‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ چهره ظاهر فریب بشنو از عهدِ سليمانِ نبي پادشاهِ جن و انسان و پري آنكه در مُلكش همه در عدل و داد تكيه دادهِ سر به درگاهِ مراد در ميان آن خلايق جملگي دوكبوتر سر خوش از اين زندگي با متانت بال و پر آراستند بهرِ روزي از زمين بر خاستند دانه بر چيدند فرود و در فراز تشنگي از بهرِ آنها شد نياز چشمه اي ديدند ، دورش كودكان كودكانِ شاد و شر و بي امان صبر تا رفتن بر آنها پيشه شد از گزندِ كودكان انديشه شد كودكان رفتند پيري شد عيان حس امنيت بر آنها شد روان ريش و سن و چهره و تركيب او خود دليلي بود بر تادیب او نرم نرمك قصد كرده بر فرود اب چشمه زين عطش را مي زدود نا گهان آن چهره ی ظاهر فريب تكه سنگي زد بر آنها با نهيب خورد بر او از قضا سنگ عدو شد سيه دنيا به پیشِ چشمِ او زار و نالان آن كبوتر غصّه خورد از بر سلطان شكايت ها ببرد گفت كفتر با نبي گريا ن و زار شرحِ حال و اتفا قِ نا گوار گفت او را هر چه ميخواهي بگو تا سِتانم حقِ تو بي گفت و گو ديه گیری يا که تو خواهي قصاص حقِ تو باشد هر آن گيرم تقاص گفت بر گیر چهره ی ظاهر فريب تا نگیرد شّرِ او خلقِ نجيب #عباس_زرين_كفش