🇮🇷ویکی شبهه🇮🇷
@Wiki_Shobhe
🌐«کانال جامع شبهات و شایعات فضای مجازی»🌐
◀️شبهه #شماره_678
💡کلمات کلیدی : #ادیان_ابراهیمی، شادی، #اسلام، #غم، #اندوه
⛔️ شبهه: ⛔️
@Wiki_Shobhe
شوربختانه ادیان ابراهیمی چنین هستند که بر اساس ترس انسان از مرگ ،سعی در توجیه خود دارند. این ترساندن انسان از مرگ و عذاب آخرت در همه ی ادیان ابراهیمی و ادیان با ریشه افریقایی قابل مشاهده است. روحانیون یا ایجاد ترس و خرافه های غم انگیز سعی دارند که انسانها را مسخ نمایند.
(خلاصه شده توسط ویکی شبهه)
✅◀️ پاسخ شبهه: ▶️✅
اسلام با شادی کردن مخالف نمیباشد بلکه فراوان به پیروان خود توصیه می کند که شادی کردن و مزاح کردن را نیز فراموش نکنند.
🗯امام صادق فرمود:
« هیچ مومنی نیست مگر انکه باید اهل مزاح کردن و شادی کردن باشد»
📚الکافی ج2 ص663
🗯در روایت دیگر از امام کاظم سوال شد:
❗️انسان در میان گروهی است در این بین کلامی به میان می اید و مزاح می کنند و می خندند ایا این کار استباه است؟
🗯امام فرمود: خیر .اعرابی نزد پیامبر می امد و با او شوخی می کرد و پیامبر می خندید به گونه ای که پیامبر هر موقع غمگین می شد می فرمود کاش اعرابی اینجا بود ( وما را به خنده می اورد)»
📚الکافی ج2 ص663
❗️امام صادق به یکی از یاران فرمود:
« مزاح کردن و شوخی کردن بین شما چگونه است
🔷گفت کم
🗯امام فرمود: چنین نکنید بلکه مزاح و شوخی کنید چرا که مزاح کردن از حسن خلق است و شما با این کار برادرت را شاد می کنی
📚وسائل الشیعه،ج12 ص113
🗯امام باقر فرمود:
« تبسم و خنده مومن در برابر برادرش حسنه ای برای اوست .کسی که خدا برای او حسنه بنویسد او را عذاب نمی کند»
📚مصادقه الاخوان،ص52
❗️ویا فرمود:
« پیامبر مزاح و شوخی می کرد اما جز حق نمی گفت»
📚مناقب ابن شهر اشوب،ج1 ص147
🗯در این باره روایات فراوانی امده است که جهت اگاهی رجوع شود:
📚مستدرک الوسائل،ج8 ص407 باب66
🗯اما پاسخ از ایات مورد استناد شما:
🔶ایه اول:
❗️کسانى که آیه شریفه را چنین معنا کرده اند در حقیقت توجه به صدر و ذیل آن نکرده اند، آیه مزبور در سوره «توبه» در ضمن آیاتى است که درباره منافقان و متخلّفان از دستور جهاد اسلامى گفتگو مى کند و پیش از آن این آیه است:
❗️«بازماندگان از «جنگ تبوک» از مخالفت با رسول خدا خوشحال شدند و کراهت داشتند که با اموال و جانهاى خود در راه خدا جهاد کنند و (به یکدیگر و به مؤمنان) گفتند: در این گرما، (به سوى میدان) حرکت نکنید! (به آنان) بگو: آتش دوزخ از این هم گرمتر است اگر مى دانستید»
❗️ بلافاصله بعد از این آیه مى فرماید: «از این رو آنها باید کمتر بخندند و بسیار بگریند (چرا که آتش جهنّم در انتظارشان است) این، جزاى کارهایى است که انجام مى دادند»
🗯خلاصه، ذیل آیه و آیات قبل و بعد از آن و همچنین شروع جمله «فَلیَضحکوا»با کلمه «فاء» که براى تفریع است همگى بخوبى روشن مى سازد که آیه، مربوط به وضع منافقان و متخلفان از دستور جهاد است و به هیچ وجه امر و دستورى در این آیه به عموم مردم وجود ندارد و این که در ذیل آیه فرموده: «این عمل گریه بسیار و خنده کم براى کیفر کارهاى آنهاست» اشاره به این است که اگر آنها بدانند چه مجازاتهایى در پیش دارند، گریه بسیار و خنده کمتر خواهند کرد و از غم و اندوه، آنى راحت نخواهند شد.
📚پاسخ به پرسش های مذهبی،ایات عظام مکارم و سبحانی،ص568
❗️اما ایه دوم:
🗯خداوند آن نشاط و شادی را ناپسند می داند که از روی مستی و غرور و تکبر بوده که سبب ساز غفلت انسان از خداوند و اخرت است چرا که ایه در مورد قارون مرد هم عصر حضرت موسی است .کسی که مظهر ثروت امیخته با کبر و غرور وطغیان بوده است .
❗️«فرحین» «در ایه ان الله لا یحب الفرحین «در ایه جمع « فرح» به معنی کسی است که بر اثر بدست اوردن چیزی مغرور و متکبر شده و از باده پیروزی سرمست می باشد و از خوشحالی در پوست خود نمی گنجد.
❗️خداوند این چنین افراد متکبر و مغرور را که از سر تکبر و غرور و مخالفت با پرودگار سرمست و شاد بوده اند را دوست نمی دارد
📚تفسیر نمونه،ج16 ص154
@mobahesegroup
باز نشر از:
🇮🇷 کانال ویکی شبهه 🇮🇷
@Wiki_Shobhe
◀️شبهه #شماره_1961
⛔️ شبهه: ⛔️
@Wiki_Shobhe
میدانستید ایرانیان نزدیک به ۸۰ جشن در سال داشتند؟
میدانستید در آئین نیاکانمان گریه، سخت نکوهش شده؟
میدانستید ایرانیان، سیاه پوشیدن را اهریمنی میدانستند؟
میدانستید موسیقی و رقص نزد ایرانیان عبادت بوده؟
همه ما میتوانیم یک فردوسی باشیم،
پس بیاییم فرهنگ پاک نیاکانمان را دوباره زنده کنیم.
#تاریخی #فرهنگی
✅◀️ پاسخ شبهه: ▶️✅
@Wiki_Shobhe
1⃣ در #مراسم_دينی زرتشتی، دعا و نيايش خوانده میشد.[۱]
همانگونه که واژه «جشن» هم از ریشه «یزشن/یسن» به معنی نیایش و مراسم پرستش است.[۲]
آنهم دعاهایی که هیچ جذابیتی برای طبع سالم ندارد. که نمونه بارز این دعاها را میتوان در ستایش روان #گاو_مقدس (گئوش اوروان) دید که از ادعیه و نیایشهای مشهور اوستایی (گاتهایی) است.[۳]
به هر روی، بعضاً رقص و ساز و #دهل نیز در این مراسم به کار میرود، ولی جشن در ادبیات زرتشتی لزوماً به معنی رقص و شادی نبوده، بلکه به مطلقِ مراسمِ نیایش، جشن گفته میشود. مثلاً در ايران باستان، حتی مجلس ختم (پرسه) هم "جشن" نامیده میشد.[۴]
عجیبتر اینکه شرکت در برخی از این #جشنها (مراسمهای پرستش) اجباری بود! و مردم مجبور بودند که کارهایشان را تعطیل و در این جشنها شرکت کنند.[۵]
2⃣اوستا را كه بخوانيم و نیز #شاهنامه را، موارد بسیاری از رنج و آه و #ناله مردمان ایرانی را میشنویم.
نه فقط انسانها، بلکه ایزدان نیز از غم و اندوه و رنج، تهی نبودند.[۶]
آنچه مشخص است در ایران باستان سختی ها و رنجهای فراوان در کنار #فقر و نداری وجود داشته، مردم زحمتکش و رنجدیده همواره میبایستی حاصل دسترنج خود را به اربابان میدادند تا دردی بر دردهای ملت و لذتی بر سرخوشیهای درباریان افزوده شود.
مردم از سر فقر و فلاکت در جنگها به دنبال سواره نظام حرکت میکردند تا اجساد كشتهشدگان را برهنه كنند و سربازان را خدمت نمايند، تا از این رهگذر اندکی از ابتداییترین نیازهای خود را تأمین کنند.[۷]
در متن پهلوی یادگار زریران (Yatkar-i-Zariran) آمده است که گشتاسپ مؤمن زرتشتی، در جنگها، برای حفظ تاج و تخت خود، حتی از کودکان ده ساله هم استفاده میکرد و اگر این کودکان به جنگ نمیآمدند، حکم اعدام برایشان صادر میشد.[۸] این رنجهای بشری را نباید نادیده گرفت.
3⃣نکتهای شگفت انگیز آنجاست که "برخی" پادشاهان #ایران_باستان، در صورت نیاز و برای تأمین اهداف خود، سرزمینهای ایرانی را به همراه مردمان ساکن آن به حکومت روم و... میفروختند.[۹]
آیا این رنج نیست؟
مردم ایران به قدری از دست شاهان و #موبدان در رنج و عذاب بودند، که وقتی سپاه عرب به ایران رسید، اکثریت ایرانیان حاضر نشدند از حکومت ساسانی و آیین زرتشتی دفاع کنند و بخش اعظم سرزمینهای ایرانی بدون جنگ فتح شد.[۱۰]
حتی هنگامی که بعد از دو قرن حکومت به سلسلههای ایرانی (همچون طاهریان و سامانیان و صفاریان و آل بویه و...) رسید، آنان هیچ تلاشی برای بازگشتن به آیینهای دینی قبل از اسلام نکردند. بلکه همچنان مروّج شریعت اسلام بودند.
همین امور نشانگر این است که ادعای #رقص و #شادی و خوشبختی مردم ایران در عصر باستان و #غم و اندوه دائمی مردم در عصر اسلامی، دروغ است.
4⃣ اسلام هم #خنده و هم #گریه را جزئی از طبیعت انسان میداند (سوره نجم، آیه ۴۳) که به زندگی آدمی تعادل میبخشد و البته دانش بشری نیز اثبات کرده است که «گریستن» فواید جسمی و روانی بسیار زیادی دارد.
لیکن زرتشتیگری با پیگرفتن یک روش #افراطگریانه به شدت با گریه و گریستن مخالفت کرده است.
حتی در #منابع_زرتشتی، مادر حق ندارد در غم از دست دادنِ فرزند خود اشک بریزد.[۱۱]
و مسلماً چنین رویهای موجب نابودی و انحطاط ذهن و روان آدمی است، و میبینیم که اسلام (برخلاف زرتشتیگری) اعتدال را پیش گرفته است.
حتی قرآن، شادی و نشاط قلبی را از نشانههای اهل بهشت میداند.[۱۲]
و همچنین از نشانههای #مؤمن در دنیا، خشنودی و خوشحالی از فضل خداست.[۱۳]
🔴🔴منابع: