قهربودیم درحال نمازخوندن بود...  نمازش که تموم شد هنوز پشت به اون نشسته بودم...  کتاب شعرش رو برداشت و با یه لحن دلنشین شروع کرد به خوندن... ولی من بازباهاش قهربودم!!!!! کتابو گذاشت کنار... بهم نگاه کرد و گفت: "غزل تمام...نمازش تمام...دنیامات سکوت بین من و واژه ها سکونت کرد!!!! بازهم بهش نگاه نکردم....!!! اینبارپرسید : عاشقمی؟؟؟ سکوت کردم.... "گفت : عاشقم گرنیستی لطفی بکن نفرت بورز بی تفاوت بودنت هرلحظه آبم می کند. .."  دوباره با لبخند پرسید: عاشقمــــــی مگه نه؟؟؟؟؟  گفتم:نـــــــه!!!!!  گفت:"لبت نه گوید و پیداست می گوید دلت آری... که این سان دشمنی یعنی که خیلی دوستم داری..." زدم زیرخنده....و روبروش نشستم....  دیگه نتونستم بهش نگم که وجودش چقد آرامش بخشه...  بهش نگاه کردم و ازته دل گفتم... خداروشکرکه هستی.... به نقل از همسر #شهید بابایی #عید_سعید_قربان مبارک باد... ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌