باز باران، با ترانه، با گهرهای فراوان می‌خورد بر بام خانه. آب چون آبشار ریزان می‌ریزد بر سر ایوان من به پشت شیشه تنها ایستاده در گذرها، رودها راه اوفتاده شاد و خرم یک دو سه گنجشک پر گو، باز هر دم می‌پرند، این سو و آن سو می‌خورد بر شیشه و در مشت و سیلی، آسمان امروز دیگر نیست نیلی. یادم آرد روز باران: گردش یک روز دیرین؛ خوب و شیرین توی جنگل‌های گیلان. کودکی ده ساله بودم شاد و خرم 🌴🌼🌴 نرم و نازک چست و چابک از پرنده، از خزنده، از چرنده، بود جنگل گرم و زنده. آسمان آبی، چو دریا یک دو ابر، اینجا و آنجا چون دل من، روز روشن. بوی جنگل، تازه و تر همچو می مستی دهنده. بر درختان می‌زدی پر، هر کجا زیبا پرنده. 🌴💎🌴 برکه‌ها آرام و آبی؛ برگ و گل هر جا نمایان، چتر نیلوفر درخشان؛ آفتابی. سنگ‌ها از آب جسته، از خزه پوشیده تن را؛ بس وزغ آنجا نشسته، دم به دم در شور و غوغا. رودخانه، با دو صد زیبا ترانه؛ زیر پاهای درختان چرخ می‌زد، چرخ می‌زد، همچو مستان. چشمه‌ها چون شیشه‌های آفتابی، نرم و خوش در جوش و لرزه؛ توی آنها سنگ ریزه، سرخ و سبز و زرد و آبی. با دو پای کودکانه می‌دویدم همچو آهو، می‌پریدم از سر جو، دور می‌گشتم ز خانه. می‌کشانیدم به پایین، شاخه‌های بید مشکی دست من می‌گشت رنگین، از تمشک سرخ و مشکی. می‌شنیدم از پرنده، داستانهای نهانی، از لب باد وزنده، رازهای زندگانی هر چه می‌دیدم در آنجا بود دلکش، بود زیبا؛ شاد بودم می‌سرودم: “روز، ای روز دلارا! داده ات خورشید رخشان این چنین رخسار زیبا؛ ورنه بودی زشت و بیجان. این درختان، با همه سبزی و خوبی گو چه می‌بودند جز پاهای چوبی گر نبودی مهر رخشان؟ روز، ای روز دلارا! گر دلارایی ست، از خورشید باشد. ای درخت سبز و زیبا! هر چه زیبایی ست از خورشید باشد. ” اندک اندک، رفته رفته، ابرها گشتند چیره. آسمان گردید تیره، بسته شد رخسارهٔ خورشید رخشان ریخت باران، ریخت باران. جنگل از باد گریزان چرخ‌ها می‌زد چو دریا دانه‌ها ی گرد باران پهن می‌گشتند هر جا. برق چون شمشیر بران پاره می‌کرد ابرها را تندر دیوانه غران مشت می‌زد ابرها را. روی برکه مرغ آبی، از میانه، از کرانه، با شتابی چرخ می‌زد بی شماره. گیسوی سیمین مه را شانه می‌زد دست باران بادها، با فوت خوانا می نمودندش پریشان. 🌴🌼🌴 سبزه در زیر درختان رفته رفته گشت دریا توی این دریای جوشان جنگل وارونه پیدا. بس دلارا بود جنگل، به، چه زیبا بود جنگل! بس فسانه، بس ترانه، بس ترانه، بس فسانه. بس گوارا بود باران به، چه زیبا بود باران! می‌شنیدم اندر این گوهر فشانی رازهای جاودانی، پندهای آسمانی. “بشنو از من، کودک من پیش چشم مرد فردا، زندگانی – خواه تیره، خواه روشن - هست زیبا، هست زیبا، هست زیبا. ” #کافه_شعر_و_ادب 🌴🌼🌴 @Yas8488

وقتی بارون یهو همه رو خادم حرم کرد... 🌴🌼🌴 #کافه_شعر_و_ادب @Yas8488

تقدیم به قمی های اهل دل 😍 شعرخوانی حسین صادقی با لهجه شیرین قمی در شبکه دو استودیو ترکید از خنده😅🤦‍♂ 🌴🌼🌴 #کافه_شعر_و_ادب @Yas8488

در ڪنج دلم... 🌴🌼🌴 #کافه_شعر_و_ادب @Yas8488

صبح یعنی بوسه برقلب خدا💐 صبح یعنی🌼 عاشقی باکبریا صبح یعنی نور☘ یعنی زندگی🏖 ابتدای پاکی وجودوسخا🌿 سلام دوستان مهربانم🌻 صبح آدینه تون بخیر💐 ‌‌‎‌‌‌‎ 🌴💙🌴

جان را چه خوشی باشد؟ بی صحبت جانانه #مولوی 🌴🌼🌴 #کافه_شعر_و_ادب @Yas8488

#روز_بزرگداشت_خیام 🌴🌼🌴 مِی نوش که عمر جاودانی این است خود حاصلت از دور جوانی این است هنگام گل و مُل است و یاران سرمست خوش باش دمی که زندگانی این است. تصاویری از #آرامگاه_خیام

میشود در عصر خود یک فرد صاحب نام شد بارباعی های خود اسطوره ی ایام شد... 🌴🌼🌴 #کافه_شعر_و_ادب @Yas8488

شعری بسیار زیبا در مدح مولای متقیان امیرمومنان امام علی علیه السلام و از جا کندن درب قلعه خیبر یهودیان 🌴🌼🌴 #کافه_شعر_و_ادب @Yas8488

برخیز و مخور غم جهان گذران بنشین و دمی به شادمانی گذران در طبع جهان اگر وفایی بودی نوبت به تو خود نیامدی از دگران 👤خیام 🌴🌼🌴

یک دوبیتی زیبا از #خیام با خوانش #رشید_کاکاوند 🌴🌼🌴 #کافه_شعر_و_ادب @Yas8488

خیام اگر ز باده مستی ،خوش باش.... #خیام #خوانش رشید کاکاوند 🌴🌼🌴 #کافه_شعر_و_ادب @Yas8488

#سیاه_قلم👏🏻😊 آفرین دختر گلم ای چشم تو چشم چشم، چشمان را چشم من چشم چو چشم تو ندیدم بر چشم چشمم زمیان چشم، چشم تو گزید این چه چشمی ست چه چشمیست چه چشم 🌴🌼🌴 #کافه_شعر_و_ادب @Yas8488

بگردم آخ بگردم بیا دورت بگردم🚶‍♀❤️ @Yas8488 شعر

🌴🌸🌴چهره گل باغ و صحرا را گلستان میکند دیدن مهدی(ع)هزاران درد درمان میکند 🌴🌹🌴مدعی گوید که با یک گل نمی آید بهار من گلی دارم که عالم را گلستان می کند 🌴 #علیرضا_پناهیان🌴 🌴💎🌴