هدایت شده از کافه شعر و ادب
1_1519273339.mp3
8.42M
اقا جان امان از این همه غریبی
امان از این همه جدایی
❣در رفاقت رسم ما جان دادن است
هر قدم را صد قدم پس دادن است
❣هرکه بر ما تب کند جان میدهیم
ناز او را هرچه باشد میخریم
دلت که گرفته باشد
صدای ترانه که هیچ
باصدای دست فروش
دوره گرد هم
گریه میکنی
🌴✅🌴
از نژاد چشمه باش
بگذار آدم ها تا میتوانند
ســنگ باشند...
مـهـم این است
که تو جاری باشی
🌴✅🌴
خواب برادرِ مرگه.
اگه تونستی نخوابی
اونوقت مرگ رو باور نکن!
بیدار شدن، شبیهِ قیامته،
اگه تونستی بیدار نشی
اونوقت قیامت رو باور نکن
هروز یک حدیث
پيامبر اکرم-صلی الله عليه و اله
کسی که برای برآوردن حاجت شخص بیماری کوشش کند -خواه آن حاجت برآورده شود یا نه- همه گناهانش آمرزیده میشود، همانند روزی که از مادر متولّد شده است.
تا برق قطع نشود قدر داشتن برق را نمی دانیم.
تا شوفاژ خراب نشده و آب گرم هست نمی فهمیم دوش گرفتن چه موهبتی می تواند باشد.
تا وقتی تنمان سلامت است نمیفهمیم یک دندان خراب، یک سردرد تخیلی، یک دیسک کمر ناقابل میتوانند چه روزگاری از آدم سیاه بکنند.
تا وقتی شب کار نباشید نمیفهمید گذاشتن سر روی بالش چقدر رویایی و لذتبخش است.
تا وقتی پدر و مادر هستند نمی فهمیم خشم و غیظ و قهرشان هم چقدر دوست داشتنی است.
برای حس کردن خوشبختی شاید خیلی امکاناتنیاز نباشد.
فکر کردن به این که فقط تو از بین میلیونها موجود شانس زندگی کردن پیدا کرده ای ، خودش میتواند یک قوت قلب بزرگ باشد.
فکرکردن به این که زندگی هرچند سخت و هرچند کوتاه به تو فرصت بودن داد و آن میلیون های دیگر حتی همین فرصت کوچک را هم نداشتند اگر لبخند به لب نیاورد ولی ما را کمی فکری که می تواند بکند.
بعد شاید بشود از چیزهای کوچکِ زندگی، از چیزهای خیلی کوچک مثل یک لامپ روشن بالای سر، یک دوش آب گرم، یک تن سالم، یک خواب راحت و یک خانواده بیشتر لذت برد.
بله آدمی قدر داشته هایش را تا وقتی که دارد نمی داند و هیچ بعید نیست ما آدمهای همیشه ناراضی، ما خدایگان نِک و ناله، ما رهروان هیچ وقت نرسیده به سرمنزل مقصود، وقتی قدر زندگی را بفهمیم که دیگر زنده بودنی در کار نیست