🇮🇷ویکی شبهه🇮🇷 @Wiki_Shobhe 🌐«کانال جامع شبهات و شایعات فضای مجازی»🌐 ◀️شبهه #شماره_891 💡کلمات کلیدی : #مراسم_عزاداری, #آرامستان_مردگان, #آیین_زرتشت ⛔️ شبهه: ⛔️ @Wiki_Shobhe مراسم عزاداری و به آرامستان مردگان رفتن در آیین زرتشت زرتشتیان ب بازماندگان درگذشته بجای تسلیت(عربی) میگویند: (آرامش باد) زرتشتیان بر آرامگاه و گور درگذشتگان فاتحه ب زبان عربی نمیخوانند وانگه از یک سرود کوتاه اوستایی (ایرانی) بهره میگیرند ک چنینست : (روان و فروهر آزاد شده نیکوکاران درود باد) رسم خاکسپاری؛ زرتشتیان پیکر بیجان مرده ها را در هنگام تاریکی شب بخاک نمیسپارند و منتظر سپیده دم میمانند . (خلاصه شده توسط ویکی شبهه) ✅◀️ پاسخ شبهه: ▶️✅ @Wiki_Shobhe هر ديني كه ادعاي رساندن انسان به سعادت را دارد در رابطه با شادي و غم احكامي آورده است، چرا كه براي رسيدن به سر منزل سعادت تنها احكام نظري كافي نيست و نمي توان با تمسك به چنين احكامي ادعاي سعادتمند كردن انسان را كرد بدين سبب طبيعي است كه بايد احكامي عملي براي شادي و غم هاي مردم در نظر گرفته شود به همين جهت مردم به هنگام تولد نوزادان و رسيدن كودكان به سن بلوغ و ازدواج مراسم جشن و شادماني برپا مي كنند و به هنگام مرگ نيز مراسم خاصي دارند كه به مراتب مهم تر بوده و غايتي دو گانه دارد. يكي اين كه بازماندگان را در تحمل درد جدايي ناخواسته كه اتفاق افتاده ياري كنند و دوم آن كه ناپاكي مردار را از بقيه چيزها دور نگه داشته و به روح متوفا كمك كنند. آيين زرتشت نيز يكي از ادياني است كه ادعاي سعادتمندي براي پيروان خود را دارد و علاوه بر اعتقادات نظري، مطالبي درباره احكام عملي دارد كه در آن هم احكام مربوط به دوره زندگي را بيان كرده و هم مطالب مربوط به عالم بعد از مرگ و بهشت و جهنم را بيان كرده است. اين آيين درباره كيفيت تشييع جنازه شخص متوفي و چگونگي گذاشتن وي در دخمه يا دفن او و نحوه عزاداري، احكام خاصي دارد كه به اكثر آن ها در كتاب ونديداد اشاره شده است. آنان بدن متوفا را در اختيار افراد حرفه اي متخصص مرگ و مير قرار مي دهند كه به عنوان اشخاصي ناپاك در نقطه اي دوردست و جداي از بقيه جماعت زرتشتيان زندگي مي كنند. بدن ميت پس از قرائت ادعيه لازم توسط كاهن زرتشتي در كفن پنبه اي پيچيده مي شود، روي تابوت، فلزي قرار داده مي شود تا به برجي سنگي كه «دخمه» خوانده مي شود برده شود. جايي كه گوشت آن به سرعت توسط لاشخورها بلعيده مي شود و استخوان هايش نيز با تابش خورشيد و وزش باد پوسيده مي شود. جمعيت عزادار با كمي فاصله در صف هاي دو نفري تابوت را همراهي مي كنند و پس از انجام مراسم نيز تطهير كامل به جا مي آورند. مراسم كفن و دفن بدن متوفا بايد در خلال 24 ساعت اول پس از درگذشت وي انجام شود.(1) علاوه بر اين در آيين زرتشت براي سوگواري و عزاداري مدت زمان خاصي در نظر گرفته شده كه به برخي از آن ها اشاره مي شود. 1ـ پسر براي پدر و مادر بايد سي روز عزاداري كنند اين در صورتي است كه پدر و مادر، انسان هاي پارسايي بوده باشند اما اگر گناهكار بودند شصت روز عزاداري كنند. 2ـ در مرگ عمه و عمو بيست روز عزاداري مي شود. 3ـ در مرگ پسر عمو و دختر عمو پانزده روز عزاداري مي شود. 4ـ هرگاه صاحب خانه مذكر فوت كند يا صاحبخانه زن فوت نمايد بايد شش ماه براي مرد پارسا و يك سال براي گناهكار در سوگ و عزا باشند. 5ـ در مرگ برادر و خواهر سي روز اگر پارسا بودند و شصت روز اگر گناهكار بودند عزاداري مي شود. 6ـ نوه ها نيز بايد بيست روز براي پدربزرگ و مادربزرگ شان در سوگ و عزا باشند اگر پارسا بودند و اگر گناهكار بودند بايد پنجاه روز عزاداري كنند و پدربزرگ و مادربزرگ هم در مرگ نوه هاي خود 25 روز اگر مرده پارسا بود و 50 روز اگر گناهكار بود عزاداري كنند.(2) در آيين زرتشت در مورد عزاداري براي عمو و عمه، پسر عمو و دختر عمو و حتي نوادگان عمو هم مدت عزاداري تعيين شده است كه اگر شخصي بخواهد به همه اين احكام عمل كند بايد در تمام عمرش عزادار باشد، چون معمولاً هر چند يكبار شخصي از فاميل مي ميرد يا برادر و يا خواهر يا فرزندان آن ها يا عمو و عمه يا فرزندان آن ها و ... و يك زرتشتي واقعي اگر بخواهد به اين احكام عمل كند تا آخر عمر بايد عزادار باشد. در آيين زرتشتي عبارت خاصي براي تسليّت گفتن در نظر گرفته نشده و يا لااقل در متون ديني آنان منعكس نگرديده است. پاورقی: 1. گواهی، عبد الرحیم، راهنمای ادیان زنده، ج1، ص 475. 2. دارمستتر، ترجمه دکتر جوان، موسی، مجموعه قوانین زردشت، تهران، انتشارات دنیای کتاب، ج1، 1382، ص 206 تا 208. منبع: نرم افزار پاسخ - مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات http://www.welayatnet.com/fa/news/43762 🇮🇷 کانال ویکی شبهه 🇮🇷