💚بسم الله الرحمن الرحیم💚 ✿ تو فقط لیلی باش ܓ✿ خود را بیاراییم، هنوز فرصت هست... آیت الله میرزا جواد اقا ملکی تبریزی در کتاب ارزشمند  المراقبات،  ص. ۱۷۸ میفرماید: " در بسیاری از روایات آمده که ماه مبارک رمضان ماه اول سال است و اگر کسی در آن ماه سلامت یابد، تا آخر سال سلامت خواهد بود ... چون خیر و شر در آن ماه رقم میخورد، و تاثیر فراوانی در تمام کارهای انسان، به ویژه در رزق و اجل و توفیق عبادات دارد ... " وقتی این کلام رو میگذارم پیش صحبتهای سال گذشته استاد پناهیان در حرم مطهر رضوی، که محور اصلیش  قدر دانستن فرصتها و استفاده حداکثری از برکات این ماه بود ، می بینم چه جالب ... قراره ما سال عبادیمون رو پر و پیمان شروع کنیم، تا خدا به برکت این شروع زیبا، به بقیه سالمون هم نظر لطف کنه و اون رو هم برامون به زیبایی رقم بزنه ... انگار قراره در ماه مبارک ما چیزهایی به دست بیاریم که توشه راه بقیه سال ماست ... خالی از لطف نیست اگر در آستانه ماه مبارک، خلاصه ای از این صحبتها رو با هم مرور کنیم: " در سر این سفره کسانی نشسته اند، از اولیای خدا ... در صدر سفره ضیافت الهی، بقیه الله الاعظم ارواحنا له الفداء است تا وسطهای سفره که شمایید و آخرهای سفره هم بنده حقیر ... وقتی خدا بخواهد سفره بچیند، برای همه یک چیز سر سفره میگذارد ... امام زمان هم دارد از همین سفره برمیدارد منتها او چقدر بهره می برد و ما چقدر؟ ... تقصیر ما این است که #نگاه_حداکثری نداریم . وقتی به سایر چیزها چنین نگاهی نداریم، به ماه رمضان هم نگاه حداکثری نخواهیم داشت ... بعضی از ما هنوز تصمیممان را نگرفته ایم که میخواهیم در این ماه مبارک چکار کنیم. اگر لازمه، پیچ تلویزیون را خاموش کن و بگو من ماه رمضان برنامه سرگرم کننده نمیخوام! ... صدا و سیما برنامه سرگرم کننده را برای این میگذاره که بعضیها سرگرمی باطل پیدا نکنند ... نه این که همه حتما سرگرم بشن. آدم حسابیها در ماه رمضان نیازی به برنامه سرگرم کننده ندارند ... بعدا اینقدر برنامه و سریال می بینی ، حالا قرآنت رو بخون! ... زود بخوابیم که برسیم یه نماز شبی هم قبل از سحری خوردن بجا بیاریم ... دعای ابوحمزه ثمالی رو هرشب بخوانیم ببینیم چی میشه؟ سی شب که هزار شب نمیشه! ۳۰ شب یک برنامه عبادی سنگین برای خودمون بگذاریم. ببینیم بالاخره چه اتفاقی می افته؟ نگاه حداکثری داشتن به ضیافت، درک معنای ضیافته، و الا اصلا ضیافت به چه درد میخوره؟ ... مثلا کسانیکه نگاه حداکثری دارند، خودشون میدونند که اگر در ماه رمضان عبادت چندانی هم نکنیم به جهنم نمیریم، نفَسمون هم عبادته، بوی بد دهان روزه دار هم ( که بالاخره به همه ما این یک فیض از روزه داری میرسه ) عطر بهشتی ست ... برو و خیالت راحت باشه ! ... برو بازیت رو بکن. جهنم نمیبرنت، نترس! ... اما دین ما دین بلند همتهاست ... اونهایی که از روی بی اعتنایی به معنویت و خوشه چینی از این باغ پر فیض، فقط به شبهای قدر توجه میکنند و بس، اگرچه اونها هم نصیبی دارند، اما استفاده چندانی نمیبرند، چون دین مال آدمهای حداکثری و مال بلندهمتهاست ... یکی از اسامی روز قیامت یوم الحسرته، یعنی روزی که همه حسرت میخورند که چرا از فرصتها کم بهره بردند ... نگاه ما اگر به دین درست باشه، بنای ما بر این میشه که بیش از دیگران و بیش از پیش دینداری کنیم. زیبایی دین رو حداکثریها درک میکنند، و زیبایی دین رو حداکثریها به نمایش میگذارند ... شکوه دین رو حداکثریها به دیگران نشون میدن ... ببینید ما روز عاشورا برای امام حسین (علیه السلام ) نسبتا حداکثری کار میکنیم. اما اگه میخواستیم حداقلی برگزارش کنیم، میشد نهایتا برای امام یه مجلس ختم بگیریم و بیاییم بیرون.  و بعد هم بگیم:  آقا خوب وظیفه ما برگزاری یک مجلس یادبود بود، که انجامش دادیم و تمام! ... اما ما اون روز سینه میزنیم، داد میزنیم، آه و ناله میکنیم، خرج میکنیم، لباسمون رو عوض میکنیم، شدت و حدت نشون میدیم برای شرکت در جلسات ... اینطوری این موضوع جهانگیر میشه و همه میپرسن: " این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست؟ " ... و اونوقت این عمل در خودمون هم تاثیر عمیق میگذاره و عاشورا تبدیل میشه به هویت تشیع! اما وقتهای دیگه عاشورایی عمل نمیکنیم، حداکثری عمل نمیکنیم و موجب بی رونقی میشویم. #پست_هشتاد (بخش_اول) #تو_فقط_لیلی_باش 💞تو فقط لیلی باش💞 🆔 @WomanArt

🔰🔰🔰🔰 #پست_هشتاد (بخش دوم) #تو_فقط_لیلی_باش اما چرا ما در عاشورا عاشورایی عمل میکنیم، اما در مواقع دیگه سست و بیحالیم؟ آیا حتما باید همیشه در روزی مثل عاشورا حسینی در گودی قتلگاه مظلومیتش مسجل بشه برای ما، و حتما باید قطعه قطعه بشه تا ما حرکت کنیم؟ حوب نیست آدم اینطور باشه ... خوبه که انسان توان این رو داشته باشه که درکی والاتر داشته باشه و خودش رو در معرض برکات، اونهم حداکثر برکات الهی قرار بده ... "  (سخنرانی حجه الاسلام پناهیان – حرم مطهر رضوی – اواخر شعبان ۹۱ ) **** نگاه حداکثری به این ماه رو از همین الان و در آماده شدن برای حضور در اون، باید شروع کنیم ... حالا که هنوز تا شروع این میهمانی باشکوه و سرنوشت ساز وقت باقیست ... بیاین تجسم کنیم که اگر بخوایم به یک میهمانی بزرگ که همه سرنوشتمون در گرو اون هست، بریم چکار میکنیم؟ * اول از همه سعی میکنیم خودمون رو از چیزهایی که زیباییمون رو خدشه دار میکنه پاک کنیم : به آرایشگاه میگیریم و موها و ابروها و صورتمون رو مرتب میکنیم و در یک کلام خودمون رو پیرایش میکنیم ... بعد یک حمام دست و حسابی میریم تا تمیز تمیز باشیم ... ما با صورتهای مثالی وجودمون در ضیافت الله شرکت میکنیم و گناهان، آلودگیهای وجود ما هستند ... و حق الناسها وبال گردنمون و موجب زشت شدن چهره روحمون هستند ... هنوز فرصت هست تا حق الناسهایی که میدونیم به گردنمون هست رو توی یک کاغذ بنویسیم و سعی کنیم تا جایی که ممکنه اونها رو ادا کنیم. اگر مادی هست، که کارمون خیلی راحت تره: بدهیهامون رو به آدمها صاف کنیم. اگر کتابی، جزوه ای ، نرم افزاری و ... از کسی به امانت گرفته این ببریم بهش برگردونیم ...  و اگر حقوق غیر مادی هست که آدمها به گردنمون دارند هم سعی کنیم برطرفش کنیم. مثلا اگر با کسی بداخلاقی کرده ایم یا دلش رو شکسته ایم، با محبت مضاعف از دلش دربیاریم ... اگر از کسی غیبت کرده ایم، ازش حلالیت بطلبیم. و اگر فکر میکنیم مفسده داره، از طرفش صدقه بدیم و از خدا بخوایم دل اون رو نسبت به ما پاک کنه ... و بعد بریم سراغ اونچه بین خودمون و خدا هست، یعنی حق الله و گناهان خودمون ... سراغ دروغها، حسدها، بداخلاقیها و ... از همه شون به درگاه خداوند توبه کنیم و ازش بخوایم به برکت اسم شریف "قابل التوب" خودش، ما رو از آلودگی این گناهان پاک و وارد این میهمانی کنه ... چون در روایت هست که در شب ماه مبارک، خداوند هر کسی که حقیقتا توبه کنه رو بی برو برگرد می بخشه، و او رو پاک وارد میهمانی خودش میکنه ... * و بعد میریم سراغ لباس و آراستگی ظاهرمون ... مسلمه که اگر بخوایم توی یک مهمانی مورد توجه صاحب مجلس باشیم، باید همون لباسی رو به تن داشته باشیم که او می پسنده ... پس باید در ضیافت الله، لباسی بپوشیم که خداوند دوست داره اون رو زینت بخش وجودمون ببینه ...  اما خدا چه لباسی رو می پسنده؟ خداوند به صراحت در قران تکلیف ما رو معلوم کرده و گفته که از نظر او زیبنده ترین لباس برای قامت یک انسان، لباس تقواست : و لباس التقوی، ذالک خیر ... شاید بد نباشه که یک بار دیگه پست شاه کلید که درباره مفهوم تقواست رو بخونیم تا بتونیم لباسمون رو دقیقا همونطور آماده کنیم، که شایسته این میهمانی زیباست ... خدا دوست داره که وجود پاک و دور شده از گناه ما با صفتی به نام تقوی زینت داده بشه، و جالب اینه که اصلا ماه مبارک و شرکت در این ضیافت عظیم بهانه ای برای مزین شدن دائمی وجودمون به حالت روحی زیبایی به نام تقوا ست : یا ایها الذین آمنوا ! کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم، لعلکم تتقون  ...  ای کسانیکه ایمان آورده اید! روزه بر شما واجب شد، همانگونه که بر پیشینیانتان واجب گشت، تا شاید تقوا پیشه کنید ...   چقدر زیباست که قرآن رو از هر طرفش که بخونیم به مفاهیم واحدی میرسیم، و هیچ قسمتی از قران با بخش دیگه ش منافات نداره ... خدا ما رو به میهمانی خودش دعوت کرده و از قبل هم به ما یاد داده که دوست داره چه لباسی به تن کنیم، با این هدف که بعد از یک ماه تمام به تن داشتن این لباس، دیگه برای همیشه اون رو به تن داشته باشیم و در وجودمون ملکه بشه ... لعلکم تتقون ...   و این تازه اول ماجراست ... ماجراهای زیادی در این میهمانی باشکوه در انتظار ماست ... زیباییهایی که حتی تصورش هم برامون ممکن نیست ... به شرط اینکه تصمیم بگیریم و اونطور که شایسته این میهانی هست در اون حاضر بشیم ... و چه خوبه که هنوز فرصت هست ... #پست_هشتاد (بخش_دوم) #تو_فقط_لیلی_باش 💞تو فقط لیلی باش💞 🆔 @WomanArt