𝟥𝟢𝗌
𔓘
ᩙاسـم: مونـالیزا.
نقـاش: لئـوناردو داوینـچی
سـال سـاخت: 𝟣𝟧𝟢𝟨–𝟣𝟧𝟢𝟥 میـل᷎ادی.
نـوع: رنـᩦگ روغـن روی تـخـته کـاج .
سآیز: 𝟧𝟥 × 𝟧𝟩
مکان: ایتالیا،میلان،
در Santa Maria delle Grazie. - توضیحات -
مونالیزا یک نقاشی از زنی (یا شاید نه؟)است که با لباس‌های فلورانسی بر تنش، نشسته در پس‌زمینه‌ای رویایی با یک ابرازی که فراتر از فهم کسی است. این همان مونالیزاست، نامی که هرگز فراموش نخواهد شد، یک شاهکار از دست ساخت لئوناردو داوینچی. مونالیزا شاید معروف‌ترین نقاشی جهان باشد، که آن را به رتبه اول لیست نقاشی‌های معروف منتقل می‌کند. در واقع، تعداد کمی از افراد می‌دانند که در روانشناسی چیزی به نام "وهم مونالیزا" وجود دارد.این همان دلیلی است که عکاس‌ها در هنگام عکاسی از شما خواهش می‌کنند به دوربین نگاه کنید. نقاشی پرتره مونالیزا در سال 1911 به یک نام خانوادگی تبدیل شد، بخصوص پس از اینکه توسط یک پرسنل سابق موزه لوور دزدیده شد. هویت مونالیزا به یک اسطوره تبدیل شده است و شما می‌توانید این راز طولانی‌مدت را در تحلیل عمیق مونالیزا کشف کنید. این موضوع مرا یادآور می‌شود که لئوناردو نه تنها روی تابلوهای پوپلار نقاشی نمی‌کرد، بلکه اگر می‌خواست، می‌توانست کلیسایی را تزئین کند (نقاشی کند).
زن داخـل نقـاشـی مونـالـیزا ᩙکیـسـت؟!
هنوز هویت واقعی زن در این نقاشی مشخص نیست و بسیاری از تئوری‌ها و حدس‌ها درباره اینکه این زن کی بوده و چرا لئوناردو این پورتره را کشیده، وجود دارد. یکی از نظریه‌ها این است که این زن لیزا گرانومی (Mona Lisa Gherardini) همسر فرانچسکو دل جوکوندو بوده که یک تاجر ثروتمند فلورانسی بوده است. همچنین، تفسیرهای دیگری نیز وجود دارد که این نقاشی ممکن است نمایشی از ایده‌آل زنانه ایده‌آل لئوناردو باشد یا نشانگر همسری که وارد پورتره شده است.
𝟥𝟢𝗌
𔓘
ᩙاسـم: شآم اخـر.
نقـاش: لئـوناردو داوینـچی.
سـال سـاخت: 𝟣𝟦𝟫𝟪 - 𝟣𝟦𝟫𝟧 میـل᷎ادی.
نـوع: رنگ روغن روی روی جداره.
سآیز: 𝟦𝟨𝟢 × 𝟪𝟪𝟢
مکان: ایتالیا،میلان، Santa Maria delle Grazie.
نقاشی "شام آخر" یکی از شاهکارهای هنری لئوناردو داوینچی است که در دوره رنسانس خلق شده است. این نقاشی به عنوان یکی از بزرگترین و معروف‌ترین نقاشی‌های تاریخی شناخته می‌شود. در این اثر، لحظه‌ای از موضوع شام آخر عیسی و شاگردانش را به تصویر کشیده است.
در پشت سفره، ۱۳ فرد نشسته‌اند، اما توجه ما از افراد به جز عیسی به قرار خورده است. عیسی در مرکز تصویر نشسته و با دست راست به جنبش بزرگی اشاره می‌کند. این حرکت جسمی از هماهنگی و اتحاد بین گروه را نشان می‌دهد. شاگردان به طرفان مخالف اشاره کرده و حیرت و سرگرمی آنها از این اشاره را مشاهده می‌کنیم.
رنگ‌ها، جزئیات و چیدمان شخصیت‌ها در این اثر نشان‌دهنده دقت بالا و ابهام‌ناپذیر هنرمند در خلق این شاهکار هستند. نقاشی "شام آخر" نه تنها یک اثر هنری است، بلکه یک داستان و معنای عمیق هم در خود دارد که هنردوستان برای سال‌ها به بررسی و تفسیر آن می‌پردازند.
با ارتباط نزدیک خود با موضوع دینی و مفهومی شام آخر، این نقاشی بیش از یک تابلوی هنری است و به عنوان یک اثر هنری و مذهبی مهم در تاریخ هنر شناخته می‌شود. لئوناردو داوینچی در این نقاشی به طرز بی‌نظیری جزئیات و عمق روحی شخصیت‌ها را به تصویر کشیده است.
هر شخصیت در این نقاشی از فرمانروایی و احترام ایمانی عیسی بهره‌می‌برد و این احترام و ولایت به عنوان محوریت مهم این عمل در نظر گرفته شده است. از زبان بدن، اصطلاحات صوری، برداشت‌های چشمی و حتی نحوه قرارگیری شخصیت‌ها، تمامی این عناصر به نحوی به تمجید از معنویت و دینیته آثار دینی اشاره می‌کند.
در کل، نقاشی "شام آخر" از جنبه‌های فنی، جزئیاتی دقیق، چیدمان منسجم و پرهیز از ابهامات نشانه‌ای است که مدرنیته و دین را در یک موقعیت تداخل قرار داده است. این اثر با عنوان یکی از بزرگترین نقاشی‌های هنری و مذهبی تاریخ شناخته می‌شود.