجب نمى‏شود مگر همانند آن را انجام دهد. و در میان حقوق الهى، بزرگ‏ترین حق، حق رهبر بر مردم و حق مردم بر رهبر است، حق واجبى که خداى سبحان، بر هر دو گروه لازم شمرد، و آن را عامل پایدارى پیوند ملّت و رهبر، و عزّت دین قرار داد. پس رعیّت اصلاح نمى‏شود جز آن که زمامداران اصلاح گردند، و زمامداران اصلاح نمى‏شوند جز با درستکارى رعیّت. و آنگاه که مردم حق رهبرى را اداء کنند، و زمامدار حق مردم را بپردازد، حق در آن جامعه عزّت یابد، و راه‏هاى دین پدیدار و نشانه‏هاى عدالت بر قرار، و سنّت پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم پایدار گردد، پس روزگار اصلاح شود و مردم در تداوم حکومت امیدوار و دشمن در آرزوهایش مأیوس مى‏گردد. 👈امّا اگر مردم بر حکومت چیره شوند، یا زمامدار بر رعیّت ستم کند، وحدت کلمه از بین مى‏رود، نشانه‏هاى ستم آشکار، و نیرنگ بازى در دین فراوان مى‏گردد، و راه گسترده سنّت پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم متروک، هوا پرستى فراوان، احکام دین تعطیل، و بیمارى‏هاى دل فراوان شود. مردم از اینکه حقّ بزرگى فراموش مى‏شود، یا باطل خطرناکى در جامعه رواج مى‏یابد، احساس نگرانى نمى‏کنند پس در آن زمان نیکان خوار، و بدان قدرتمند مى‏شوند،👉 و کیفر الهى بر بندگان بزرگ و دردناک خواهد بود. پس بر شماست که یکدیگر را نصیحت کنید، و نیکو همکارى نمایید. درست است که هیچ کس نمى‏تواند حق اطاعت خداوندى را چنانکه باید بگزارد، هر چند در به دست آوردن رضاى خدا حریص باشد، و در کار بندگى تلاش فراوان نماید، لکن باید به مقدار توان، حقوق الهى را رعایت کند که یکى از واجبات الهى، یکدیگر را به اندازه توان نصیحت کردن، و بر پا داشتن حق، و یارى دادن به یکدیگر است. هیچ کس هر چند قدر او در حق بزرگ، و ارزش او در دین بیشتر باشد، بى نیاز نیست که او را در انجام حق یارى رسانند، و هیچ کس گرچه مردم او را خوار شمارند، و در دیده‏ها بى‏ارزش باشد، کوچک‏تر از آن نیست که کسى را در انجام حق یارى کند، یا دیگرى به یارى او برخیزد... مطالعه ی بیشتر در این نشانی: امام علی (ع) – نهج البلاغه – خطبه 216 | ام الکتاب، پایگاه تخصصی امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام http://yon.ir/08R7 🇮🇷 کانال ویکی شبهه 🇮🇷 🌐«کانال جامع شبهات و شایعات فضای مجازی»🌐 https://telegram.me/joinchat/BWGstz9LDGhlEtwQ6sumxg