سردار مرتضى قربانى فرمانده لشكر 25 كربلا درباره وى می گويد: سردار بلباسى با آن سيماى نورانى و صفايى كه داشت همه نيروهاى گردان امام محمد باقر(ع) شيفته او بودند.من گاهى اوقات به گردان او مى ‏رفتم و مى ‏ديدم كه نيروهايش را هم از نظر نظامى و هم روحى آماده كرده است. خودش نيز هميشه داوطلب و پيشتاز شهادت بود. ما درس معرفت، اخلاق و ديندارى را از اين شهيد بزرگوار می گرفتيم. اصغر صادق‏ نژاد - يكى از همرزمان وى - درباره خصوصيات اخلاقى او می گويد: در بعضى از غروبها وقتى هوا كمى خنك ‏تر مى ‏شد، تعدادى از بچه هاى گردان امام محمد باقر(ع) با هم فوتبال بازى می کردند. روزى به دليل ادامه بازى و تقارن نماز مغرب و عشاء قرار شد كه ضربات پنالتى دو تيم نتيجه را مشخص كند تا همه به نماز اول وقت برسند. بچه ها تصميم گرفتند كه دو نفر به جاى دو تير دروازه بايستند تا مسير دقيق توپ مشخص شود. عليرضا بلباسى كه از چادر فرماندهى ناظر بچه ها بود با مشاهده ايستادن دو نفر به جاى دو تير دروازه خيلى سريع به طرف بچه ها دويد و بسيار ناراحت و غمگين گفت: «اين چه كارى است؟ چرا به عنوان تير دروازه ايستاده ‏ايد؟ بسيجى ارزش دارد، ارزش بسيجى خيلى بالاست، قدر خودتان را بدانيد.» اين برخورد ايشان همه بچه ها را به فكر فرو برد و بر علاقه و عشقشان نسبت به برادر بلباسى افزود. همسر عليرضا درباره آمادگى او براى شهادت می گويد: چند ماه پس از گذشت مجروحيت عليرضا، زمانى كه به منطقه بازگشت، پنج روز بعد راننده او تمام وسايلش را براى ما برگرداند. وقتى آنها را بررسى كردم متوجه شدم كليه جزوه ‏هاى فرماندهى و وسايلى را كه در اين چهار سال با خودش به جبهه برده براى ما فرستاده است. خيلى نگران شدم و به سپاه رفتم و به آقاى عباباف فرمانده سپاه قائمشهر مراجعه كردم. آقاى عباباف گفت: «عليرضا امروز با من تماس گرفته و حالش خوب است.» پيغام گذاشتيم كه با ما تماس بگيرد. وقتى عليرضا با منزل تماس گرفت، باورش نمى‏شد كه من اين قدر ناراحت شده باشم. گفت: «همسرم اين حركتها نشانه است؛ نشانه خبر شهادت. يعنى خبر شهادت را يك‏دفعه براى شما می آورند و شما هم بايد آماده پذيرفتن اين خبر باشيد.» او درباره نحوه شهادت عليرضا بلباسى می گويد: در يكى از آخرين روزهاى زندگى مشتركمان وقتى با هم صحبت می کرديم وصيت ‏نامه خود را به من داد تا بخوانم آن را خواندم و پرسيدم چرا ننوشتى شما را كجا دفن كنند؟ نگاهى به من كرد و سرش را پايين انداخت به طورى كه از سؤالم پشيمان شدم. پس از چند لحظه لبخند زد و گفت: «وقتى در عمليات كربلاى 4 مجروح شدم مرا به منزل آوردند و من از خانواده‏ هاى بچه هاى مفقود و شهيد خجالت می کشيدم كه نتوانستم پيكر فرزندانشان عقب بياورم. از خدا خواستم مرا مانند فرزندانشان طورى به شهادت برساند كه پيكرم در بيابان بماند.» درآن لحظه به ياد خاطره يكى از دوستان عليرضا افتادم كه می گفت: هرگاه عملياتى تمام مى ‏شد و ما به عقب برمی گشتيم، اگر كسى دست خالى برمی گشت ناراحت مى ‏شد و می گفت: «چرا دست خالى می آييد، بايد يك شهيد يا مجروح را همراه خودتان بياوريد.» عليرضا در 28 بهمن ماه 1365 وصيت‏ نامه ‏اى طولانى نوشت و در آن اعتقادات و باورها و اهداف خود را تشريح كرد. وى در ابتداى وصيت‏نامه درباره آنچه كه جهان‏ بينى الهى خود خوانده است، نوشته است: حمد و ستايش فقط از آن خدايى است كه در پرتو نور هدايت و رحمت خويش دست مرا گرفته و از دنياى جهل و ظلم و ستم و غفلت و بى ‏ارزشى اقيانوس بى‏كران نور و روشنايى و اقتدار كشانيده. پناه مى‏ بريم به خدا از شر نفس و هواهاى نفسانى كه دائماً مرا به بدى امر می کند كه خدايا اگر تو هدايتم نكنى نفسم مرا به هلاكت می اندازد. پناه مى‏ برم به تو خدايا از شر شيطان و شيطانهاى كوچك و بزرگ. سلام و صلوة خدا و ملائكه ‏اللَّه و جميع خلق ‏اللَّه از جن و انس نثار خاندان عصمت و طهارت و واسطه فيض بين ارض و سماء و ما فيهن يعنى محمد و آل محمد(ص) باد كه ما گم كردگان مسير انسانيت و فطرت و سرشت توحيدى را از تلاطم هاى طوفان خشمگين گمراهى و حوادث در هم شكننده و ناگوار روزگار ظلمت هاى عميق و ژرف چپ ‏روى و راست ‏روى به صراط مستقيم هدايت فرمودند چون خود صراط مستقيم و اصل شجره طيبه نور و هدايت بودند. اما توحيد؛ دنياى كفر و سردمداران كفر و نفاق و يزيديان زمان و جيره‏ خواران منافق داخلى شان بدانند كه توحيد و خداپرستى چيزى نيست كه اگر يك بار مرا قطعه قطعه‏ ام كردند فريادش خاموش شود. بلكه فطرت توحيدى و يكتا پرستى و فرياد بت شكن توحيدى ‏ام در تك تك سلول هاى بدنم و در تمامى نسل هايى كه از اين سلولها به وجود می آيند لانه و مسكن و مأوى دارد كه برايش امكان ندارد تمام آنها را نابود بكند.اگر فقط يك سلول نسلم باقى بماند باز هزاران موحد مى ‏سازد و بانگ لااله الااللَّه سر مى ‏دهند.

دشمن بداند كه پيرو مكتبى هستيم كه از روز اول گفتيم اشهد ان محمد رسول اللَّه(ص) و على ولى اللَّه(ع) همان رسول خدايى و همان امير مؤمنان كه بيشتر از هفتاد جنگ با كفار و منافقان و مشركان كردند و تا آخر عمرشان ذوالفقارشان به غلاف نرفت و هميشه قطرات خون اين ناپاكان از نوك شمشيرهاى عدالت خواه اينان مى ‏چكيد. بدانند تا كفر و شرك و نفاق هست هيچ وقت و هيچ وقت اين شمشيرها و اين ذوالفقار به غلاف نخواهد رفت. ما مال اين مكتبيم، دنياى كفر بداند در فطرت توحيدى ما فقط يك ترس قرار دارد و آن هم ترس از خدا و ترس از گناه (است). شما يزيديان ديديد كه وقتى كه اسلام ناب خمينى به خاك كشورمان و به كشور دلهايمان آمد چنان زنجير اسارت برگردنتان انداختيم و شما در كوچه و بازارهاى سياست به اين ديار و آن ديار كشانديم كه براى تماس مجدد با ما اين همه ذلت و خوارى تحمل كرديد و براين خوارى تاكيد و افتخار كرديد كه اين روزهاى نخستين ذلت شماست و ما به انتظار جشن نابودى شما نشسته ‏ايم. وى ادامه مى‏ دهد: درود و بركات و رحمت و مغفرت واسعه الهى بر پدر و مادرم باد كه مرا در اين مكتب شير دادند و غذا دادند و خود در صف نماز جماعت ما را به عمل مى‏ خواندند و چون بى سواد بودند مرا در 12 سالگى امر كردند كه نماز غفيله ياد بگيرم تا پشت سرم قرائت كنند. خدايا تو را به عزت و جلالت آنها را ببخش و بيامرز و درود و بركات و رحمت و مغفرت واسعه الهى بر همسر واقعاً مومنه ‏ام كه تمام همّ و غمّ وجودش اسلام و قرآن بود و در اين راه صادقانه با صبر عظيم و شكرگذارى بدرگاه خداى متعال وفادارى ‏اش را به اسلام و انقلاب اسلامى عملاً ثابت كرد. چه شكرى بالاتر از اين كه خداوند ما را در اين پيوند از باب المجاهدين و باب الصابرين به پيشگاه ذات باريتعالى پذيرفت. همسرم! سرپرست خانواده شهدا و سرپرست يتيمهاى شهدا خود خداست چون خودش فرموده و اين تويى كه نبايد لحظه ‏اى از خدا جدا شوى و برق و درخشندگى مدال همسر شهيد بودن را همچنان تا آخرين نفس براق ‏تر و درخشنده‏ تر كنى و در اين راه ادامه تربيت فرزندانم كه در راس قرار داد بايد آنها را در ادامه خط فكرى آيت اللَّه شهيد مطهرى (رضوان اللَّه تعالى عليه) تربيت كنى يا در حوزه علميه و يا در دانشگاه و آنها را با سيره زندگانى و مبارزه حضرت فاطمه زهرا و حضرت زينب سلام اللَّه عليهم اجمعين آشنا كنى. وقتى كه حسين عزيزم و آمنه عزيزم بزرگ شدند به اينها بگويد كه پدرشان در چه راهى قدم گذاشت و در اين راه حاضر شد تمام هستى خويش را فدا كند. سرانجام عليرضا بلباسى در عمليات كربلاى 8 در شلمچه در 21 اسفند 1365 بر اثر اصابت خمپاره به سر و سينه به شهادت رسيد. يونس محسن‏پور درباره نحوه شهادت وى می گويد: در منطقه عمومى شلمچه در نوك شمشيرى جاده ‏اى وجود داشت كه نيروها در آن عمليات كرده بودند. اين منطقه به شكل مارى بود كه هر كس بر آن مسلط بود بر كل منطقه تسلط داشت. فشار دشمن بر اين منطقه بسيار زياد بود و لازم بود جلوى دشمن در عبور از اين منطقه گرفته شود. نيروهاى گردان امام محمد باقر(ع) به فرماندهى بلباسى و جانشين (شهيد) موسى محسنى سه بار وارد عمليات شدند و از كل گردان به جز ده تا پانزده نفر كسى باقى نمانده بود و بقيه مجروح يا شهيد شده بودند. بلباسى هم مجروح شده بود. مرتضى قربانى - فرمانده لشكر - گفت: «گردان امام محمد باقر بايد در منطقه عمل كند.» بلباسى گفت: « من نيرو ندارم و پانزده نفر بيشتر نيستند. نيرو بدهيد مى‏روم، ولى اگر با اين وضع تكليف است، مى‏ روم.» فرمانده لشكر گفت: «تكليف است.» و شهيد طوسى و عبداللَّه عمرانى نيز گفتند چون فرمانده دستور داده تكليف است. بلباسى و محسنى نيروها را آماده كردند. موقع رفتن موسى محسنى، دستى به پشت طوسى زد و گفت: «ما رفتيم ولى به زن و بچه هايمان رحم كنيد و جنازه ما را بياوريد.» آنها به اتفاق رفتند. آتش دشمن بسيار شديد بود. با بى‏سيم‏چى تماس گرفتم، گفتم بابا بزرگ - بلباسى - را مى‏خواهم. بى‏سيم‏چى گفت: «بابا بزرگ خوابيده.» گفتم بگو ان شاء اللَّه بروند كربلا بعد بخوابند. گفت: «بابا بزرگ رفت كربلا و خوابيد.» فهميدم بلباسى شهيد شده است. فرداى آن روز محمدحسن قاسمى طوسى و حميدرضا نوبخت دو تن از فرماندهان لشكر براى آوردن جنازه‏ ها رفتند كه خود آنها نيز شهيد شدند و جنازه همگى آنها در منطقه عملياتى باقى ماند. سلمان متدين كه خود شاهد شهادت بلباسى بود صحنه شهادت را چنين توصيف كرده است: «ساعت يازده شب بود كه بلباسى نيروها را هدايت می کرد و براى شكستن خط تلاش می کرد. فاصله ما با نيروهاى دشمن صد متر و با نيروهاى خودى دو هزار متر بود. بلباسى درون چاله ‏اى رفت كه بر اثر اصابت خمپاره ايجاد شده بود. در همين هنگام خمپاره ‏اى درست روبروى او منفجر شد و تركش بر سينه او اصابت كرد و قسمتى از صورت او را برد.»

شهید عليرضا بلباسى در منطقه عملياتى به جا ماند و پس از نُه سال در سال 1374 شناسايى شد و پس از انتقال به زادگاهش در گلزار شهداى قائمشهر به خاك سپرده شد. از وى به هنگام شهادت يك پسر به نام ياسر هفت ساله و يك دختر به نام آمنه دو ساله به يادگار ماند.

💠 #قرائت زیارت شهدا هدیه به روح همه ی شهدای سرتا سر ایران وجهان بخصوص وشهید مدافع وطن سردار شهید علیرضا بلباسی همیشه دوستت دارم ای شهید 💕🌷🌷🌷🌷🌷😭🙏🙏🕊💖🕊 🏴🔷🏴🔷🏴🔷🏴 #زیارات_نامه_شهدا بِسمِ اللّٰهِ الرَّحمٰن الرَّحیم 📖اَلسَّلامُ عَلَیڪُم یَا اَولِیاءَ اللہ وَ اَحِبّائَهُ اَلسَّلامُ عَلَیڪُم یَا اَصفِیَآءَ اللہ و َاَوِدّآئَهُ اَلسَلامُ عَلَیڪُم یا اَنصَارَ دینِ اللهِ اَلسَلامُ عَلَیڪُم یا اَنصارَ رَسُولِ اللہِ اَلسَلامُ عَلَیڪُم یا اَنصارَ اَمیرِالمُومِنینَ اَلسَّلامُ عَلَیڪُم یا اَنصارَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ العالَمینَ اَلسَّلامُ عَلَیڪُم یا اَنصارَ اَبـے مُحَمَّدٍ الحَسَنِ بنِ عَلِےّ الوَلِےّ النّاصِحِ اَلسَّلامُ عَلَیڪُم یا اَنصارَ اَبـے عَبدِ اللهِ، بِاَبـے اَنتُم وَ اُمّے طِبتُم وَ طابَتِ الاَرضُ الَّتی فیها دُفِنتُم، وَ فُزتُم فَوزًا عَظیمًا فَیا لَیتَنی کُنتُ مَعَکُم فَاَفُوزَ مَعَکُم.... 💝 گروه خاکریز شهدا 💝 ┅─═इई 🌺🌼🌼🌺ईइ═─ ━━⊰⊰⊰❀🇮🇷❀⊱⊱⊱━━ @Yalesaratal_hoseein113 ━━⊰⊰⊰❀❤️❀⊱⊱⊱━━

#سلام_امام_زمانم_✋🌸 دلم براے ورود تو لحظه شمارے می‌کند و حنجره‌ام تو را فریاد می‌زند، تو که تجلی عشقی. قنوتم را طولانی می‌کنم تا تو نیمه شبی براے آن دعا کنی. کوچه‌هاے غریب بی‌کسی را آب و جارو می‌کنم تا تو صبحی زود از آن کوچه عبور کنی. نمی‌دانم آخرین ایستگاه «توسل» چه هیجانی دارد که مرا با خود تا آن سوے فاصله‌ها می‌برد و صبح آدینه چه صفایی دارد، که صبح آسمانش پراز «ندبه» است. مولایم...! بی‌تو دفتر دلمان پر است از مشق‌هاے انتظار و من با دلم می‌خواهم آن روز که می‌آیی زیباترین مدال ایثار را تقدیم نگاه تو کنم. 🌷#اللهم_عجل_لولیک_الفرج_🌷 ‌‌‌‌‌‌‌‌┅─═इई 🌺❄️❄️🌺ईइ═ ━━⊰⊰⊰❀🇮🇷❀⊱⊱⊱━━ @Yalesaratal_hoseein113 ━━⊰⊰⊰❀❤️❀⊱⊱⊱━

🌹 دعای ندبه روز جمعه» بخوانیم.. ‌‌‌‌‌‌‌‌┅─═इई 🌺❄️❄️🌺ईइ═ ━━⊰⊰⊰❀🇮🇷❀⊱⊱⊱━━ @Yalesaratal_hoseein113 ━━⊰⊰⊰❀❤️❀⊱⊱⊱━

🌺⚜️ *صوتی دعای عهد*⚜️🌺 استاد فرهمند ‌‌‌‌‌‌‌‌┅─═इई 🌺❄️❄️🌺ईइ═ ━━⊰⊰⊰❀🇮🇷❀⊱⊱⊱━━ @Yalesaratal_hoseein113 ━━⊰⊰⊰❀❤️❀⊱⊱⊱━

#لحظات_سرنوشت_ساز 🎥 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه #پیروزی_حق_برباطل 🔺امام خامنه ای: یکی از چیزهایی هم که من مایلم تأکید کنم مسئله‌ی توسّل و دعا است. ما از اوّل هم عرض کردیم که در این قضیّه، توسّل عمومی خیلی چیز مهمّی است. و مخصوص این #دعای_هفتم_صحیفه‌ی_سجادیه که خب عدّه‌ی زیادی خواندند و عمل کردند نیست؛ دعاهای مختلف. دعا کنید، از خدا بخواهید، تضرّع کنید و طلب کنید از خدای متعال. بخصوص #جوانها، بخصوص دلهای پاک و صاف که مثل آب زلال، بعضی از دلها روشنند؛ دعای اینها میتواند کاملاً مستجاب بکند؛ 😭یاالله🤲 🙏🏻 از خواندن این دعا غافل نشوید ان شاالله به امید خدا #سپاه_مقتدر با پشتیبانی مردم پرچم را بدست صاحبش خواهد سپرد برای پیروزی برکفرجهانی دعا کنید🤲 #نشرواجب ┅─═इई 🌺🌼🌼🌺ईइ═─ ━━⊰⊰⊰❀🇮🇷❀⊱⊱⊱━━ @Yalesaratal_hoseein113 کانال خاکریز شهدا https://eitaa.com/shahid_Mehran_shorizadeh کانال شهید مهران شوری زاده ━━⊰⊰⊰❀❤️❀⊱⊱⊱━━