توی یه قسمتی از دعای افتتاح اومده؛ (فَلَمْ اَرَ مَوْلیً كَريماً اَصْبَرَ عَلي عَبْد لَئيم مِنْكَ عَلَيَّ ...) انگار یه بنده ای از خودش ناامید! مونده از هر دری اومده پیش همون که همیشه خوب بلده چجوری کاسه ی گداییش و پر کنه... پیش همون که همیشه آغوشش وا بوده و با اینحال بنده رفته پیش غیر اون... همون که صبورترینِ عالمه! جلوی همه ی خطاهایی که این بنده کرده... میگه من هیچ مولای کریمی رو صبور تر از تو با بنده ای مثل خودم ندیدم! مولایی که منو دعوت میکنی و من روی برمیگردونم... محبت میکنی و من باهات با خشم حرف میزنم... سر دوستی با من داری و من از نادونی نمیپذیرم... جوری که انگار من به گردنت حقی دارم ،نه تو به من! با اینحال هیچوقت از فضل و کرمت بهم دریغ نکردی... ای درمون دردِ این بنده ای که غیر تو کسی و نداره... که باز هم جز تو کسی نیست هوای این بنده رو داشته باشه! #دعای_افتتاح #ماه_رمضان #مناجات_با_خدا